آینه جم: هفته دولت 99 در شرایطی به پایان رسید که در پروژه های آن، خبری از فرجام برخی طرح های شاخص استان نبود،
به گزارش آینه جم؛ در آخرین هفته دولت برای دولت 8 ساله روحانی، بازهم از برخی طرح های توسعه ای و بزرگ استان که سالها و بلکه دهه ها مردم استان انتظارش را می کشند، خبری نشد.
اگرچه فعالیت اجرایی استان ها در ایامی که دولت به دلیل بحران مالی، خزانه اش را بصورت قطره چکان نصیب استان ها می کند، سخت‌تر از هر زمانی است و ستاندن حق هم استانی‌ها از مرکز نشینان هم به مثابه گذر از هفت‌خان رستم؛ اما با این وجود انتظار می رفت مطالبه گری مدیران استانی بیش از پیش باشد.
البته در این سالها می توان به برخی اتفاقات رو به جلو در استان هم اشاره کرد، مثل گام هایی که برای پایداری آب بوشهر و کاهش نیاز به استان های همجوار برداشته شده و انتظار می رود طی سال های آتی این مشکل قدیمی دیگر برای مردم استان آنچنان شاخ و شانه نکشد؛ با این حال پروژه های مهمی هم بوده اند که به بهانه کمبود بودجه - شما بخوانید کم توجهی پایتخت نشیان به سهم استان از درآمدهای کشور-زمین مانده یا اگر منصفانه تر بگوییم در برخی موارد لاک پشتی بوده است.
راه آهنی که فقط در یک قطعه فعال است
یکی از اولین مطالبات استان طی چند دهه اخیر اتصال به خط ریلی کشور بوده که در دولت احمدی نژاد کلید خورد، اما در همان دولت به دلیل تزریق نشدن اعتبارات، راکد شد.
در دولت روحانی، راه آهن بوشهر در اولویت طرح های ریلی قرار نگرفت، اما با پیگیری هایی که توسط استاندار بوشهر صورت گرفت و فرصتی که در اثر حضور استاندار بوشهری فارس (اسماعیل تبادار) رقم خورد، وزارت راه مجاب شد که قطعه 12 این پروژه در شهرستان تنگستان را از سال 96 کلید بزند. اگرچه به روایت مسئولان استانی، تحقق بودجه این پروژه 100 درصد بوده که در اوضاع وخیم بودجه ای ممکلت که میانگین تخصیص اعتبارات 30 تا 50 درصد می باشد، نشان از توجه به این پروژه دارد، اما بودجه کنونی راه آهن بوشهر فقط 10 درصد نیاز آن را پوشش می دهد و با این روند، حالا حالاها باید به انتظار شنیدن سوت قطار ماند.
از این رو، نیاز بوده که به هر طریقی دولتمردان را مجاب کرد از خزانه مملکت برای راه آهن بوشهر سرمایه گذاری کنند و آن را به آمدن فاینانس خارجی آن هم از نوع بدقول چینی اش حواله نکنند. اتفاقی که دیگر در این دولت امیدی بدان نیست و باید منتظر بعد از 1400 ماند و دید بوشهر ه جایگاهی در توجه دولتمردان آن زمان خواهد داشت.
رویای کشاورزی شمال استان برآورده نشد
احداث سد چمشیر روی رودخانه زهره در اواخر دولت اصلاحات در شرایطی در کهکیلویه و بویراحمد کلید خورد که یک پای آن پیگیری های استاندار وقت بوشهر (تبادار ) با وزارت نیرو جهت سیراب شدن اراضی کشاورزی شمال استان بوشهر شد و به همین منظور سهمیه ای از آب آن در زمان بهره برداری بوشهر گناوه و دیلم تخصیص یافت.
در شرایطی که انتظار می رفت در راستای این پروژه، با تامین آب مورد نیاز دشت های لیراوی و حیات داوود، علاوه بر تغییر الگوی كشت و تولید سایر محصولات (علاوه بر گندم و جو)، این منطقه به قطب کشاورزی استان تبدیل شده و اشتغال زایی مناسبی را رقم بزند.
اما با وجود اجرای بخش زیادی از تونل انتقال آب به دشت های شمال استان، به دلیل مقاومت مسئولان استان همجوار، امیدواری های کشاورزان منطقه به یاس تبدیل شده است.
