آبنه جم:حضور متکدیان در بوشهر مدتی است به یکی از دغدغه‌های اصلی مردم این شهر تبدیل شده که به نظر می رسد برای رفع این معضل با توجه به روند اقدامات کنونی پایانی متصور نباشد.
به گزارش خبرنگار آبنه جم، این روزها سرت را که می‌چرخانی دختران و زنانی را می‌بینی که با چهره‌هایی آفتاب سوخته بر سر چهارراه‌ها ایستاده و دست نیاز به سوی ماشین‌ها بلند می‌کنند.
چادرهایشان را به شکل خاصی بسته‌اند و چشمان نیمه تنگشان التماس را فریاد می‌زند. یکی کودکی به کمر بسته و دیگری تنها در میان ماشین‌ها قدم می‌زند بلکه کسی دلش بسوزد و صدقه‌ای در دستش بگذارد.
پسرانشان شیشه ماشین‌ها را تمیز می‌کنند و گاهی حتی در کنار ساحل خوراکی می‌فروشند و دخترانشان در پیاده‌رو‌ها کارتنی جلوی خود گذاشته و به دیوار تکیه می‌زنند.
سرم را به شیشه تاکسی تکیه داده‌ام. دقیقا متوجه نمی‌شوم زیر لب با خود چه می‌گویند و چگونه دیگران را به کمک ترغیب می‌کنند اما هر چه هست این را خوب می‌دانم که در این آشفته بازار برای خود شغلی دست و پا کرده‌اند.
حضور متکدیان در بوشهر چند وقتی می‌شود به یکی از دغدغه‌های اصلی مسئولان این شهر تبدیل شده و سمن‌ها با همکاری نهادهای مربوطه در صدد رهایی از این معضل هستند.
این متکدیان از راه‌های گوناگون باعث ایجاد اخلال در سیستم شهری و امنیتی می‌شوند، چراکه از یک طرف با حضور مستمر خود در چهارراه‌ها و رفت و آمد میان خودروها باعث برهم خوردن نظم عمومی در شهر شده و از طرف دیگر به‌طور فزاینده‌ای خبرهای ناخوشــایندی در رابطه با ایجاد ناهنجاری‌های اجتماعی از سوی این افراد به گوش می‌رسد.
متکدیان گروه‌های مختلفی را شــامل می‌شوند؛ افراد مهاجر، بیکاران، افراد بی‌سرپرست، معتادان و ... .
اما شاید از همه این افراد دردناکتر، کودکان کار باشند؛ این كودكان که معمولا در رده سنی ۳ تا ۱۲ ساله هستند، به‌علت حساس بودن سن و سال، از مشكلات روانی رنج می‌برند و اغلب از لحاظ آسیب‌های روانی نوعی از هم پاشیدگی شخصیتی در درون آنان شكل می‌گیرد، این كودكان در خانوارهایی با وضع معیشتی بسیار نامناسبی زندگی کرده و به همین سبب به سمت تكدی‌گری كشیده می‌شوند.
با این تفاسیر تکدی‌گری در شهرها از مهمترین معضلات اجتماعی به‌شمار می‌رود، آنان که با گدایی کردن حیات می‌گذرانند؛ نه تنها به کار تولیدی نمی‌پردازند، یا خدمتی ارائه نمی‌دهند، بلکه در مسیرهای انحرافی نیز قدم می‌گذارند.
در این حالت، جامعه آسیب دیده و مغشوش شده و در نهایت راه برای هنجارشکنی هر چه بیشتر باز می‌شود.
منظره متکدیانی که در نهایت ذلت و با ارائه اندام‌های از کار افتاده و زخمی و ... در گوشه شهرها پیدا می‌شوند، دال بر فقر، زوال منابع انسانی است و همه نوع آمادگی را در راه تکوین و بسط انواع جرائم فراهم می‌کند.
از همین دیدگاه، می‌توان گفت، همانطور که یکی از مهمترین شاخص‌های رشد، آمادگی منابع انسانی در یک جامعه است، به همان نسبت نیز تعداد متکدیان، شاخص اساسی در شناسایی عقب‌افتادگی آن جامعه به‌شمار می‌آید.
پدیده تکدی در خود همه عوامل و عناصر منفی را یکجا دارد، از طرفی فقر فرهنگی و تباهی جامعه را می‌رساند و از جانب دیگر به‌روشنی محرومیت را با تمامی ابعاد مادی و روانی به منصه ظهور می‌گذارد.
امروزه بسیاری از شهروندان باور دارند که پدیده تکدی‌گری مسئله یک شخص یا یک فرد نیست و در این موضوع پای یک باند و یک گروه در میان است.
