و اینک بهاری دگر فرا رسید و سال ۹۶ آغاز گشت . سال ۹۵ را با تمام خوشی و ناخوشی های آن پشت سر گذاشتیم تا فصل دیگری از زندگی خود در سال پیش رو را آغاز کنیم و در بدو این نگارش از ذات مقدس خدای رحمان و سبحان ، سالی سراسر کامروایی و بهروزی را مسالت دارم .

به رسم هر سال ، بنا بود در پیام نوروزی از مسائل مختلف مبتلا به شهر خود با شما مخاطبان عزیز سخن گوییم ، اما لحظاتی مانده به شروع سال جدید ، خبری ناگوار در سطح شهر منتشر گردید تا کام همگان بویژه خانواده نونهال ۲ ساله ای را تلخ نماید که از همین فرصت آرزو داریم خداوند باری تعالی به این خانواده صبری جمیل و اجری جزیل عنایت نماید .

این خبر آن قدر جانکاه و دردآور بود که سبب شود عنان قلم به راحتی همیشه بر تارک کاغذ نچرخد و کلمات و جملات به رشته تحریر در نیایند .

این خبر آن قدر جانکاه و دردآور بود که بتواند رشته کلام را در دست گیرد و ذهن را روانه مساله دیگری ننماید .

با شما خانواده عزیز و محترم عارف آزاد سخن می گویم تا بدانید که تنها نیستید و مردم همه در غم و اندوه شما شریک اند و چه خوب می دانیم که این مصیبت وارده بس سنگین و جانکاه است .

آری این بار روی سخنمان با مسئولین نیست . چرا که سخنی که هزاران هزار بار گفته شد و اثری در آن یافته نشد ، همان به که گفته نشود .

این جا مردم و همشهریان عزیزمان از ابتدایی ترین امکانات در مضیقه اند ، نمای شهر ، ظاهر شهر ، هنوز بافت و معماری یک روستا را تجلی می نماید و حتی ما خود نیز به درستی بر آن صحه می گذاریم که دیارمان یک روستای پیشرفته است و آن گاه مسئولین ما در حساب و کتاب خویش وامانده اند و همیشه به دنبال این هستند که خود را توجیه کنند .

نمی خواهیم حادثه پیش آمده فوق را به عملکرد مسئولین ربط دهیم و مدعی شویم تنها آنان مقصر هستند، اما مادامی که شما مسئولید در قبال همه مسائل مسئول هستید و موظفید به مردم پاسخگو باشید؟

نمونه های بسیاری از این کانال ها و جویبارها در شهر ما وجود دارد که هریک برای خود قصه و داستانی شده اند و برای هر یک نیز مردم به طرق مختلف درخواست ها و پی گیریهایی داشته اند ، اما آن چه که تا به حال حاصل شده است ، بی تفاوتی بوده است و بس .

نمی دانیم این همه بیلان های پرطمطراق و منتشر شده در آن صفحات وزین و رنگین ، در کجای کالبد این شهر شکل گرفته است که هنوز که هنوز است انگار هیچ اتفاق و رویداد خاصی در شهرمان شکل نگرفته است .

شما به حکم مسئول بودنتان مسئولید و می بایست پاسخگو باشید و ای کاش همه برنامه های رنگ و لعاب دار خود که هیچ یک ذره ای در رفع مشکلات و دغدغه های مردم اثری نداشته و ندارد ، رها نمایید و به مردم پاسخگو باشید .

شهردار ، شورای شهر ، مسئولان آبیاری و هر آن کس که پاسخگوست .

درست است که توسعه هر شهر در گرو آسفالت کوچه ها و معابر آن نیست و بیش از هر چیز می باید توسعه فرهنگی در راس امور قرار گیرد ، ولی مسئولان امر بدانید که این امر ( نهضت آسفالت کوچه ها ) که شما تا بحال چندین بار از آن دم زده اید و وعده عملیاتی شدن آن را داده اید و آخرین بار هم در مسجد قرآن وعده دادید که تا پایان سال بیش از ۵۰ درصد کوچه ها آسفالت می شود ، از اولویت های خواسته های مردم می باشد … این را بدانید .

چه سخن ها بسیار که بنا بود مطرح گردد ولی آن چنان این حادثه و در دقایقی مانده به لحظه تحویل سال نو ، درد آور بود که هیچ چیز را برآن رجحان و برتر ندانستیم .

باز هم به شما خانواده داغدار عارف آزاد تسلیت می گوییم و برایتان صبر مسالت می نماییم .

منبع: پایگاه خبری پژواک تنگستان