آینه جم؛ اگر در استان بوشهر امکانات و تجهیزات آتش نشانی و امداد و نجات کافی و پیشرفته زمینی، دریایی و هوایی وجود داشت، در جریان این آتش سوزی ها این همه خسارت و تلفات به جان و اموال مردم و منابع ملی وارد نمی شد و یا میزان خسارت ها کاهش می یافت.

به گزارش آینه جم؛ درسال های اخیر چندین مورد آتش سوزی بزرگ وکوچک درنقاط مختلف استان بوشهر رخ داده و زنگ خطر را برای مدیریت بحران و پدافندی درکشور به صدا درآورده است اما گویا تاکنون این هشدارها شنیده نشده است.

به مصداق این بیت شعر یغمایی جندقی که گفته، گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من، آنچه البته به جایی نرسد فریاد است، خروش آتش و زنگ خطر، چندان تاثیری در مخاطبان آنها نداشته است.

آتش سوزی های اسکله بندرعامری و سوختن 26 فروند لنج (تیر89) پتروشیمی خارگ (دی 89)، آسایشگاه معلولان بوشهر با چهار کشته (بهمن 90 )، آتش سوزی باغ های انارستان جم 150 هکتار مرکبات ونخیلات (خرداد 90)، ساختمان 14 طبقه سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس(آذر93)، جنگلهای کره بند (آذر93)، اسلکه بندر رستمی و سوختن شش فروند لنج (اردیبهشت 94)، ساختمان مسکن مهر بوشهر با یک کشته (اردیبهشت 94)، انبار پشم شیشه فازهای 15 و 16 پارس جنوبی (اردیبهشت 94)، نخلستان های آبپخش بیش از سه هزار اصله نخل (93 و 94) و آتش سوزی شناورها در اسکله بندر دیر در جمعه پنجم تیر94 و سوختن 19 فروند لنج و موارد دیگری از این حوادث دراستان بوشهر در پنج سال اخیر از جمله این هشدارها بوده که متاسفانه با بی توجهی از کنار آن گذشته ایم.

دراین حوادث میزان سرمایه های مردم، منابع ملی تلف شده و خسارت های هنگفت تحمیل شده بر استان بوشهر بسیار بالاست، به طور نمونه اگر برای هر فروند لنج حداقل هشت نفر ملوان در نظر بگیریم، فقط در آتش سوزی شناورهای اسکله دیر که بتازگی رخ داده بیش از 150 نفر علاوه براین که سرمایه های اصلی زندگی خود را از دست داده اند، بیکار می شوند و به تبع آن خانواده های آنها نیز برای تامین معیشت با سختی زیادی روبرو خواهند شد.
دراین سال ها هم رسانه ها و هم مسوولان ومردم درقالب خبر، گزارش، عکس و فیلم، نامه، تومار، درخواست، شفاهی درسفرهای مسوولان، در نشست ها، همایش ها و کنگره ها، نمایندگان مردم استان در مجلس شورای اسلامی از طریق پیگیری با مسوولان کشوری بارها و بارها خواستار چاره اندیشی و تدبیر آنها از طریق پدافند عامل وغیرعامل ومدیریت بحران، ایجاد پایگاه های امداد هوایی و دریایی در این استان برای پیشگیری از رخداد وکاهش خسارت ها وتلفات این گونه حوادث شده اند اما آنچه آتش سوزی های رخ داده و زیان های ناشی ازآنها در استان بوشهر نشان می دهد، بیانگر شنیده نشدن این فریادها و بی اثر بودن این پیگیری ها تاکنون بوده است.

استان بوشهر با داشتن بزرگترین پایانه صادرات نفت کشورطوری که بیش از 90 درصد صادرات نفت ایران از جزیره خارگ انجام می شود،پایگاه عظیم نفتی و گازی پارس جنوبی که با بهره برداری کامل از آن سالانه 120 میلیارد دلار درآمد عاید کشور می کند و پتروشیمی های آن، درآینده راه اندازی میدان گازی پارس شمالی، خطوط لوله های نفت وگاز که سراسر این استان را درنوردیده، پالایشگاه گاز فجر جم که هم اکنون 27 درصد گاز مصرفی کشور را تولید می کند، تاسیسات نفتی شهرستان های گناوه و دیلم، سکوها ومیدان های عظیم نفتی در خلیج فارس، نیروگاه اتمی بوشهر و درآینده ساخت دو نیروگاه دیگر، وجود بندرهای متعدد با هزاران شناور سفاری و صیادی در جوار آن، زلزله خیزی استان طوری که درطول سال گذشته دو زلزله ویرانگر دراین استان رخ داده است، ثابت می کند که باید یک سازمان پدافند عامل و غیرعامل و مدیریت بحران بسیار قوی با تجهیزات پیشرفته و نیروهای زبده و آموزش دیده ماهر امداد ونجات در زمین، دریا و هوا برای مواقع اضطراری و مقابله به حوادث وجود داشته باشد.

