00000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000170704_091217.jpg

آینه جم: یادداشت عبدالحسین_صفرپور درنقد همایش روز جم و فرهنگی که از معنی تهی شده است.

همایش روز جم، باز نمایش یک شکست تاریخی است. جشن های 2500 ساله را بیاد آورید، تلاشی برای هویت سازی با پولِ مفتِ نفت! جم نمونه ی کوچک همان نمایش در قالب جمهوری اسلامی است. یک بار اشراف در مقابل مردم و این بار کارمندان در مقابل مردم! یکبار اشراف، پول نفت را میان خود تقسیم می کردند و به اجرای نمایش می پرداختند. در روز جم کارمندان به عنوان متولیان همایش، نمایش می دهند و البته در همین اثنا تقسیم می کنند.

پهنه ی تقسیم همایش روز جم به گونه ای در نظر گرفته می شود که افراد زیادی را راضی نگه دارد ولی داستان رانت و سیاست ثابت است. برخی سوار بر قایق سیاست (همان کارمندان) جامعه را مصادره و به نفع خود می دوشند. زبان چاپلوسی و فرهنگ چاکری همان است. بده- بستان سیاسی همان است. در این بازیِ پلشت، مردم مهجورترین قشر هستند. کسی به فرهنگ کاری ندارد حکایت تقسیم است و معامله! در این زبان"کارمند مفهومی است فروبسته و ناچار، موجودی وامانده و وابسته، میان رده و میان مایه! باید رانت را تقسیم کند، بقای او در بقای رابطه ی خدایگان و بندگیست. در دنیای مدرن کارمند نبودن هنر می خواهد.

اما همایش: بطور خلاصه اختتامیه همایش چند نکته ی اساسی داشت. حضورکارمندان با همان خصوصیات چاکرمابانه، غیبت مردم در متن و حاشیه و البته مهمان ویژه ی برنامه! صحبت مهمان ویژه فرقی نمی کند موسوی لاری باشد یا مهندس عراقی. تمسخر و کنایه نسبت به برگزارکنندگان است ولی کمبود قوه ی فاهمه مانعی بر درک حرف های آنهاست. شنیدن صحبت های مهندس عراقی باید شرمندگی را در چهره ی برگزار کنندگان نمایان می ساخت ولی افسوس که سفاهت مانع آن بود. نمی دانم مهندس عراقی نوبلیست اقتصاد "آمارتیا سن" را می شناخت یا نه، ولی خوب از توانمندی سخن راند، هر چند از عراقی باید به اندازه یک مدیر انتظار داشت ولی به خوبی تفاوت مدیران را نشان داد! میان مایگان و نخبگان!

فرهنگ نقتی با ما چه می کند؟ عراقی گفت اگر نفت نباشد به گدایی می افتیم. ولی من می گویم اگر باشد هم به گدایی و رذالت دچار می شویم، همانگونه که امروز حریصانه به دنبال سهم کشی افتاده ایم! نفت هیچ گاه انسان را توانمند نمی سازد، نفت تفرقه می افکند، مردم و جامعه را جیره خوار می کند، سیاست و کارمندان را هر روز مسلط تر می کند. در مورد فرهنگ نفتی و آسیب های آن بسیار نوشته شده است ولی تجربه ی زیسته چیز دیگریست، حاصل این تجربه ی زیسته مفت خوری عده ای را برای ما روشن ساخته و مردم را غافل کرده است. آنقدر غفلت زیاد شده است که حتی نمی دانیم هزینه های عمومی همان مالیات من و شماست، همان حق من و شماست که باید برای آن فریاد بکشیم!

در همایش روز جم چگونه مردم را مشارکت داده اند؟ چگونه پول آنها را خرج کرده اند؟ مگر می شود به عنوان عقل کل آن بالا نشست و برای مردم کنسرت برگزار کرد! مگر می شود تیشه به ریشه فرهنگ زد و گفت بنای فرهنگ را محکم کرده ایم! وای از طرز تفکر خام اندیش و منفعت طلب!

شفافیت مالی و نفت: این بزرگداشت نیز مثل هزاران خرج بی حاصل و نیاندیشده ی دیگر در این کشور به پایان رسید. کم ترین توقع این است که لیست منابع و مخارج این همایش را در اختیار مردم قرار دهیم تا اگر به جشنی نرفته اند و پولی از جیبشان خرج شده است بدانند که چه شده است. مردم باید بدانند دولت پولی ندارد برای آنها خرج کند، هزینه های عمومی همان ارزش افزوده ی تولیدی آنها و یا شیره طبیعت آنهاست که به دست عده ای کارمند به فنا رفته است.

احتمالا این متن بازتاب خوبی نداشته باشد از این رو از مردم عزیز ساکن شهرستان جم می خواهم رسانه باشند و در افزایش مطالبه گری و مشارکت مدنی پیشگام باشند. به امید روزی که جامعه فعال شود! / شهرنامه

[کد خبر:AJ24259]
پايگاه خبري تحليلي آينه ي جم

کانال تلگرامی پايگاه خبري تحليلي آينه ي جم