بسیاری از کارشناسان حوزه آب معتقدند انتقال آب از رودخانه زهره و سدچمشیر به کشاورزی شمال استان دارای توجیه فنی و اقتصادی است و از سیلاب های هرساله در خوزستان نیز پیشگیری می کند، اما عدم دفاع مناسب و موثر مدیران و نمایندگان مجلس استان طی یک دهه اخیر در مقابل استان همجوار، رویای دیرینه کشاورزان گناوه و دیلم را نافرجام و حتی به فراموشی سپرده است.
از دیگر طرح های نافرجام در حوزه کشاورزی استان می توان به طرح پر سروصدای نخلستان اشاره کرد که قرار بود آبیاری نخلیات دشتستان مکانیزه شود، ولی با کیفیتی که در سال 97 و سفر نوبخت معاون رییس جمهوری از سوی استاندار وقت وعده داده شد نیست و اکنون از تحرک ماههای اولیه پروژه خبری نیست و درگیر محدودیت های اعتباری گردیده است.
علاوه بر آن، شهرک های کشاورزی هم از مصوبات سفر نخست دولت روحانی در سال 96 بود که فقط چند ماه خبرهایی از قول رییس سازمان جهادکشاورزی استان مبنی بر شروع مطالعه برای مکان سنجی آن مطرح شد، اما دیگر به بوته فراموشی سپرده شد.
از آزادراهی که به فراموشی سپرده شد تا بلاتکلیفی برخی جاده های استانی
آزادراه شیراز- بوشهر از دیگر پروژه های قدیمی و دارای اهمیت استان است که از اوایل دهه 80 طرح های توجیهی آن در وزارت راه و ترابری سابق شروع شد و در سفر بهمن ماه 84 رییس جمهور وقت (احمدی نژاد) یکی از مصوبات سفر دولت بود که مقرر شد با ایفای تعهد دولت، از طریق سرمایه گذاری یکی از بانک های کشور این پروژه اجرایی شود.
اما در همه این سالها درباره آزادراه بوشهر- شیراز از زبان مسئولان خرد و کلان فقط وعده داده شد و همه چیز روی کاغذ ماند، حتی کار به کلنگ زنی به عنوان یک رسم مورد علاقه مسئولان هم نرسیده و دیگر مدتهاست حتی در وعده ها هم جایی ندارد!
این پروژه با کاهش 100 کیلومتری مسیر ارتباطی بوشهر-شیراز و بالعکس، ضریب ایمنی سفرها در این مسیر را بالاتر می برد و البته در مبادلات کالا به مرکز کشور یا به سمت بندر خصوصا در زمانه ای که استان همچنان از خط آهن محروم است، نقش بسزایی ایفا خواهد کرد.
از دیگر پروژه های زخمی و ناتمام استان در حوزه راه می توان به بزرگراه بوشهر- دیر اشاره کرد که بعد از گذشت حدود 13 سال از شروع آن، ولی بصورت قطعات متوازن و یک دست به بهره برداری نرسیده و پیشرفت کلی پروژه با گذشت همه این سالها از 50 درصد فراتر نرفته است.
علاوه بر آن، خروجی دوم بوشهر که از جاده امام علی در ورودی شهر بوشهر به سمت جزیره شیف، سپس جاده ساحلی گناوه- بوشهر و نهایتا چغادک متصل می شود، دیگر پروژه ناقص راه های استان است. این پروژه از مصوبات سفر اول دولت روحانی به بوشهر در دی ماه 96 بود که به دلیل اجرا نشدن پل های آن، بلااستفاده و نافرجام مانده است. درحالی که اگر به اتمام برسد، می تواند به بندر نگین متصل شده و راه دسترسی خودروهای سنگین به سمت بندر و گمرک مرکز استان را از خیابان های محدود مرکز استان جدا نموده و دردسرهای ناشی از آن مثل ترافیک در برخی معابر و خسارت به زیرساخت های شهری را کاهش دهد.
افزون بر آن درخصوص تکمیل جاده حادثه خیز اهرم- برازجان که مسیر اصلی بسیاری از روستاهای بخش مرکزی تنگستان می باشد در این سالها ناقص مانده و البته سوانح آن جان بسیاری را گرفته است. این درحالیست که این محور یکی از قطعات مهم کریدور ارتباطی جنوب کشور از چابهار تا خرمشهر می باشد.
همچنین چهارخطه شدن محور دالکی- کنارتخته هم از دیگر مصوبات دولت های احمدی نژاد و روحانی بوده، اما بصورت لاک پشتی جلو می رود و عملا اتفاق قابل توجهی در این گلوگاه ارتباطی بین بوشهر تا شیراز (خصوصا در سمت استان بوشهر) مشاهده نمی شود.