استان بوشهر با این همه درآمد سالانه برای اقتصاد کشور به مثابه منبع درآمد قوی برای یک خانواده است که بخش عمده درآمدها و اقتصاد این خانواده را تامین می کند و چنانچه این منبع بخوبی مراقبت نشود، روز به روز کارآیی خود را از دست می دهد و نابود خواهد شد و خانواده را برای تامین معیشت با مشکل جدی روبرو خواهد کرد.

اگر بر همه درآمدهای نفتی و گازی استان بوشهر برای کشور چشم پوشی کنیم دراین استان سالانه فقط درآمد گمرک ها و مالیات بیش از شش هزار میلیارد تومان است که اگر تنها برای چند سال همین درآمد را به عنوان اعتبار عمرانی به استان بوشهر اختصاص دهند و در هزینه آنها حیف و میلی صورت نگیرد، در مدت این چندسال می توان همه زیرساخت های مورد نیاز استان بوشهر را دربخش های مختلف ایجاد و نوسازی کرد.

در پنج سال اخیر فقط 51 فروند شناور در استان بوشهر بر اثر آتش سوزی آن هم درحالی که در اسکله ها پهلوگرفته اند، می سوزند و از بین می روند و امکانات جزئی اولیه نظیر آتش خاموش کن دراسکله ها وجود ندارد و تجهیزات و امکانات آتش نشانی های کل استان نیز به دلیل پیشرفته نبودن توانایی خاموش کردن این آتش سوزی ها را ندارند تا این که شناورها بر اثر سوختن خاکستر شده و زیر آب می روند.

یا وقتی ساختمان 14 طبقه سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس که میلیارد ها تومان برای احداث آن هزینه شده در شعله های سرکش آتش می سوزد بدون این که کاری از دست آتش نشانان منطقه به دلیل نداشتن تجهیزات لازم، برآید، یا ساختمان مسکن مهر و آسایشگاه معلولان بوشهر در روز روشن طعمه حریق می شود و یا دیگر سرمایه های صنعتی، کشاورزی و منابع طبیعی در این استان خوراک آتش می شود، نشان از این است که مراقبت از منبع درآمد کشور صورت نمی گیرد و بهره برداران از آن فقط درآمد آن را مد نظر دارند و بس.

مردم بوشهر انسان هایی نجیب و اصیل هستند و به این اعتقاد دارند که حق دادنی است نه گرفتنی و به این باور ندارند که تا نگرید طفل کی نوشد لبن بلکه معتقدند که شیر را که مایه حیات طفل است باید سرساعت معین به او داد، زیرا ممکن است طفل به علت درد در جایی از بدن و علت دیگری گریه کند نه از گرسنگی.

اگردراستان بوشهر امکانات و تجهیزات آتش نشانی و امداد و نجات کافی و پیشرفته زمینی، دریایی و هوایی وجود داشت، درجریان این آتش سوزی ها این همه خسارت و تلفات به جان و اموال مردم و منابع ملی وارد نمی شد و یا میزان خسارت ها کاهش می یافت.

این وضعیت پدافندی و مقابله ای حوادث و مدیریت بحران در استان بوشهر در حالی است که به طور میانگین هر هفته یک مانور امداد ونجات و یا آتش نشانی، امداد جاده ای و زلزله و غیره در نقاط مختلف استان بوشهر با موفقیت برگزار می شود، شاید بتوان گفت دلیل اصلی گسترده شدن دامنه حوادث و خسارات و تلفات آنها نبود سازمان و امکانات و تجهیزات کافی امداد و نجات و آتش نشانی و یک برنامه و نقشه راه مدیریت پدافندی عامل و غیرعامل و مدیریت بحران کارا در این استان باشد که مسوولان استانی باید با پیگیری های بیشتر و موثرتر و مسوولان کشوری نیز با دید کلان نگر به استان بوشهر و جدی گرفتن این هشدارها این کاستی ها را بر طرف کنند.

درصورت بی توجهی به این هشدارها و فراهم نشدن امکانات و تجهیزات پیشرفته و مدیریت قوی پدافندی و مقابله با حوادت و بحران خدای نکرده وقوع هر گونه حادثه احتمالی در پارس جنوبی و دیگر تاسیسات نفتی و گازی و یا کانون های احتمالی بحران دیگر در این استان ممکن است، برای مقابله با آنها دیر شده و پشیمانی هم سودی نداشته باشد.

پیشگیری و مقابله بموقع با حوادث و بحران ها از تحمیل خسارات و تلفات بر مردم و سرمایه های ملی نیز جلوگیری می کند و وقت دولت و مسوولان نیز که باید پس از حوادث برای بررسی، جبران خسارت و دلجویی و غیره از حادثه دیدگان صرف شود روی امور توسعه ای کشور متمرکز خواهد شد.

تجربه نشان داده است تجهیزات و مانورها فقط برای شرایط آرام طراحی شده است و همین نقص است که آتش را به سرکش ترین شکل ممکن بر جان امکانات می اندازد.

* خدانظر خواجه - خبرنگار ایرنا استان بوشهر