آینه جم - عبدالحسین ابراهیمی / دکتری مدریت ورزش :
امروزه ورزش فوتبال، علاوه بر کارکردهای شور، نشاط و وحدت آفرینش، یک پدیده چند بعدی است. پدیده ای که در هر جامعه ای، رنگ و بوی آن اجتماع را می گیرد و با فرهنگ اصیل آن مردم شناخته می شود. در هم گسیختگی اجتماعی خیلی از جوامع، در ساختار فوتبال آن کشورها نمود پیدا می کند. فوتبال در حال حاضر، به طرفداران خیلی از کشورها و تیم ها، ریشه قدیمی شان را یادآور می شود و برای کشور ما نیز نمود تیرگی رابطه ما با اعراب!؛
بنابراین فوتبال به عنوان یک پدیده فوق العاده اجتماعی به شمار می آید.
فارغ از این که در کجا زندگی می کنید، چه دینی دارید یا چه زبانی دارید، می توانید این زبان مشترک را درک کنید، با آن شاد باشید و با آن بگریید.
این روزها زیاد می شنویم و می خوانیم در نقطه ای از کره جغرافیایی به نام خلیج همیشه فارس، رقابت ایران و قطر در برداشت گاز از این میادین به حداکثر رسیده و ایران با تولید 610 میلیون مترمکعب در روز و قطر 600 میلیون مترمکعب، تقریبا گوی سبقت را در برداشت گاز از کشور رقیب ربوده است. از این رو نویسنده یادداشت، با توجه به ظرفیت عظیم نفت و گاز به مقایسه مختصر سرمایه گذاری این حوزه در ورزش پرطرفدار فوتبال در دو شعاع نود کیلومتری خلیج فارس پرداخته است.
ایران و قطر صاحب بزرگترین میادین گازی مشترک جهان هستند. قطر در آن سمت آب های خلیج فارس با اتکا به صنعت قدرتمند گازی چندی پیش به عنوان میزبان مهم ترین رویداد ورزشی دنیا یعنی جام جهانی با هزینه 200 میلیارد دلاری معرفی شد. در جام جهانی قبلی روسیه 10 میلیارد دلار، هزینه کرد. قسمت اعظم این هزینه صرف سازه های توریستی، امکانات رفاهی، حمل و نقل، ساخت استادیوم های پیشرفته جدید خواهد شد. در وسط کویر و با توجه به دمای هوای نزدیک به سه رقمی، این کشور با اتکا به همین منابع گازی، اقدام به راه اندازی پیشرفته ترین سیستم تهویه هوا با استفاده از انرژی خورشیدی جهت کاهش دمای هوا در استادیوم های روباز کرده که در این استادیوم ها این تکنولوژی با برگزاری مسابقات فوتبال بین کشورها و تیم های برزیل، آرژانتین، رئال مادرید و ......اجرا کردند. در 14 باشگاه فوتبال قطر شاهد کوچ ارزشمندترین ستاره های فوتبال دنیا به این لیگ هستیم. با نگاهی به نام ستاره های حاضر در این کشور، به نام هایی برخواهیم خورد که حضورشان در لیگ ایران شاید حسرت و رویایی امکان ناپذیر تلقی شود. همه این شرایط به واسطه نعمت عظیم نفت و گاز در این کشور بوده است.
اما در شعاع 90 کیلومتری و این سمت خلیج زیبای فارس، میدان گازی پارس جنوبی قرار دارد که بزرگترین میدان گازی جهان و با ارزش ترین منبع اقتصادی کشورمان است. در این میادین عظیم، بیش از 30 پتروشیمی و تعداد زیادی شرکت های بزرگ پالایش گاز وجود دارند. این منطقه به دلیل شرایط خاص ایجاد شده، خیلی از زیستگاه‌های حساس خشکی و دریایی خود را در معرض تخریب و نابودی دیده است. به گزارش دبیرخانه پالایش آلودگی نفت و گاز، شیوع بیماریهای خاص در این منطقه از تمام شهری نفتی و گازی ایران بسیار بیشتر است.
در اردیبهشت ماه 96 هلهله ای در میان مردمان این منطقه به راه افتاد و پارس جنوبی جم به لیگ برتر راه یافت. از آن تاریخ به بعد، به جز نام تیم پارس جم به عنوان نماد پارس جنوبی و شهر جم، نه در امکانات سخت افزاری( زیرساخت ها، هتل، شرایط تمرینی، .....) و نه امکانات نرم افزاری( نیروی انسانی، چارت سازمانی، وضعیت مدیریتی. ....) هیچ توسعه ای نداشته و اصلا قابل قیاس با شهر 90 کیلومتری کشور قطر در آن سمت خلیج فارس نیست.
فقط و فقط نام پارس جم هست و واژه هایی نظیر تشویش، نگرانی، اضطراب، انحلال و .....
به راستی گناه مردم این منطقه چیست؟
چرا برخی دیگر از صنایع کشور مثل فولاد، تراکتورسازی، سپاهان، ذوب آهن، .......می توانند از صنعت در فوتبال منطقه خود سهم داشته باشند ولی بزرگترین صنعت و میدان گازی جهان خیر.
قطر در حال برگزاری جام جهانی است ولی پارس مظلوم جنوبی ما در هتل تهران مانده و پول پرواز ندارد که به جم برگردد.
هر دو جان سوزند اما این کجا و آن کجا
از این رو به واسطه اهمیت موضوع، ضروری است با تدبیر خیلی فوری و اضطراری مدیران ارشد کشور و استان، نمایندگان مجلس با تخصیص ذره ای از منابع زیرزمینی این منطقه که متعلق به خود آنان است، انشالله بزرگترین و مهم ترین عامل شور و نشاط منطقه یعنی تیم پارس جنوبی جم توسط بزرگترین صنعت کشور یعنی نفت و گاز به سامان برسد.
* بانیان آزادی
[کد خبر:AJ29917]
