آینه جم: سیف اله حسنی پور/ روزنامه‌نگار:

من مدرک دکترا و بیش از ده ها مقاله isi دارم.

از همه رقبا باسوادترم و نفوذ زیادی در وزارت کشور داشته و به تنهایی … و … را آباد کردم.

جاده سازی برای جزیره …، مسکن، بیمارستان مجهز، مساجد و احداث بازارچه از برنامه هایم در صورت ورود به مجلس می باشد.

این‌ها و کم ارزش تر از این، سخنان یک داوطلب نمایندگی مجلس است که نقل فضای رسانه‌ای است.

به صحت و سقم آن کاری نداریم و فقط پیش درآمدی برای پرداختن به موضوع مهم این روزهای انتخابات است.

کمتر از یک هفته به انتخابات یازدهمین دوره‌ی مجلس شورای اسلامی مانده و کاندیداهای نمایندگی مردم در مجلس، پبه شدت در حال رایزنی انتخاباتی اند.

آنچه قانون اساسی به عنوان وظیفه‌ی نمایندگان مجلس شورای اسلامی مشخص کرده عبارت است از:

اول قانون‌گذاری (اصل ۷۱ قانون اساسی):

پیشنهاد و پیش نویس قوانین تحت دو عنوان لایحه و یا طرح که به مجلس وارد می شود، قانون بودجه (اصل ۵۲ قانون اساسی)، عهدنامه ها و قراردادهای بین المللی (اصل ۷۷ قانون اساسی)، تغییر خطوط مرزی (اصل ۷۸ قانون اساسی) محدودیت های ضروری کشور در شرایط اضطراری نظیر جنگ و… (اصل ۷۹ قانون اساسی)، اخذ وام و کمک مالی (اصل ۸۰ قانون اساسی) استخدام کارشناسان خارجی (اصل ۸۲ قانون اساسی) انتقال بناها و اموال دولتی (اصل ۸۳ قانون اساسی) که جنبه تصویبی دارند و تفسیر قانون عادی براساس اصل ۷۳ قانون اساسی از اعم آن است.

دوم نظارت:

نظارت مجلس در تشکیل دولت، نظارت عام نمایندگان شامل تذکر شفاهی و کتبی و سؤال (اصل ۸۸ قانون اساسی)، استیضاح رئیس جمهور، وزراء و هیئت وزیران (اصل ۸۹ قانون اساسی)، نظارت بر امور مختلف کشور از طریق تحقیق و تفحص (اصل ۷۶ قانون اساسی) و اصل نود قانون اساسی، نظارت اطلاعی شامل صلح دعاوی (اصل ۱۳۹ قانون اساسی)، اطلاع از رسیدگی به اتهام برخی از مجریان (اصل ۱۴۰ قانون اساسی) و ارسال تصویب نامه ها و آیین نامه های دولت برای رئیس مجلس (اصل ۱۳۸ قانون اساسی) همچنین نظارت مالی شامل تصویب بودجه سالانه (اصل ۵۲ قانون اساسی)، دیوان محاسبات کشور (اصل ۵۴ و ۵۵ قانون اساسی) از وظایف نظارتی نمایندگان است.

نمایندگان این موارد و بیشتر از آن که به راحتی در گوگل هم قابل جستجوست را باید مرور و ضروری است چشم انداز، برنامه ها و شعارهای خود در انتخابات آتی با آن مطابقت دهند.

بی گمان وعده هایی نظیر توسعه ۴ متر شبکه‌ی آبرسانی، تجهیز یک پارک محله‌ای، احداث یک آب‌نما در میدان شهر، به کارگماری و جابجایی فلان مسوول از سوی کاندیداها، گرمابخش محافل انتخاباتی است اما هیچ یک از این موارد از وظایف نمایندگان نیست؛ چرا که نماینده باید در تلاش باشد با رعایت وظایف قانونی صدرالاشاره شان و جایگاه مجلس تقلیل نیابد.

در این بین انتخاب کنندگان نیز باید توجه داشته باشند، وعده‌ی اشتغال و … به افراد در راستای جلب آرای مردم، زمینه ساز فساد انتخاباتی نگردد؛ چرا که نباید فردی به هر نحو انتخاب و روانه مجلس شود و در حالی که باید در مسائل کلان کشوری نقش آفرین باشد، دل‌مشغولی‌اش جبران شرمندگی‌های دوران تبلیغاتی باشد.

لذا ضروری است مردم به کارآمدی کاندیداها توجه داشته، چشم انداز، سیاست های کلی و تجارب آنان را بسنجند تا اینکه با انتخاب فرد اصلح تر، گره‌های ترافیکی معضلات جامعه با تدوین قوانین کارشناسی برآمده از دل مجلسی قوی باز شود نه اینکه آینده را اسیر وعده های توخالی زمان انتخابات برخی نماییم که جز نقش آفرینی خوب در صحنه سیاست کاری دگر بلد نیستند.

*  نسیم جم