IMG_20190517_091738_410.jpg

 

 

آینه جم :  مصطفی ارجمند

درست ۱۷ روز پس از برگزاری کم حاشیه و مطلوب مسابقه پایانی لیگ برتر میان تیم های پارس جنوبی جم و پرسپولیس تهران در شهر کوچک جم، که به قهرمانی پرسپولیس انجامید بازی فینال جام حذفی میان پرسپولیس تهران و داماش در ورزشگاه فولاد آرنای اهواز به صحنه آبرو ریزی محض فوتبال ایران بدل شد تا علاوه بر حجم بالایی از خسارت مادی و جانی، مسئولان برگزاری هم قربانی شوند!

فینال اهواز و حقی که از مردم ضایع شد

در این نوشته، قصد بررسی اتفاقات بازی پرسپولیسو داماش و چرایی آن را ندارم اما مقایسه عملکرد مسئولان در برگزاری دو مسابقه در تراز اول کشور ضروری است:

 شهر جم با جمعیتی حدود ۳۲ هزار نفر در حالی پذیرای رقابت حساس تیم های پارس جم و پرسپولیس تهران بود که بسیاری معتقد بودند این شهر کوچک، ظرفیت برگزاری مسابقه ای در این سطح را ندارد و صلاحدید برخی مسئولان این بود که بازی نه در جم که در شهری دیگر برگزار شود!

درخواستی که با مخالفت مسئولان شهرستانی منتفی شد اما ترس و اضطراب برگزاری این مسابقه هفته ها، مسئولان استان و شهرستان جم را درگیر خود کرد و نهایتا در شرایطی مطلوب، هم بازی برگزار شد و هم جام قهرمانی لیگ برتر اهدا گردید.

ورزشگاه تختی جم در خوشبینانه ترین حالت گنجایش فقط ۱۵ هزار نفر جمعیت را داراست و زیر ساخت های آن چون جایگاه تماشاگران، جایگاه های ویژه، جایگاه خبرنگاران و ... قابل قیاس با ورزشگاه مجهزی چون فولاد آرنا نیست!

http://img6.irna.ir/1398/13980227/3695396/n3695396-7024687.jpg

مسئولان محلی جم و حتی استان بوشهر هرگز تجربه برگزاری چنین بازی حساسی را نداشتند و همین هم گمانه زنی ها برای رخداد فاجعه ای ملی را بیشتر و بیشتر می کرد!

از روز قبل از بازی پارس و پرسپولیس، هزاران نفر هوادار از سراسر کشور وارد شهر کوچک و بدون هتل جم شدند تا در جشن قهرمانی پرسپولیس پرهوادار شرکت کنند و هر اشتباهی از سوی مسئولان و متولیان برگزاری می توانست تبعاتی تلخ و دردناک به همراه داشته باشد.

اما چقدر خوب بودیم ما که این مسابقه بسیار حساس بی آنکه کمترین خسارتی به بار آورد و خون از بینی کسی بریزد برگزار شد تا نشان دهد آنچه برای برگزاری یک مسابقه بزرگ لازم است لزوما نه امکانات کافی که مدیریت صحیح منابع موجود است. همدلی بی مانندی که در استان شکل گرفت و تحسین بسیاری از مسئولان پایتخت نشین را برانگیخت.

شهر جم هم می توانست مانند اهواز به جای تمجید و تعریف برگزاری کم نقص یک بازی حساس ملی با آهنگ شاد بندری محسن شریفیان در اهدای جام قهرمانی، شاهد سنگین ترین انتقادات تاریخ فوتبال ایران باشد اما چنین نشد و بوشهری ها و جمی ها ثابت کردند بیش از آنچه برخی باور دارند شایسته تقدیر و احترام اند و داشتن دو تیم لیگ برتری برازنده این استان پر نعمت!

 

 

[کد خبر:AJ28532]
پايگاه خبري تحليلي آينه ي جم


دیدگاه‌ها   

0 # لیله القدر 1398-03-14 18:36
به نظرم آقای ارجمندی خاطره بازی را فراموش کند اما آنچه اصلا فراموش نکند داستان آهنگ شاد محسن شریفیان است که در مطالب منتشره از ایشان با نگاهی خاص دیده می شود جناب ارجمند هرچه به جای خود خوب است و فراموش نکنیم اهل ادب و فرهنگ گفته اند همه حای ایران سرای من است. ترک و لر، کرد، بلوچ وعرب ،همه و همه برادرند و بهتر است از شهدا بیاموزیم که در صحرای تفتیده خوزستان از هر نژادی جان باختند و مردم جهت زیارت به آنجا می روند و هنوز مایه درس برای همگان است . بله بی تدبیری و ندانم کاری بعضی مواقع مسئله ساز است. باید در این زمینه حسرت خورد نه این که با همت همه در شهرستان ما کاری خوب برگزار شد اما بی نقص نبود شما سیاسیون از الآن بفکر باشید که نواقص، آسیب شناسی گردد تا سال های اتی بهتر و بهتر کارهای بزرگ انجام پذیرد.
پاسخ دادن | پاسخ به نقل قول | نقل قول کردن
+1 # رضایی ! 1398-03-14 19:31
اگر تیم پرسپولیس شکست می خورد حداقل ۵۰ کشته در جم داشتیم !
پاسخ دادن | پاسخ به نقل قول | نقل قول کردن

نوشتن دیدگاه

جدیدترین مطالب