آینه جم: اولین شخصیتی که وارد سالن شد «آشنا» بود. چند دقیقه‌ای صندلی‌های جلو و اندک افرادی که در سالن حضور داشتند را وارسی کرد و رفت. احتمالاً می‌خواست آخرین نکات لازم را به رئیس جمهور تذکر دهد. به گزارش آینه جم-سها صالح، اثرات حضور آقای رئیس جمهور از چند خیابان مانده به دانشگاه تهران هم مشخص بود. تعداد زیاد ماشین‌های پلیس توجه مردم را به خودشان جلب می‌کردند. نگهبان‌های جلوی در هم با دقت کارت‌های دانشجویی را چک می‌کردند.
وقتی وارد دانشگاه شدم یاد صحبت‌های دیشب یکی از هم‌کلاسی‌هایم افتادم. می‌گفت من قبلاً سخنرانی آقای روحانی در دانشگاه علوم پزشکی را دیده‌ام. فضا کاملاً امنیتی می‌شود. خانم هم کلاسی حق داشت. انواع و اقسام خودروهای پلاک قرمز و سفید و مردان سیاه پوشِ هندرزفری به گوش که تعدادشان تنه به تنه دانشجویان می‌زد، فضای دانشگاه را کاملاً عوض کرده بودند.
شانس آوردم که دعوت نامه و کارت دانشجویی مشکلی نداشت. آقای قد بلندی که جلوی دانشکده ادبیات میهمانان را می‌گشت خیلی عصبانی بود. از داخل راهرو هم صدای داد و هوار می‌آمد. ظاهراً بین بادیگاردهای رئیس جمهور و حراست دانشگاه اختلاف پیش آمده بود.
خانم‌ها چرا نیامدند؟
سالن هنوز خالی بود و فرصت داشتم تا جای مناسبی برای نشستن پیدا کنم. اولین شخصیت سیاسی که وارد سالن شد حسام الدین آشنا بود. ژست مدیریتی داشت. چند دقیقه‌ای صندلی‌های جلو و اندک افرادی که در سالن حضور داشتند را وارسی کرد و از سالن خارج شد. احتمالاً رفت تا آخرین نکات لازم را به رئیس جمهور تذکر دهد چون تا لحظه ورود دکتر روحانی دیگر ندیدمش.
انتظامات‌ها که لباس‌های قرمز پوشیده بودند خیلی تلاش می‌کردند تا سالن را از جلو پر کنند. حالا دیگر چند نفری دور و برم نشسته بودند. یکی از بچه‌ها می‌گفت چرا جلوی در تونل وحشت درست کردند؟ آن یکی هم گله داشت که خانم‌ها چرا نمی‌آیند!!؟ دو نفر هم که پشت سر من بودند تا شروع برنامه مشغول بگو بخند بودند حتی یکی از انتظامات‌ها را صدا کردند و گفتند گرسنه‌ایم، چیزی برای خوردن ندارید؟
بخش وسط سالن به مسئولان و اساتید اختصاص داشت. پس از آنها هم خانم‌ها رانشاندند تا فاصله دانشجویانی که احتمال می‌رفت شعار دهند تا سن به حداکثر ممکن برسد. سالن تقریباً پر شده و آقای انتظاماتی هم که ابتدای وقت خیلی خوش اخلاق بود حالا دیگر سعی می‌کرد دانشجوها را با غیظ و غضب روی صندلی‌ها بنشاند.
شما رئیس جمهور بدی بودید!
پس از ورود رئیس جمهور و تشریفات ابتدایی، دکتر نیلی، رئیس دانشگاه تهران پشت تریبون رفت. آقای رئیس بر خلاف مجری که با جملات متملقانه از رئیس جمهور استقبال کرد، روحانی را با عبارت «شما که خود افتخار دانشجویی در دانشگاه تهران را دارید» مخاطب قرار داد. نیلی با انتقاد از عدم حضور دانشگاه در تصمیم‌گیری‌ها و تصمیم‌سازی‌های دولت تأکید کرد اگر در دوره تحریم به دانشگاه تکیه می‌کردیم دچار مشکل نمی‌شدیم.
پس از رئیس دانشگاه نوبت به جذاب‌ترین بخش برنامه رسید. اقرلو مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه تهران اولین سخنران دانشجوی برنامه بود. او صحبت‌هایش را با انتقاد از حاکم شدن جو پادگانی در دانشگاه شروع کرد و گفت امروز حتی رئیس دانشگاه هم جرأت نکرد انتقاداتش را مطرح کند. صحبت‌های اقرلو تند و آتشین بود و هر بندش تشویق حضار، به خصوص جناح راست سالن را به همراه داشت. او در پایان خطاب به روحانی گفت ما دیگر به اصلاح شما امید نداریم. شما رئیس جمهور خوبی نبودید و امروز باید از تجربیات شما درس گرفت.
سخنران بعدی نماینده نشریات دانشجویی بود. او با یادآوری شعارهای روحانی درباره قانون‌گرایی از عدم حمایت کافی از نشریات دانشجویی انتقاد کرد. نام بردن از سران فتنه در پایان این سخنرانی برای چند لحظه فضای سالن را متشنج کرد.