البته باید به چهارخطه شدن جاده گناوه و دیلم در این دولت هم اشاره کرد که جاده مرگ را به بزرگراه مبدل نمود.
جولان آلودگی های عسلویه و سهم خواهی همسایه ها
آلودگی عسلویه به واسطه تاسیسات گازی، حرف امروز و دیروز نیست و حدود دو دهه است که اهالی آن با عوارضش دست به گربیان هستند، از این رو کاهش آلاینده ها و توجه به محیط زیست منطقه خواسته کهنه ساکنان جنوب استان است.
در دولت کنونی وعده کاهش فلرهای پارس جنوبی داده شد تا واحدهاي پتروشيمي و پالايشگاهي بیش از این گازهاي سمي توليد نکنند، اما با وجود وعده وزیر نفت برای حذف فلرها از پارس جنوبی تا قبل از 1400، ولی بررسی ها نشان می دهد در ضعف محیط زیست، نفتی ها از برنامه عقب تر می باشند.
اما تصمیم مهمتر، توجه ملی به چالش های عسلویه بوده که خوشبختانه در سفر سال 97 دولت به جنوب استان، تشکیل کمیته ملی آلایندگی عسلویه مصوب گردید، اما در شرایطی که به گفته رییس جمهوری قرار بود کمتر از چندماه، آئین نامه و طرح های این کمیته برای تصویب به دولت ارسال و خیلی زود اجرایی شود، همه چیز در وعده ها ماند و حتی با گذشت حدود 18 ماه از آن سفر، خبری از تاسیس مرکز سنجش هوای عسلویه و کنگان که از الزامات این مصوبه بود نشده است. این درحالیست که اتفاقات فراتر از این مانند توسعه مراکز درمانی، توجه به پیوست های فرهنگی منطقه و گام های اساسی نفت برای کاهش آلاینده ها در عسلویه مدنظر بوده است. در یک کلام آن همتی که دولت برای احیای دریاچه ارومیه یا زنده کردن زاینده رو اصفهان گذاشت، برای تحقق زیست بهتر اهالی جنوب استان گذاشته نشد و امروز هم دولت به سراشیبی پایان نزدیک می شود.
از سویی، پیگیری چندساله استان های فارس و هرمزگان برای برخورداری از عوارض آلایندگی پارس چنوبی در سال قبل مصوب شد که به معنای نصف شدن سهم اعتبارات عسلویه و شهرستان های جنوبی استان به عنوان خط مقدم آلودگی این منطقه بود.
پروژه های جامانده دیگر
لیست این دست از پروژه ها در استان کم نیست، اما در پایان می توان به ناقص ماندن پروژه های بیمارستانی استان اشاره کرد.
بوشهر با کمبود تاریخی در زمینه تخت های بیمارستانی مواجه بوده و براساس چشم اندازی که تا سال 1400 برآورد شد، قرار بوده شمار تخت های بیمارستانی بوشهر به حدود 4 هزار تخت برسد، اما این مهم مستلزم تکمیل بیمارستان جایگزین 17 شهریور برازجان، اجرایی شدن اورژانس هسته ای و بیمارستان جدید قلب بوشهر و طرح توسعه بیمارستان شهدای خلیج فارس، تکمیل بیمارستان دیر یا بخش اتاق عمل بیمارستان اهرم بوده است، اما بررسی ها نشان می دهد این پروژه ها به بهانه کمبود اعتبارات، با تاخیر زیاد یا توقف مواجه شده اند.
از دیگر عقب ماندگی ها در این حوزه می توان به تکمیل نشدن دانشکده پزشکی و دندانپزشکی بوشهر در پردیس دانشگاه علوم پزشکی (سبزآباد) اشاره کرد که از مصوبات دولت سابق بوده و سالهاست گرفتار وعده های مسئولان استانی شده و هربار زمان جدیدی برای بهره برداری اش بیان گردیده که آخرین مورد آن دهه فجر سال قبل بود، اما به هفته دولت امسال هم نرسید.
با اجرایی شدن ساختمان این دانشکده، فرصت جدیدی برای افزایش جذب دانشجویان پزشکی در بوشهر فراهم می شود که با توجه به سهمیه بومی برای آن و همچنین تعهد خدمتی اغلب دانشجویان، یکی از ابزارهای ماندگار کردن پزشکان در استان می باشد.
خلیج فارس
[کد خبر:AJ33618]
