آینه جم: وحید ایاز:
آقا شیخ علی انصاری جمی به سال 1284 ه.ش در ولایت جم دیده به جهان گشود؛ پدرش آقا شیخ عبدالحسین بن زایر حسین بن زایر محمّد علی و مادرش زهرا خانم دختر زایر اسماعیل بن زایر محمّدعلی بوده است. والدینش هر دو از طبقه ی آخوند های جمی هستند. پدرش شیخ عبدالحسین، عالمی وارسته و شاعری توانا بود که در شعر، شایق تخلص می کرد و مراثی زیبایی در وصف حادثه ی کربلا و شهادت سیّد الشّهدا (ع) دارد.شیخ عبدالحسین از دانش آموخته های محضر آیت الله شیخ اسدالله مظفری جمی بودند.
سواد خواندن و نوشتن و قسمت هایی از مقدمات علوم حوزوی را از محضر پدر عالمش می آموزد.
در سال 1300 ه.ش تا 1313 ه.ش از محضر پر فیض علمای بزرگی چون مرحوم میرزا عبد الباقی خاکسار متوفی 1312 ه.ش و نیز حاج شیخ محمّد تقی جمی مشهور به حاج آقا متوفی 1313 ه.ش کسب فیض کرد. تا اینکه استادانش یکی پس از دیگری دار فانی را وداع گفتند. در این زمان آقا شیخ علی را که در سنین حدود سی سالگی بود برای ادای شهادتی دعوت می کنند و از آن طرف کسی ایشان را در صورت حضور در آن مجلس تهدید به قتل می کند و این می شود که شیخ علی جوان در حالی که شخصی از اخیار از طایفه ی مشهدی جمی او را یاری می کند، جم را به مقصد قم ترک می نماید. در قم به محضر آیت الله شیخ عبد الکریم حائری مؤسس حوزه ی علمیه ی قم مشرف شده و از مساعدت های بی دریغ این فقیه اصولی شیعه برخوردار می شود.
در تاریخ 1318/7/30 ه.ش طی آزمونی که از طرف اداره ی فرهنگ شهرستان قم و محلات برگزار می شود، ایشان در کسوت روحانی و به عنوان محصّل علوم دینی تأیید و میزان پیشرفت و درجه ی علمی او از سوی هیأت ممتحنه محرز می گردد تا بتواند از مزایای قانونی حوزه برخوردار شود. در درس آیات عظام، آیت الله العظمی بروجردی و آیت الله العظمی گلپایگانی شرکت فعال و مستمر داشت. در حین تحصیل، سال ها در مدرسه ی رضویّه ی قم به عنوان مدرّس مشغول تدریس بوده است. یکی از هم مباحثه ای های این بزرگوار که گویا در جواهرالکلام با هم بحث علمی داشته اند، مرحوم سیّد ابوالقاسم روحانی بوده است که مدتی هم در یکی از دروس، آقا شیخ علی از محضر او استفاده ی علمی کرده است.
عالمی به غایت با تقوا بود که دیدارش انسان را به یاد خدا و روز قیامت می انداخت.در فکر جمع آوری مال و منال دنیا نبود و به شدّت پرهیزکار و خدا ترس بود.به دورترین روستاهای جم و ریز سر میزد و مردم با او احساس راحتی می کردند و مشکلاتشان را با او در میان می گذاشتند. دو کتاب منتهی المصایب و اربعینیه و نیز تعدادی نوحه و پیش خوانی از ایشان به یادگار مانده است.
سرانجام پس از هشتاد سال ذاکری و خادمی اهل بیت علیهم السلام در شهر مقدس قم جان به جان آفرین تسلین کرده و در صحن مبارک امام زاده احمد به خاک سپرده شد.روحش شاد و خدایش بیامرزد....
وحید ایاز/تیرماه 97
[کد خبر:AJ25228]