پدر صنعتی که پدر صنعت را درآورد
نماینده اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل سخنران بعدی بود. مرادی خطاب به رئیس جمهور گفت: «شما تمام توانتان را برای قراردادی گذاشتید که آمریکا مثل آب خوردن آن را نقض کرد.» بخش بعدی سخنرانی او که با استقبال خوبی هم مواجه شد، انتقاد از عادی شدن فساد در دولت یازدهم بود اما آنجایی که گفت: «آقای روحانی کسی را که پدر صنعت ایران خوانده بودید؛ به حق، پدر صنعت ایران را درآورد.» اوج هیجان را در شنوندگان ایجاد کرد.
آقای روحانی فکری کنید و الا انتخابات را می‌بازید
«رهبری» دبیر انجمن اسلامی دانشگاه تهران بحثش را با فساد شروع کرد. او حمایت چند صف پایانی صندلی‌های وسط سالن را داشت و در پایان هر بند از آن ناحیه سالن تشویق می‌شد. بخش دوم صحبت‌های رهبری مربوط به اوضاع دانشگاه‌ها بود و از روحانی خواست تا جلوی پولی شدن دانشگاه‌ها را بگیرد. رهبری در پایان به روحانی توصیه کرد فکری به حال اعتماد از دست رفته مردم بکند و الا یا در 1400 یا همین سال 96 انتخابات را به افراطیون واگذار خواهد کرد.
سخنران بعدی سعید هوشنگ بود. مجری او را نماینده جمعی از انجمن‌های اسلامی معرفی کرد. هوشنگ که پس از 4 سخنران جنجالی پشت تریبون قرار گرفته بود از همان ابتدا لبخند را بر لب حضار آورد. نوع صحبت کردن و حرکت‌های سر او همه را به تعجب واداشت. مهم‌ترین خواسته او اجازه تشکیل اتحادیه جدید برای تشکل‌های دانشجویی بود. هوشنگ در پایان با دست بوسه‌ای برای جناح راست سالن فرستاد و از پله‌ها پایین آمد.
می‌خواستیم فشار ایمیلی به شما وارد کنیم
لهجه ترکی اولین ویژگی حسین اخگرپور بود که به نمایندگی از جامعه اسلامی دانشجویان در برابر روحانی پشت تربودن ایستاد. او خود را فرزند کارگران، کشاورزان، رانندگان و لبو فروشان کشور معرفی کرد. اخگرپور که با صدای داغ دار صحبت می‌کرد ادامه داد اگر این دست دزدی‌ها و دست درازی‌ها به بیت‌المال نبود شاید ریزعلی خواجوی‌هایی پیدا می‌شدند و جلوی آن قطار را می‌گرفتند. نماینده جامعه اسلامی خطاب به روحانی گفت: «شما امروز می‌گویید تحریم اثری ندارد. ما خیلی قبل‌تر از شما گفته بودیم که تحریم‌ها بی‌اثر است.» او در پایان با یک شوخی صحبت‌هایش را به پایان برد و گفت: «آقای روحانی اگر این چند وقت نبودیم به خاطر این بود که دنبال ایملیمان می‌گشتیم تا فشار ایمیلی به شما بیاوریم.»
مقاله‌های تقلبی آبروی علمی ایران را نبرد!
نماینده انجمن‌های علمی سخنران بعدی مراسم بود. او که دانشجوی ارشد رشته علم اطلاعات و دانش‌شناسی بود به شدت از سیاست‌های وزارت علوم انتقاد کرد و با یادآوری حذف مقالات علمی ایران نسبت به بی‌آبرو شدن کشور در مجامع علمی جهانی هشدار داد. معاونت علمی و فن‌آوری ریاست جمهوری بال دیگر انتقادات نماینده انجمن‌های علمی بود.
مجری در این بخش اعلام کرد که برای تغییر ذائقه کلیپی پخش می‌شود. تصاویر با حوادث 16 آذر 32 شروع می‌شد و شخصیت‌های مختلف انقلاب را نشان می‌داد. شخصیت‌هایی که هرکدام صدای تشویق یک طرف سالن را به همراه داشت. پایان کلیپ هم خیلی گل درشت به عکس‌های مذاکرات هسته‌ای می‌رسید و با تصویر ظریف اتمام می‌یافت.
