به گزارش آینه جم-: در حالی که کمتر از دو ماه به پایان عمر دولت یازدهم باقی مانده و و روحانی و تیم همراه باید خود را برای انتخابات دوره بعد آماده کنند، خبر تغییر برخی مدیران در استان بوشهر سوال برانگیز به نظر می رسد. اگر تا چندی پیش بحث تغییر مدیرکل ارشاد استان مطرح بود و استانداری حتی با علم به زمان کوتاه باقی مانده تا اریبهشت ۹۶، علاقه زیادی به جایگزینی گزینه دیگر داشت، حال بحث تغییر مدیرکل منطقه ویژه اقتصادی پارس دوباره مطرح شده است که بر اساس شنیده ها فعالیت های بسیاری در حال انجام است تا با جا به جایی مهدی یوسفی مدیرعامل بومی این سازمان ، قائم مقام کنونی وی را جایگزین او کنند. این تغییر که نخستین بار یک ماه پیش از سال آغاز سال جدید با فعالیت هایی از درون استان کلید خورده و پس از مدتی کوتاه منتفی شده بود ، حال دوباره زمزمه های مبنی بر احتمال وقوعش شنیده می شود. این در حالیست که چندی پیش  آورا مدیرعامل منطقه ویژه اقتصادی بوشهر، از سمت خود استعفا داده و این تغییر می تواند دومین تغییر در بدنه مدیران اقتصادی استان باشد.

جدا از اینکه مهدی یوسفی چه عملکرد و کارنامه ای را از خود به یادگار گذاشته، بحث اصلی، تغییر وی آن هم در نزدیکی انتخابات است. تغییری که علاوه بر ایجاد شائبه، خواه ناخواه دلسردی برخی نیروهای طرفدار دولت را در استان به دنبال خواهد داشت.

نخست اینکه یوسفی همواره به عنوان مدیری بومی شناخته می شده که نقطه قوت وی توجه ویژه تر او به استان در مقایسه با مدیران پیشین است .او توانست با این نگاه و با مدیریت صحیح استخدام ها، سهم بسیار بالاتری را به اشتغال نیروهای بومی استان بوشهر اختصاص دهد.

همچنین باید به این نکته دقت داشت، وزیر نفت همواره نگاهی حمایتی نسبت به مدیرعامل فعلی منطقه ویژه پارس داشته و با توجه به نزدیکی نگاه و رابطه بسیار دوستانه زنگنه با رییس جمهور بی شک او دوست ندارد در آستانه برهه حساس انتخابات اردیبهشت ماه، با جا به جایی مدیری در زیر مجموعه خود، که توانسته حمایت مردم و مسئولان منطقه را کسب کند، ضربه ای ناخواسته به محبوبیت دولت یازدهم بزند. هرچند شنیده می شود وزیر نفت تاکید زیادی بر عدم تغییر شرکت های بزرگ حوزه انرژی که منطقه ویژه پارس هم یکی از آنهاست، داشته و علاقه ای به تغییرات کلان در آستانه انتخابات ندارد.

در مرحله بعد باید باید توجه داشت، گزینه جانشینی یوسفی یعنی فریدونی، فردی غیر بومی است که انتخابش بی تردید واکنش منفی مردم استان و به ویژه منطقه را در پی خواهد داشت. بومی یا غیر بومی بودن مدیران شاید در نگاه حرفه ای، چندان ملاک نباشد اما وقتی یک استان بارها با بی مهری مدیران غیربومی مواجه شده و مردمش از استخدام تا مسائل دیگر قربانی بی توجهی مدیرانی شده که به جای کمک به توسعه استان یا در حال جمع آوری رزومه بوده اند و یا نسبت به استان خود توجه ویژه داشتند، احساس خطر مردم طبیعی جلوه خواهد کرد.

به هر شکل باید دید این احتمال تغییر، با تدبیری به موقع منتفی خواهد شد یا با حرکتی اشتباه در صفحه شطرنج مدیریتی استان درآستانه انتخابات مواجه خواهیم بود؟ پرسشی که پاسخ مثبت و منفی آن می تواند، تاثیر زیادی در نگاه مردم استان نسبت به عملکرد مدیران ارشد استانی در آینده داشته باشد./یارا