آینه جم: محمد جوهری:
تب انتخاباتي حسابي بالا گرفته است و همه كانديداهاي تاييد صلاحيت شده به شدت به تكاپو افتاده اند و مهياي كارزاري نفس گير.
هرچند كه هنوز زمان تبليغات رسمي فرا نرسيده است اما كاملا مبرهن و واضح است كه از مدتها قبل همه كانديداها پاشنه هارا بالا كشيده و آستينها را بالا زده اند، احساس تكليف بدجور همه آنها را درگير كرده است، كوچكترين مراسم و جلسه اي از حضورشان بي بهره نيست حتي اگر مراسم ختم يا عروسي كوچكي در دورافتاده ترين روستا و صعب العبور ترين ناحيه باشد. بساط شامهاي انتخاباتي و سفره هاي رنگين ناهار هم كه حسابي غوغا مي كند.
استفاده از فضاي مجازي و رايزني با همه اقشار و گروه ها و عضوگيري نيز كاملا سكه شده است. وعده هاي رنگارنگ هم جزيي لاينفك از اين مقوله هست.
صرف نظر از همه اين موارد يكي از بزرگترين افتخارات نظام مقدس جمهوري اسلامي تجلي مردم سالاري ديني در چارچوب همين انتخابات آزاد و دادن حق تعيين سرنوشت به دست ملت است كه تضمين كننده دمكراسي است و انتخابات يكي از ركن هاي ركين همين نطام مقدس اسلامي و مردمي است.
بازتابهاي جهاني و بين المللي انتخابات كشورمان نيز هميشه مد نظر تمامي مجامع سياسي دنيا بوده و خواهد بود. هرچند كه هنوز تا فرايند حزبي فاصله زيادي داريم و به طريق اولي در محيطهاي كوچك بيشتر روابط فاميلي و قومي- قبيله اي برنده انتخابات را تعيين مي كند اما به لحاظ استقرار صنايع عظيم نفت و گاز در جنوب استان و تنوع جمعيتي در اين خطه نبايد از اين نقش نيز غافل ماند.
در شرايط نرمال و معمولي و سنتي به نظر مي رسد كه رقابت اصلي بين خانم دكتر الماسي نماينده فعلي و حجت الاسلام شيخ موسي احمدي باشد كه اولي از جناح اعتدال و دومي اصول گرا. البته نبايد از برخي كانديداهاي ديگر نيز غافل شد و آنها را دست كم گرفت نظير افرادي از دير و يا دكتر جلاليان.
پيچيدگي انتخابات به خصوص در جنوب استان و غير قابل پيش بيني بودن نتايج ما را به سمتي سوق مي دهد كه مولفه هاي متعددي را در نظر بگيريم و عوامل و فاكتورهاي ديگري را نيز شاخص و مبناي ارزيابي و سنجش قرار دهيم كه ذكر همه آنها از حوصله اين نوشتار خارج است و سعي مي كنم به طور خلاصه به صنعت و مديران نفتي اشاراتي داشته باشم.
گاها در مسابقات فوتبال مشاهده مي شود تيمي كه هيچ كارشناسي روي آن حساب نكرده در كمال ناباوري و چراغ خاموش همه رقبا را يكي پس از ديگري از سر راه برمي دارد و جام قهرماني را بالاي سر مي برد و اگر در حوزه جنوب استان چنين اتفاقي در دوم اسفندماه سال جاري به وقوع پيوست زياد جاي تعجب نخواهد داشت.اصولا وظيفه اصلي نماينده تدوين قوانين و نظارت بر حسن اجراي آن است و به همين دليل است كه مجلس را قوه مقننه مي نامند ولي بنا به دلايل متعدد و شرايط خاص اقتصادي عمده وقت و انرژي نماينده در حوزه اجرايي صرف مي شود و جالب اينجاست كه موكلين نيز بيشتر به همين دلخوش هستند.
كمبود امكانات، عقب افتادگي هاي اقتصادي، عدم توسعه متوازن و..... باعث شده كه همه هم و غم نماينده پيگيري كارهاي اجرايي باشد و اگر به دقت به بيلان كاري كه خود آنها ارائه مي دهند نطري گذرا بيفكنيم تنها چيزي كه تقريبا نمي توان ديد قانون گذاري و نظارت بر حسن اجراي آن است.
اي كاش وضعيت به گونه اي بود كه با وضع قوانين مناسب و پاسخگو كردن مسؤلان مختلف به خصوص هيات وزيران و نظارت صحيح و دقيق بر اين قوانين، نيازي نبود كه نماينده وارد حوزه اجرايي شود. حال با توجه به شرايط صنعتي جنوب استان به نظر مي رسد در همين بعد قضيه شاهد اتفاقي غير مترقبه باشيم و به قول خارجي ها فردي بتواند باعث سورپرايزمان بشود.
سر و كار داشتن با طيف وسيعي از جامعه كارگري و مهندسي و اداري و خدماتي كه از ساير نقاط كشور در اين حوزه مشغول به كار هستند مي تواند تا حدود زيادي برگ برنده كانديداي اين ناحيه باشد.
ارتباط مستمر و نزديك با اين طيف از راي دهندگان و احيانا همراه كردن آنان با خود چه بسي همان غافل گيري را به واقعيت تبديل كند. هرچند سخن از آقاي امین دوراهكي است كه مي تواند اين نقش را دامن بزند اما نگارنده به دليل عدم شناخت از ايشان به هيچ عنوان نه قصد قضاوت دارم و نه پيش بيني ميكنم و آنچه كه مد نطر اين حقير مي باشدتابع شرايط كلي است، حال ممكن است آقاي دو راهكي باشد يا هر شخص ديگري. مهم اين است كه آن مدير نفتي كه كانديدا شده تا چه حد مي توانددر بسيج آن جامعه كارگري و صنعتي به نفع خود موفق عمل كند و از قبل آنها و امكاناتي كه در اختيار دارد بخشي ديگري از بدنه جامعه هدف را به سوي خود بكشاند. كرسي هاي سبز بهارستان ظاهرا آنقدر جذابيت دارد كه همه كانديداها تمام تلاش و همت خودرا به كارگيرند اما هماي سعادت بر سر كدام يك خواهد نشست و چه شخصي بر اين كرسي سبز تكيه خواهد زد بايد تا روز دوم اسفند منتظر بمانيم.
اما مجددا به عرض مي رسانم كه يك غافل گيري انتخاباتي آنقدر ها هم دور از ذهن نيست.
محمد جوهري
