آینه جم؛ جعفر رویدل*:
هموطنان غیور شهر جم! متاسفانه این روزها مطالب و کلیپ هایی از تیم محبوبم پارس جم در فضای مجازی دست به دست می‌شود که مایه تاسف برای شهر عزیزم بلکه برای تمام جامعه بود.
من هم تمام بازی های شیرمردان را تماشا می‌کردم و الحق و الانصاف به این تیم ایراد تاکتیکی وجود نداشت.
سوابق آقای نصرتی، در کنار مربیان بومی و نتایجی که تا به امروز کسب کردند جای تشکر فراوان دارد.
متاسفانه از زمانی که تیم به لیگ پایین‌تر سقوط کرد، خیلی از چشم های درشت از این تیم چشم پوشی کردند تا جایی که در ذهن هایشان فراموش شد؛ تا جایی که امروز این جوانان با شرایطی غیرعادی روبرو هستند.
استرس سرویس، استرس خرید بلیط، استرس تامین غذا و آب معدنی، استرس درون مسابقه! استرس جابجایی! استرس دستمزد! و خیلی از مسائل که به زبان آوردنش دراین فضا جالب نیست.
شایسته شهرستان اقتصادی جم خیلی بیشتر از یک تیم هست که از پس آن هم برنیامده ایم، چرا برای یک بار که شده با حضور مسئولان حوزه ورزش و نهادها و ارگان های مربوطه و با دعوت از افراد نخبه صاحب نظر، با تجربه، در چهارچوب قوانین نمی خواهیم ساختار تیم را درست کنیم؟
تیم بدون اساس نامه، بدون هیات مدیره، بدون مشخص بودن سهام، درست نخواهد شد.
چرا تیم های پایه مورد حمایت صدرصدی قرار نگرفته اند؟
چرا بانوان ما در هیچ رشته ای حمایت نمی‌شوند؟
چرا جوانان ما که برای بقیه رشته های ورزشی مدال کسب می کنند حمایت نمی شوند؟
از انصاف به دور است فقط به چشم تبلیغاتی و مواقع ضروری ازآنها استفاده کنیم.
به امید روزی که ورزش درشهر جم با مدیریت صحیح و تخصصی به جایگاه واقعی خودش برگردد.
تنها و تنها دلخوشی همه ی ما این تیم فوتبال بود که آن هم رو به افول شدید می‌باشد. از خداوند منان طلب می‌کنم یک روز به جایگاهی برسم که این توانایی را داشته باشم تا ورزش را در شهر ورزش پرور جم توسعه بدهم و از این مهم را از بلاتکلیفی نجات دهم و در این وادی دست تک تک شما ورزشکاران و ورزش دوستان را به گرمی می فشارم.
***کارشناس ارشد حقوق
