آینه جم- علی مظفری
پیامک مصرف برق خانه‌ام را در تلفن همراهم دریافت کردم. ما در مصرف برق نهایت صرفه جویی را انجام می‌دهیم به طوری که در یکی دو نوبت چند مرحله پیش هزینه برق صفر اعلام شد.
اما این دوره، وضعیت اعلام مصرف برق را جور دیگر دیدم. برای بازه زمانی دو ماهه (22 آذر تا 25 بهمن 1402) بابت برق مصرفی مبلغ یک میلیون و 55 هزار ریال اعلام شده و بدهی قبلی هم نداشتم. اما مبلغ قابل پرداخت، 2 میلیون و 520 هزار ریال بود!
تعجب کردم، چرا باید 150 هزار تومان بیشتر از هزینه مصرف بپردازم.
با هر زحمت و پرس و جویی بود، خودم را به اداره برق ناحیه یک بوشهر رساندم.
موضوع این افزایش را از کارمندی که پشت گیشه نشسته بود، پرسیدم. پاسخ‌اش شنیدنی است: «در قبض شما نوشته شده، بابت اجرای تبصره 14 مبلغ: 1.464.285 ریال.»
پرسیدم این تبصره دیگر چیست؟ گفت «مصوبه هیئت وزیران است که هزینه‌های ناشی از جبران افزایش نرخ سوخت نیروگاه‌ها را مشترکان خانگی باید بپردازند؛ از خودم هم گرفته‌اند.»
پرسش اینجاست که دولت این همه تأکید بر صرفه جویی مردم در مصرف انواع سوخت و انرژی می‌نماید و ما هم در حد امکان رعایت می‌کنیم. من که هزینه برق مصرفی دو ماهه منز‌ل‌ام یکصد هزار تومان شده چرا باید یکصد و پنجاه هزار تومان اضافی آن هم در این شرایط نابسامان و سخت مالی بپردازم؟
در این معامله خرید و فروش انرژی، فروشنده هیچ اجازه‌ای از خریدار یا مصرف کننده نهایی (مردم) کسب نکرده و رضایت او هم گرفته نشده؛ در صورتی که معامله وقتی معتبر است که مرضی‌الطرفین باشد.
آنچه می‌توان گفت اینکه، دولت برای تأمین برخی هزینه‌های خود، بی سر و صدا دست در جیب مردم برده است.
به نظر می‌رسد بسیاری از هم‌شهریان گرامی نیز، بدون نگاه به صورت قبض خود و مشاهده این مبلغ اضافی، هزینه برق خود را پرداخت می‌کنند. اگر در شهر، استان و یا کشور گوش شنوایی هست به دادخواهی یک هم‌وطن رسیدگی نمایند.
* خليج فارس
[کد خبر:AJ44776]
