آینه جم : یارانه 450 هزارتومانی، بسته غذایی ماهیانه 300 هزارتومانی به هر ایرانی، حل سه روزه مشکل بورس، جمع کردن دو ماهه کرونا، وام 500 میلیون تومانی برای هر زوج، ایجاد سالانه یک میلیون شغل، نابودی فقر تا 4 سال آینده و ساخت سالانه یک میلیون مسکن... اینها بخشی از وعده های سوال برانگیز 7 کاندیدای ریاست جمهوری است. وعده هایی که درباره تحقق آن نه برنامه ای ارائه شده، نه منابع اجرای آن مشخص گردیده است.

به گزارش آینه جم-  با گذشت یک هفته از تبلیغات نامزدهای ریاست جمهوری، وعده ها جایگزین اعلام برنامه ها شده و یکی از نقاط رقابت نیز پرداخت یارانه بیشتر به مردم می باشد، طوری که یک روز مبلغ 450 هزارتومانی برای آن عنوان می شود، روز بعد کاندیدای دیگری مبلغش را به 3 میلیون تومان می رساند. وعده هایی که کنتور نمی اندازد و اینطور پیش برود تا روز انتخابات باید منتظر ارقام بالاتر برای یارانه نقدی بود!

موضوعی که واکنش کارشناسان اقتصادی هم در پی داشته و آنها می گویند وعده افزایش یارانه، فقط یک روی سکه است، روی دیگر آن حذف یارانه های پنهان در کشور است که به معنای افزایش چند برابری قیمت ها منجر می شود و کاندیداها به این قسمت ماجرا اشاره ای نمی کنند.

شگفتی ماجرا آنجاست که اغلب کاندیداهای حاضر در صحنه، از "وعده های پوچ و توخالی" انتقاد می کنند، اما خود در مسیر شعارزدگی و وعده هایی افتاده اند که در شرایط پیچیده و سخت امروز کشور، تحقق آنها محال و دور از دسترس است.

این موارد نشان می دهد نامزدهای حاضر در صحنه، مباحث کلان اقتصادی و شرایط خاص کشور را درک نمی کنند و گویا هرچه وعده های محال و دور از دسترس تر مطرح کنند، اقبال خود در مردم را بیشتر تصور می کنند.

به نظر می رسد ردصلاحیت های گسترده در این انتخابات که با هدف یکپارچه‌ سازی کشور رقم خورده، بازار وعده ها را داغ تر از برنامه ها کرده، درحالی که هنر آن است که در این میدان با راهکارهای منطقی و دور از هیجانات زود گذر، رای دهندگان را اقناع کرد.

نوشتن دیدگاه