آینه جم: این روزها و به دنبال آتش سوزی های جنگل گلوبردکان ریز، انتقادات تندی از سوی برخی حامیان محیط زیست به مسئولان شده است.
این انتقادات بیش از آنکه مبتنی بر واقعیات باشد بر هیجانات احساسی استوار است و نمی توان به عنوان تحلیل های کارشناسی به این انتقادات دل بست!
اما مقصر آتش سوزی جنگل ریز کیست و مسئولیت به دوش چه کسی است؟
اول: آتش سوزی جنگل گلوبردکان ریز نه اولین بار است که رخ داده و نه آخرین بار آن خواهد بود. جنگل های کالیفرنیای آمریکا هم هر ساله بارها می سوزد و تلی از خاکستر به جا می گذارد!
جنگل گلوبردکان بارها دچار آتش سوزی شده و هیچ کس هم نمی تواند تضمین کند که دیگر آتشی شعله ور نشود.
دوم: آتش سوزی جنگل ها در سال های خشک به مراتب بیشتر است و علف ها و شاخه های خشک به همراه سهل انگاری های تلخ بازدید کنندگان طبیعت، به تشدید آتش سوزی ها کمک می کند.
سال ۹۶ را باید سال خشک جم و جنگل ریز دانست و هر سهل انگاری می تواند خسارات جبران ناپذیری وارد کند که چنین هم شد!
سوم: تاکنون راهی برای جلوگیری از آتش سوزی جنگل ها اختراع نشده و هیچ مسئولی هم نمی تواند ادعا کند از آتش سوزی جنگل پیشگیری خواهد کرد!
شاید موثرترین راه، یادآوری این نکته به مقصرترین عاملان آتش سوزی هاست که وقتی بساط عیش شان را از جنگل برمی چینند دبه ای آب هم بر آتش کباب شان بریزند.
به همین سادگی ...
این نکته ساده و حیاتی را باید دوستداران طبیعت مرتبا در گوش مردم زمزمه کنند تا برخی ها با سهل انگاری های زشت، فرزندان شان را از حق زندگی سبز محروم نکنند.
چهارم: هیچ جنگلی در دنیا سیستم پیشرفته اطفا حریق ندارد چه رسد به جنگل گلوبردکان ریز!
جنگل ریز نیاز به حفاظت و مراقبت ۲۴ ساعته دارد تا بتوان از بخشی از خسارت ها پیشگیری کرد. این را باید سازمان جنگل ها و منابع طبیعی کشور به عنوان متولی نگهداری و حفاظت جنگل ها مورد توجه قرار دهد و قطعا ایجاد ساز و کار منسجم نیازمند نگاه ملی است.
پنجم: برای مقابله با آتش سوزی احتمالی جنگل ریز در شرایط کنونی راهی جز استفاده از بضاعت اندک شهرستان در بحث خاموش سازی نیست.
با توجه به وسعت شهرستان به کارگیری تجهیزات امدادی و آتش نشانی شهری و شرکت ها (حتی برای مدت محدود) در جنگل ریز خود می تواند به بحران های جدی تری تبدیل شود!
تجهیزات آتش نشانی ریز و انارستان هرگز جوابگوی نیاز جنگل ریز نیست و برای این منظور هم تعریف نشده اند.
فراخوان تجهیزات آتش نشانی شرکت ها هم با توجه به حساسیت عملیات نفت و گاز، با ریسک بالا همراه است.
پس بهترین و منطقی ترین راه، ترویج قرهنگ صحیح استفاده از طبیعت و جنگل و بالابردن احساس مسئولیت در قبال این نعمت بزرگ است.
ششم: با توجه به نقش عوامل انسانی بازکردن مسیرهای جدید به سوی جنگل اقدامی خسارت بارتر است چرا که عامل آتش سوزی های جنگل ریز عموما بازدیدکنندگان هستند و راه جدید از سوی دیگر جنگل می تواند به آتش سوزی بیشتر منجر شود.
هفتم: جنگل گلوبردکان ریز نیازمند محافظت و احیا است.
به جای دعواهای کودکانه پس از هر آتش سوزی، باید تلاش کرد طرحی ملی برای مطالعه و احیای جنگل گلوبردکان اجرایی شود تا یکبار برای همیشه تکلیف جنگل و حفاظت و مقابله با خسارت ها روشن شود.
اینکه هر روز یکی کارشناس شود و برای جنگل خیال پردازی کند و یکی دیگر عالم و آدم را به ناسزا بگیرد هیچ دردی را از جنگل ریز دوا نخواهد کرد./ آوای بوشهر
