آینه جم؛ ابوالحسن صفرپور:
به منظور ارزيابي فعاليت نهادهاي مردمي چند روزي در سرخس هستم، از بدو ورود به شكل عجيبي حس و حال شهر جم داشتم، به لحاظ بافت شهري، شغل افراد، رفتار مردم و حتي آب و هوايي اشتراكات عجيبي با جم داشت.
سرخس يك شهر صنعتي در حوزه استخراج و پالايش گاز است. شهرك كاركنان گاز دارد. عجيب شبيه شهرك توحيد در جم است. معماري شهرك، نوع فضاهاي تفريحي، فروشگاه هاي موادغذايي، رفتار ساكنان و مدل مراودات ساكنان بسيار آشنا و نزديك به ساير شهرك هاي وزارت نفت است كه سابقا ديده ام.
يك حس غريبي بر شهرك هاي وزارت نفت حاكم است، اتمسفري كه حاصل يك سياستگذاري است، فرايندي با يك روح واحد، يك روند و پروسه شهرسازي، هويت سازي و كارخانه ساخت آدم! نوع شغل، تنظيم ساعت كاري، نوع معماري، حراست درب ورودي شهرك ها، فرهنگسراها، پارك هاي بازي و تمام ضوابط اشتغال در وزارت نفت براي افراد و خانواده ها جنسي از نهادسازي است كه طبقات اقتصادي- اجتماعي خاص خود را ساخته است. اين افراد از سرتاسر كشور با قوميت هاي مختلف دورهم زندگي ميكنند و مهم ترين اشتراك شان كارمندي وزارت نفت بوده است ولي پس از سال ها هم اكنون كارمندان شان در سراسر كشور بدون ديدار يكرنگ هستند.
احتمال قريب به يقين كساني كه در وزارت نفت دست به شهرك سازي زدند نمي دانستند ممكن است يك منطقه در شمال شرقي كشور شبيه منطقه اي در جنوب كشور شود صرفا به دليل اشتراك در ميدان هاي گازي! اما امروز اهميت سياست گذاري كلان را به چشم ميبينم. سياستگذاري_توسعه يكسان سازي است كه از آستين وزارت نفت بيرون زده است. احساس مشترك مردم سرخس با مردم جم نسبت به نفت و گاز كاملا قابل درك است، درك مشتركي كه از تبعيض، نابرابري، بي عدالتي و بي تدبيري در تاريخ نفت و گاز دارند.
پ. ن: سرخس، شمال شرقي ترين شهر ايران در نزديكي مرز تركمنستان!
#جم، شهري در يكي از جنوبي ترين نقاط ايران در نزديكي خليج فارس!
پ.ن ٢:كاريكاتور "نفت و ديگر هيچ" اثر جوليان پناپاي
[کد خبر:AJ35817]
