آینه جم- طاهره عبدالهی

اتوبان جم-سیراف، یکی از مسیرهای حیاتی جنوب کشور، سال‌هاست که در معرض بحران‌ جدی ایمنی قرار دارد و تهدیدی واقعی برای جان هزاران نفر محسوب می‌شود. این مسیر که نقشی مهم در تردد نیروی انسانی شاغل در مجتمع‌های گازی و پتروشیمی ایفا می‌کند، به دلیل مشکلات اساسی در زیرساخت‌ و ایمنی، به یکی از پرخطرترین جاده‌های کشور تبدیل شده است. پیچ‌های حادثه‌خیز، کمبود علائم هشداردهنده، روشنایی ناکافی و عدم استانداردهای ایمنی، وضعیت این جاده را به یک بحران مستمر تبدیل کرده‌ است.

آمار تصادفات، به‌ویژه در سال‌های اخیر، نشان‌دهنده وضعیت بحرانی این مسیر است. طبق گزارش‌های رسمی، جاده جم-سیراف در مقایسه با دیگر جاده‌های استان بوشهر با نرخ تصادفات بالاتری مواجه است. در سال گذشته، بیش از ۱۵۰ حادثه در این مسیر رخ داده که به‌طور مستقیم جان ۲۰ نفر را گرفته و بیش از ۵۰ نفر دیگر را زخمی کرده است. این وضعیت، که به‌طور مستمر تکرار می‌شود، نتیجه مستقیم نبود توجه به مسئولیت اجتماعی صنایع بهره‌بردار از این زیرساخت‌ها است.

حلقه گمشده در حل بحران ایمنی این جاده و به‌ویژه تحقق توسعه پایدار، الزام قانونی مسئولیت‌های اجتماعی صنایع است. در دنیای امروز، مسئولیت اجتماعی صنایع دیگر نباید یک انتخاب یا تعهد داوطلبانه باشد، بلکه باید به الزامی قانونی تبدیل شود. این صنایع، که مستقیماً از این مسیر بهره‌برداری می‌کنند، باید در تأمین و بهبود زیرساخت‌های عمومی و ایمنی مشارکت کنند. در غیر این صورت، مشکلات زیرساختی و ایمنی جاده‌ها همچنان به بحران‌های غیرقابل حل تبدیل خواهند شد.

در بسیاری از کشورهای پیشرفته، همکاری میان دولت و بخش خصوصی در زمینه مسئولیت اجتماعی و بهبود ایمنی جاده‌ها، اصل پذیرفته‌شده است. به‌عنوان نمونه، در نروژ، شرکت‌های نفتی و گازی که از جاده‌ها و زیرساخت‌های عمومی استفاده می‌کنند، موظف به سرمایه‌گذاری در پروژه‌های ایمن‌سازی این مسیرها هستند. این رویکرد موجب کاهش تصادفات و ارتقای ایمنی عمومی شده است. مطالعات نشان داده‌ که سرمایه‌گذاری در بهبود زیرساخت‌های ایمنی می‌تواند تا ۳۰ درصد از تصادفات را کاهش دهد.

اکنون زمان آن فرا رسیده که مسئولین کشوری و استانی، از جمله رئیس‌جمهور، استاندار بوشهر و نماینده مردم جنوب استان در مجلس شورای اسلامی، با درک دقیق از عمق این بحران، مسئولیت اجتماعی صنایع را از یک تعهد داوطلبانه به یک الزام قانونی و اجرایی تبدیل کنند. تجربه‌های جهانی نشان می‌دهد که همکاری میان بخش خصوصی و دولت، نه تنها ایمنی جاده‌ها را بهبود می‌بخشد، بلکه منجر به کاهش هزینه‌های اجتماعی و افزایش بهره‌وری اقتصادی نیز می‌شود.

اصلاح جاده جم-سیراف و ایجاد ایمنی در این مسیر، نه تنها مطالبه عمومی، بلکه ضرورتی ملی است. این اقدامات باید در راستای توسعه پایدار منطقه صورت گیرد و منافع آن نه تنها در کاهش تلفات انسانی، بلکه در رشد اقتصادی و اجتماعی منطقه نیز مشهود باشد.

امروز، بیش از هر زمان دیگری، نیازمند تصمیم‌گیری قاطع و اقدام فوری در این زمینه هستیم. عدم اقدام در این عرصه، به‌معنای پذیرش یک فاجعه انسانی و اقتصادی است که پیامدهای آن قابل جبران نخواهد بود.

* آوای بوشهر

نوشتن دیدگاه