هم‌خوانی دانشجویی
خبرگزاری دانشجو نوشت: جنبش عدالت‌خواه دانشجویی تشکل بعدی بود که نماینده‌اش مقابل روحانی قرار گرفت. «چرا از پابرهنگان احساس شرمندگی نمی‌کنید!» اولین جمله فقیر خطاب به آقای رئیس جمهور بود. او در ادامه نبود شفافیت را دلیل اصلی فساد خواند و گفت: « آقایان حسن روحانی، علی لاریجانی و آملی لاریجانی شفاف‌سازی را از خودشان شروع کنند.» فقیر در پایان صحبت‌هایش چند سوال از روحانی پرسید که با هم نوایی دانشجویان حاضر در سالن فضای جالبی رقم زد. فقیر پرسید «آیا رکود و تعطیلی صنایع و شرمندگی نان‌آوران خانواده‌ها را می‌بینید؟» و همراه با دانشجویان گفت: «نمی‌بینید»، «از سونامی آسیب‌های اجتماعی خبر دارید؟» «ندارید» «از اعتیاد گسترده نوجوانان و جوانان از طوفان سهمگین طلاق اطلاع دارید؟» «ندارید»
نماینده بوشهری تشکل‌های دانشجویی دانشگاه آزاد سخنران نهم دیدار دانشجویان با روحانی بود. صحبت‌های او با تعریف تمجید از دانشگاه آزاد، هیئت امنا و رئیس فعلی او آغاز شد. سخنانی متملقانه که واکنش مثبتی در بین دانشجویان نداشت. نماینده دانشگاه آزاد بیش از وقتی که برای او تعیین شده بود پشت تریبون سخنرانی کرد. برخی از دانشجویان هم با درآورد ساعت نسبت به بی‌نظمی او واکنش نشان دادند.
آقاجری نماینده دفتر تحکیم وحدت دهمین دانشجویی بود که به دلیل عدم حضور نماینده شوراهای صنفی پشت تریبون قرار گرفت. او در ابتدای صحبت‌هایش گفت: «امروز شعار زیبای مرگ بر آمریکا بیش از هر زمان دیگر در کشور ما وحدت‌آفرین شده است. امروز شعار مرگ بر آمریکا بیش از هر زمان دیگر، راه حرکت مارا روشن‌تر، شفاف‌تر و مشخص‌تر کرده است.» پس از مکس کوتاهی آدرس داد: «حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی 19/2/1374» که با خنده حضار همراه شد. فقیر در بخشی از صحبت‌هایش با لحنی شبیه به خود روحانی گفت: «برجام و ما ادراک ماالبرجام!»
دروغگو!
سخنرانی نماینده کانون‌های فرهنگی وزارت بهداشت برخلاف تصور اولیه جنجال برانگیز شد. او در ابتدای صحبت‌هایش به تعریف و تمجید از وزیر بهداشت و طرح تحول سلامت پرداخت که برخی از پایین فریاد زدند: «دروغگو!» این موضوع یک دقیقه‌ای فضای سالن را متشنج کرد. او سپس از روحانی برای اجرا نشدن برخی وعده‌هایش برای بهتر شدن فضای دانشگاه انتقاد کرد.
سخنران بعدی با عنوان نماینده انجمن اسلامی پیرو خط امام روی سن رفت. او از ممنوع تصویر بودن یکی از رئیس جمهورهای سابق انتقاد کرد و ادامه صحبت‌هایش را به مشکلات فضای دانشگاه‌ها اختصاص داد و به رئیس جمهور گفت: «دانشجویان به کلی از کار گیر آوردن ناامید شدند.»
دادستانی مدافع مردم است یا شهرداری
مجری آخرین سخنران دانشجویی را با عنوان دبیر انجمن اسلامی پیشرو معرفی کرد. رفیع‌زاده صحبت‌هایش را با حمله به تشکل‌های دیگر آغاز کرد سپس از دستگاه قضایی برای کوتاهی در رسیدگی به پرونده شهرداری تهران انتقاد کرد و گفت: «دادستان مدافع شهردار است یا منافع مردم؟ چطور اقدام حمله به سفارت یک کشور خارجی اقدام ضد امینت ملی نیست اما یک پیرمرد 60 ساله به خاطر انتشار یک فایل صوتی به جرم اقدام علیه امینت ملی زندانی می‌شود؟»
وقتی همه روحانی را تشویق کردند
بالآخره نوبت روحانی شد تا پشت تریبون قرار بگیرد و برای دانشجویان صحبت کند. هنوز چند دقیقه از صحبت‌های روحانی نگذشته بود که یک نفر در حمایت موسوی و کروبی شعار داد اما جمعیت با صدای هم زمان «هیس» او را به سرعت ساکت کردند تا روحانی با خیال راحت صحبت‌هایش را ادامه دهد.
رئیس جمهور با ذکر نام اشخاص هر بار از یک طرف سالن صوت و کف دریافت می‌کرد. حسن روحانی البته با تأکید بر بسیجی بودن همه مردم و برخورد قاطع با آمریکا تشویق همه حضار را جلب کرد. آقای رئیس جمهور بخش زیادی از صحبت‌هایش را خطاب به سمت راست سالن و به قول خودش «دوستان خوب و انقلابی‌اش» اختصاص داد و از آنها خواست تا منصفانه نقدش کنند.
خودروها یکی یکی دانشگاه را ترک می‌کردند و صف طویلی جلوی مسجد دانشگاه تشکیل شده بود تا دانشجویان گوشی‌های‌شان را تحویل بگیرند. فرصت خوبی بود تا حضار درباره مراسم و سیاست و اوضاع دانشگاه با هم صحبت کنند. دور و بر من همه درباره بی‌کاری صحبت می‌کردند. این طوری مدت زمان منتظر ماندن روی صفی که به خاطر بی‌تدبیری خیلی طولانی شده بود کوتاه‌تر به نظر می‌رسید.
