آینه جم؛ محمد مهدی صبوری: - بومی و غیر بومی نداریم، همه باهم در یک شهر زندگی میکنیم و برای رفاه بیشتر این شهر باید تلاش کنیم.
- من جم را خانه خودم میدانم، مثل زادگاهم دوستش دارم و برای آبادانی اش تلاش می کنم.
- استفاده از لفظ بومی و غیر بومی کاملا اشتباه است، ما باهم همشهری هستیم و از هیچ تلاشی و کمکی برای این شهر دریغ نمیکنیم.
و...
این ها همه دروغ هایی هستند که گاه و بیگاه از زبان مسئولان و کارکنان پتروشیمی های مستقر در منطقه شنیده می شود. اما از حرف تا عمل هزار فرسنگ فاصله است.احتمالا امشب آخرین سانس های کنسرت هنرمندان مطرح کشوری در شهرک پردیس اجرا می شود. برنامه هایی که سهم بومیان جمی از آن فقط تماشا کردن این برنامه ها از لایو اینستاگرام دوستان شهرک نشینشان بوده است.
جملات اول یادداشت را بخاطر بیاورید، با این دست از کارهایی که مدیران این صنایع انجام می دهند، قطعا به دروغ بودنشان ایمان پیدا می کنید. شما که جم را مثل زادگاه خودتان می دانید چرا حداقل یک سانس را برای مردم نجیب و اصیل این دیار برگزار نکردید؟
وزیر بخشنامه کرده است؛ نمی توانیم. جدیدترین بهانه آقایان برای عدم برگزاری چنین برنامه هایی در سطح جم هست. شمایی که تاب و تحمل دیدن شادی یک بومی جمی را ندارید پس چرا برای خودتان دستور وزیر را اجرا نمی کنید؟؟
در اغلب برنامه های اجرا شده در سطح شهر جم، بیش از ۷۰ درصد حضار را کارکنان شماها تشکیل میداده اند. می توانستیم جلوی حضورشان را بگیریم، اما نجابتمان هرگز اجازه چنین کاری را نمی داد. این است فرق میان ما و شما!!!
محیط زیستمان را نابود کرده اید، هوای دلپذیر، مطبوع و تمییزمان را مانند هوای جهنم کرده اید، کمر همت به نابودی این شهرستان بسته اید و مدام دروغ می گویید که جم را هم مانند زادگاه خودمان دوست می داریم. به نظر می رسد خرید سالیانه بیش از ۳۰۰ میلیارد ریال آب، از منابع آبی و سفره های زیرزمینی آب جم و حفر بیش از ۲۰ حلقه چاه آب غیر مجاز در شهرک پردیس برایشان کافی نیست و دل در گرو نابودی کامل این شهر و دیار دارند. شهرک نشینان اغلب تفکراتی فاشیستی و خود برتر بینی دارند، جم را دهات و مردمان بافرهنگش را دهاتی میخوانند. این ها همه ناشی از تفکراتی هست که شماها به آن ذهن های گیر کرده در بیستمتان به آن ها تزریق کرده اید. جسمتان در قرن بیست و یکم زندگی می کند اما ذهنتان هنوز در پیچ و خم افکار قرن بیستم آچمز شده است.
رسانه ها سکوت کنند، هیچ گونه حرفی از این تفکرات تبعیض آمیز نزنند که به شال قبایشان برنخورد.
به تنها دل خوشی این روزهایمان ، تیم فوتبال پارس جنوبی جم، هیچ کمکی نمی کنید. دیگر دروغ هایتان برایمان تکراری شده است، شجاع باشید، حرف دلتان بزنید. بلند فریاد بزنید که با این شهر و مردمانش خصومت داریم.
تازمانی که تفکراتی مثل جناب مدیرعامل پازارگاد وجود داشته باشد که کمک به محیط پیرامون را صدقه قلمداد می کند، همین آش و همین کاسه است.
این از اصیل بودن مردمان این دیار است که با این همه ظلمی که به آن ها شده است، با این همه توهین هایی که به آن ها از سوی این مهمانان ناخوانده می شود باز هم چیزی نمی گویند.
آری بحق که ما میزبان خوبی بوده ایم، اگر چنین نبود امروز حداقل سهمی از استخدامی ها، برنامه ها و جشن های این شهرک ها داشتیم.
