رضا غبیشاوی

شهرداری بوشهر در اقدامی ارزنده مجسمه ای از "مرد ماهی‌فروش" در اسکله جفره نصب کرده اما مشکل اینجاست این ماهی فروش، بوشهری یا جنوبی نیست بلکه فردی از مناطق مرکزی یا سردسیر است.

بهتر بود مجسمه یک ماهی‌فروش بوشهری نصب می شد. ماهی‌فروش بوشهری را می توان علاوه بر کنار اسکله در بازار ماهی‌فروشان بوشهر هم دید؛ بازاری که بخشی از خاطرات خوب همه ماست و سپس او را با این مجسمه مقایسه کرد.

ماهی‌فروش بوشهری به جای کلاه نمدی، عرقچین بر سر دارد؛ به جای پیراهن دراز، آستین بلند و یقه بسته دکمه دار، زیرپیراهنی یا پیراهن  سبک آستین کوتاه یقه گرد یا یقه باز می پوشد. ماهیگیر بوشهری به جای کفش کاملا پوشیده و سنگین، صندل به پا دارد.

ماهی‌فروش بوشهری باید شبیه ماهی‌فروش بوشهری/ جنوبی باشد نه ماهی‌فروش مناطق سردسیر. ضمن اینکه حتی چهره مجسمه هم شبیه صورت یک ماهی‌فروش بوشهری نیست.  ماهی‌فروش بوشهری بر خلاف چهره این مرد غریبه، بینی و لب بزرگ دارد.

نصب مجسمه و آثار هنری با موضوع مردم در شهری اقدامی قابل ستایش است به شرطی که بازتابی از واقعیت های فرهنگی مردم بومی آن شهر بود.