متکدیان برای پول گرفتن از رهگذران در کوچه و خیابان ترفندهای مختلفی دارند که دعا کردن، اظهار ناتوانی و به دست آوردن سلامتی و خوشبختی به شرط دادن مقداری پول به آنها، بخشی از ترفندهای آنها محسوب می‌شود.
وجود این افراد در بوشهر جزو آن دست از کلاف‌های سردرگمی است که بخش‌های مختلف اداری و شهری برای حل کردن قطعی آن هنوز به راهکاری عملی و بی‌بازگشت دست نیافته‌اند.
جمع آوری و دسته بندی می‌شوند، اما خیلی زود دوباره به خیابان‌های مختلف شهر برمی‌گردند تا آزاررسان شهروندان به شکل و شیوه‌ای جدید باشند.
تلاش فعالان مدنی بوشهر برای مقابله با متکدیان
یک فعال مدنی در این زمینه در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: موضوع تکدی‌گری بحثی طولانی را می‌طلبد و تمامی ارگان‌ها باید طبق اساس نامه خود بریا برخورد با این معضل همدل شوند و عمل کنند.
حسام محمدزهی ادامه داد: تکدی‌گری را باید در دو بحث جدا کار کرد؛ اولین بحث آن فرهنگی است که باید بر روی مردم کار کرد تا به متکدیان کمک نکنند و باعث تامین منابع مالی متکدیان نشوند چون این متکدیان بنا را روی برانگیختن حس ترحم مردم می‌گذارند.
این فعال مدنی تصریح کرد: ما باید از حس ترحمی که این متکدیان به وجود می آورند استفاده کنیم و مردم را از این کار منع کنیم.
عضو کانون بهین شهر من در بوشهر با بیان اینکه کار دیگر اجرایی است و ما باید به عنوان اهرم‌های فشار عمل کنیم، بیان داشت: بخش دیگر اتباع بیگانه هستند که باید با آنها برخورد قانونی شود و اداره‌های مربوطه ورود پیدا کنند.
وی با بیان اینکه این افراد اکثرا ناقل بیماری هستند، افزود: باید همه آنها را جمع کرد و آنهایی که واقعا نیازمند به شغلی هستند به سمت و سوی اشتغالی آبرومند برد.
وی با بیان اینکه چندی پیش اعضای سمن بهین شهر من با حضور در جلسه شورای اسلامی شهر بوشهر ،به اظهار نظر در خصوص معضل تکدی گری در سطح شهر بوشهر پرداخته‌اند بیان داشت: شهردار بوشهر ضمن تقدیر از فعالیت های جوانان سمن بهین شهر من نظر مثبت خود را در مورد جوانانی که در این زمینه فعالیت می‌کنند، اعلام کرد.
هماهنگی با همه نهادها برای پایان تکدی‌گری در بوشهر
شهردار بوشهر نیز در این زمینه اظهار داشت: حمایت‌های لازم برای فعالیت سمن ها را خواهیم داشت و از اعضای کانون بهین شهر من در بوشهر می‌خواهیم که به شهرداری بروند و دبیری این کار را برای یک مقطع از زمان به دست بگیرند.
غلامعلی میگلی‌نژاد در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه عملکرد جوانان در این زمینه قابل تقدیر است، بیان داشت: هماهنگی با بهزیستی، نیروی انتظامی و دستگاه های ذیربط را به عهده می‌گیریم تا با همکاری یکدیگر از این ماجرا که باعث نگرانی هم ما و هم شهروندان عزیز است رهایی یابیم.
جایی برای نگهداری متکدیان وجود ندارد
شهردار منطقه یک نیز تصریح کرد: ما آمادگی حمایت از این موضوع را داریم اما این موضوع صرف وظیفه شهرداری نیست و به سازمان بهزیستی و بهداشت محیط و بحث اتباع خارجه نیز مربوط است که متاسفانه جایی برای نگهداری این افراد وجود ندارد.
عبدالرسول رمضانی هم چنین تاکید کرد: همچنین اگر ما بخواهیم خانم‌هایی که کار تکدی‌گری می‌کنند را جمع‌آوری کنیم، مامور خانم نداریم و این موضوع باید در سطح نیروی انتظامی پیگیری شود.
به نظر می‌رسد پرونده جمع‌آوری متکدیان در سطح شهر بوشهر این بار به سرعت و بدون نتیجه بسته نخواهد شد تا جوانان بار دیگر خود را در این زمینه نشان دهند.
گزارش: فریبا کرمی/مهر
