0000000000000000000000000000000000000000000000000000000000049654516.jpg

 

 

 آینه جم: ...غول نفتی توتال، از سهامداران خود خواست تا ضمن مشارکت در نظرسنجی گسترده‌ای که رویکرد این شرکت را از انرژی‌های تجدیدناپذیر به سمت انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر هدایت می‌کرد، موضع خود را اعلام نمایند. سهامداران با رأی حداکثری خود به این دیدگاه، مشتاقانه به استقبال چنین تصمیمی رفتند.


شاید برای بسیاری از جوامع توسعه‌نیافته، این اقدام چیزی نزدیک به یک شوخی و یا طنز رسانه‌ای قلمداد شود  اما در جوامع توسعه‌یافته که مردم از آگاهی و شناخت بیشتری برخوردارند، تصمیماتی اینگونه، یکی از ابتدایی‌ترین قوانین حقوق شهروندی به شمار می‌آید.


،،مسئولیت‌های اجتماعی شرکت‌ها،، یا CSR قانونی دیرپا است که شرکت‌ها، موسسات، کارخانجات، سازمان‌ها و همه‌ی بنیادهای سودآفرین را ملزم می‌کند علاوه بر سودرسانی به کارکنان و سهامداران خود، بخشی از سود حاصله را نیز به اجتماع و جامعه‌ای که در آن حضور دارند، اختصاص دهند. جامعه‌ای انسانی که تمامی عوارض و اختلالات موجود بر اثر بنگاهی صنعتی را تحمل می‌کند، نمی‌بایست هیچ نفعی از حضور آن در  منطقه یا ناحیه‌ی خود نبرد.


بر همین اساس قانون مسئولیت‌های اجتماعی بعنوان قانونی حمایتگر و پشتیبان، به یاری ساکنین نواحی پیرامون مناطق صنعتی آمده و بخشی از حقوق آنها به دلیل همجواری با شرکت‌ها را احیاء می‌کند.


در جوامع توسعه‌یافته که کمبودهای چندانی در حوزه‌های زیرساختی ندارند، این حق به پژوهش‌های بنیادین، تزریق روح معنوی به جامعه، کمک به زیبایی‌شناسی زندگی و مواردی از این قبیل تخصیص می‌یابد اما در کشورهای توسعه‌نیافته که هنوز ساز و کارهای اولیه اجتماعی نیز مهیا نبوده و مردم از ابتدایی‌ترین حقوق شهروندی و کمترین امکانات زندگی محروم‌اند، حق پرداختی از سوی بنگاه‌های صنعتی در مواردی مثل مدرسه‌سازی، جاده‌سازی، ساخت بیمارستان و درمانگاه، خانه‌سازی برای بی‌سرپناهان، آبرسانی و غیره هزینه می‌شود.


در این نوع جوامع، به دلیل مشکلات عمده‌ی اقتصادی و معیشتی ساکنین، تبعات حاصله از حضور شرکت صنعتی بر روی محیط‌زیست، اصلاً دیده نشده و بعنوان مشکلی حاد به چشم نمی‌آید. اما در کشورهای توسعه‌یافته، اصلی‌ترین سود اجتماع، بهره‌مندی از محیط‌زیستی پاک و بدون آلودگی است که انسان بتواند در آن نفس بکشد و بدون تهدیدات آلاینده‌ها زندگی کند.


از این رو است که شرکت افسانه‌ای توتال با وجود اطلاع از کاهش درآمد مقطعی خود در اثر تغییر رویکرد از انرژی‌های هیدروکربوری و سوخت‌های فسیلی به سمت انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر، ترجیح می‌دهد با عدم انتشار کربن، محیط‌زیست پیرامون پروژه‌های خود در سراسر جهان را نسبت به سود خود در اولویت قرار دهد. و بسیار شگفت‌انگیز اینکه اکثریت بسیار بالای سهامداران این شرکت نیز با استقبال بی‌نظیر از چنین تصمیمی، از منافع خود گذشته و پاکی و طراوت محیط‌زیست را مقدم بر سودآوری خود می‌بینند.


و این باور، سرمایه‌ی کمی نیست. باوری که نه تنها شرکت‌ها، بلکه همه‌ی شهروندان، خود را در برابر اجتماع و جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند، مسئول بدانند.

 

،،میم . قاف،،

[کد خبر:AJ46623]
پايگاه خبري تحليلي آينه ي جم


نوشتن دیدگاه

جدیدترین مطالب