آینه جم ؛ حسین بردستانی: روز جهانی حفاظت از لایه ازن شاید در مقایسه با بسیاری از رویدادهای بین‌المللی، تاریخچه چندان طولانی نداشته باشد و تاریخ آن به سال هزار و نهصد و نود و چهار بر می‌گردد که در آن سال کشورهای عضو مجمع عمومی سازمان ملل، پذیرفتند تا روزی را جهت حفاظت از لایه ازن نام‌گذاری نمایند، لذا از آن تاریخ همه کشورها متعهد شدند که به تدریج برای تولیدات خود از موادی استفاده کنند که به لایه ازن آسیب نرساند. در این راستا و جهت یادآوری مداوم در خصوص این موضوع مهم، شعاری هم در نظر گرفته می‌شود که شعار امسال شاید بیش از هر زمان دیگری همه را به مشارکت دعوت می‌کند: " مشارکت جهانی برای منافع جهانی"
همان‌طور که از شعار امسال مشخص است، دیگر فقط وظیفه دو‌لت‌ها نیست که برای حفاظت از لایه ازن تلاش کنند، بلکه همه ما به یک اندازه مسئول هستیم.

  متاسفانه امسال در روز جهانی لایه ازن و اندکی پس از سفر مقام عالی وزارت نفت به عسلویه، پایتخت انرژیی ایران و مردم شهرستان عسلویه شاهد اتفاقی بر خلاف فرامین این روز بزرگ بودند. رخداد فنی پتروشیمی مبین سبب تاثیر پذیری تعدادی از پتروشیمی های منطقه گردیده و از آنجا که وابستگی صنایع منطقه به این مرکز صنعتی، قابل توجه می باشد، بنابراین جهت کاهش درجه ریسک پذیری تولید، اکثر مراکز پتروشیمی در حالت خروج گاز و سیال ال پی جی از مسیر تولید قرار گرفته و مشعلهای پایتخت انرژیی ایران رقص و پایکوبی نادری را در روز جهانی حفاظت از لایه ازن به جشن نشستند!

   آلودگی بسیار بالای هوای عسلویه به دلیل سوختن ناقص و دود آلود فلرها ذهن هر انسانی را به کاوش وا میدارد که به راستی با وجود این همه منابع انسانی خبره و صاحبنظر در پایتخت انرژی ایران، واقعا ما قادر به مهار و مدیریت مشعلها نیستیم؟ اتفاقی که ناشی از تغییر سوخت و ساز مراکز پتروشیمی منطقه بواسطه اتفاق دیروز پتروشیمی مبین می باشد، رویداد تازه ای نیست اما این حوادث تا کی باید ادامه داشته باشد؟ رخدادهایی که نفس مردم محیط پیرامونی و پرسنل صنعتی را دچار مشکل نموده است و سبب مرگ تدریجی پرسنل صنعتی و مردم منطقه شده است و انسانیت را زیر سوال برده است؟ چه کسی باید پاسخگوی اینگونه مسائل غیر انسانی و غیر بشری آنهم در یکی از ثروتمندترین نقاط دنیا یعنی سرزمین الماسها باشد؟

نوشتن دیدگاه