آینه جم؛ منصور حاجی پور | مدرس گردشگری، تشریفات و مذاکره:
پنجم مهر ماه مطابق با 27 سپتامبر روز جهانی گردشگری را به تمامی دست اندرکاران و علاقمندان به این صنعت انسانی تبریک عرض می نماید.
هرساله به مناسبت این روز، شعاری از سوی سازمان جهانی گردشگری برای برجسته سازی ارزشهای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی ، اقتصادی و محیط زیستی گردشگری انتخاب و اعلام می گردد و کشورهای عضو این سازمان بایستی در راستای تحقق این شعار تلاش نمایند.
شعار انتخاب شده امسال، در کشور ما موضوعیت خاصی دارد، چرا که ما جاذبه های غنی تاریخی- فرهنگی، طبیعی و انسان ساخت، مختلف و متعددی در اختیار داریم ولی فرصت بهره وری از این ثروت با ارزش را پیدا نکرده ایم و یا نتوانستیم پیدا کنیم. پس لازم است قدر فرصت های در پیش را بدانیم و تلاش کنیم با ایجاد زیر ساخت های لازم، شناسایی راه حل های بهتر، آموزش جدی تر و فراگیرتر، بازار یابی کیفی تر و نیزاشتغال بیشتر ،کمبود گذشته را نیز جبران کنیم .
گردشگری در عصر پرشتاب کنونی به عنوان یک فعالیت مهم اقتصادی شناخته می شود و به دلیل تعامل و اتصال حوزه علم و دانش و فن آوری های روز و مهارتهای فراوان و تنوع در بخشهای مختلف و قدرت ایجاد اشتغال ساده و سهل و گسترده و بی نیاز از بسیاری پیش نیاز ها که در حوزه های دیگر اقتصادی مورد توجه است به عنوان یک صنعت و یک حوزه مهم اقتصادی شناخته می شود و در کشور ما می تواند نقش بسیار برجسته و بزرگی در تولید ثروت ایفا نماید.
دکتر محمد تقی رهنمایی در کتاب" اوقات فراغت و گردشگری" می نویسد: " زمان دارای ارزش اقتصادی است و در نظام اقتصادی امروز ارزش کار و تولید بر مبنای زمان سنجیده می شود. آیا نمی توان از زمان گذران اوقات فراغت گروهی از مردم، برای گروهی دیگر کار و فعالیت ایجاد کرد. یا به عبارت دیگر از اوقات غیر مولد گروهی برای گروه های دیگر اوقات مولد فراهم آورد.
چه رابطه ای میان شادابی یک جامعه و گذران اوقات فراغت سالم و مفرح وجود دارد. آیا ناهنجارهای اجتماعی و رفتاری در میان جوانان مانند اعتیاد، خشونت، عصیان، بیهودگی زندگی و روی آوردن به انواع فعالیت های مغایر با قانون و اخلاقیات اجتماعی و ارزش های فرهنگی که با واژه آسیب شناسی اجتماعی و رفتاری تبیین می شوند برخاسته از همین عدم توجه و بی تفاوتی به زمان اوقات فراغت آنها نیست."
ویل دورانت در کتاب تاریخ تمدن، جلد مربوط به یونان باستان، آنجا که از جشنواره ها در یونان صحبت می کند، می نویسد: یونانیان برای کاهش رنج های اقتصادی مردم که در اثر جنگ ها بوجود می آمد، اقدام به بر پایی جشنواره های دینی ، ورزشی و هنری میکردند و هرماه از سال را به مناسبتی جشن می گرفتند و بدین ترتیب باعث شادمانی و سر گرمی مردم میشدند. این جشن ها در هر ماه گاهی چهار روز طول می کشید و تمام طبقات مردم، چه آزاد و چه برده در آن شرکت می کردند.
بنابراین ما باید ضمن ایجاد زیر ساخت های لازم، انگیزه های سفر را برای مردم خودمان و مردم دنیا فراهم کنیم. این انگیزه ها مناسب با نیاز ها، دانسته ها، ذوق ها و سلیقه های آدمهاست. باید هر نوع محصولی که در چهار چوب نگاه فرهنگی و ارزشی ما قابل توجه است و بسیار هم وسیع است در کشور مورد توجه قرار گیرد. علاوه برفرهنگ غنی و روحیه میهمان نوازی مردم ایران، این کشور، از تنوع دراقلیم، جغرافیا و محیط زیست بسیار مناسبی برخوردار است.
اما سوال این است چرا صنعت گردشگری علیرغم ظرفیت های مضاعفی که دارد، باید نحیف و ضعیف باشد؟ چرا صنعتی که می تواند موتور محرک خیلی از صنایع دیگر باشد مورد کم توجهی یا بهتر بگویم مظلوم واقع گردد ؟ و سوالاتی از این قبیل که همیشه بدون پاسخ مانده است. البته تمامی متخصصین وذی نفعان این صنعت براین باورهستند که عمده ترین علت، تصدی گری این بخش توسط دولت می باشد. و گردشگری نمی تواند با نگاه دولتی جایگاه شایسته خود را باز یابد.
ان شاءالله با نگاه مثبت تر و نیز تفکر عمیق تر به گردشگری، در آینده نه چندان دور، شاهد شکوفایی گردشگری بومی و نیز گردشگری بین المللی که معیارها و استانداردهای لازم را طلب می کند باشیم و بتوانیم در بازار های جهانی سهم خود را بنحو مطلوبی کسب نمائیم.
خلیج فارس
[کد خبر:AJ40017]
