آینه جم: این هنرهای رو به جلو و نوگرا تا به اینجا رشد کرده‌اند که در خیابانی در تهران، دختر جوانی را می‌بینید که رادیویی لامپی را از صندوقچه خاطرات خانه پدری پدرش بر دوش می‌کشد. به نظر ایدهای تک، خاص و نو می‌آید. اما چند ماه نمی‌گذرد که در همان حوالی دختری دیگر با رادیویی بر دوش نظر شما را جلب می‌کند.
به گزارش آینه جم: سبک زندگی به معنای شیوه زندگی خاص یک فرد، گروه یا جامعه است. جدای از اینکه به دلایل مختلفی افراد یک گروه یا جامعه از سبک زندگی مشترکی پیروی می‌کنند که می‌توان آن کشور و جامعه را با آن مورد مطالعه قرار داد، در لایه لایه‌های جامعه به سبک زندگی‌ها و عقاید و تفکرات خاص‌تر برمی‌خوریم. جمله معروف «من می‌اندیشم، پس هستم» از «رنه دکارت» فیلسوف فرانسوی در نسل جوان و پرانرژی یک جامعه که با برگزیدن رفتار متفاوت و همچنین پیشرو به دنبال اثبات عقاید و اندیشه خود هستند نمود بیشتری دارد.
اولین قدم، پوشش انتخابی افراد است که نشاندهنده نوع فکر آنهاست. در برخی کمتر و در بعضی بیشتر. نوگرایی و خلاقیت که این روزها در پوشش افراد به چشم می‌خورد آدم را به یاد «مارسل دوشامپ» نقاش و مجسمه‌ساز فرانسوی می‌اندازد که یک پیشابگاه را با نامگذاری «چشمه» به عنوان اثر هنری ارائه کرد. نگاه تازه به یک وسیله یا شیء که در جایی دیگر مورد مصرف دیگری دارد و ارائه آن به عنوان یک فکر و ایده نو و خلاقانه به عنوان اثر هنری درجایی دیگر چون گالری. از این حرکت آوانگارد و پیشروی دوشامپ در دهه 80-90 میلادی زمان زیادی می‌گذرد و جاده برای هنرمندان بسیاری که بعد از او شروع به هنجارشکنی‌هایی این‌چنینی کردند هموار شده است.
این هنرهای رو به جلو و نوگرا تا به اینجا رشد کرده‌اند که در خیابانی در تهران، دختر جوانی را می‌بینید که رادیویی لامپی را از صندوقچه خاطرات خانه پدری پدرش بر دوش می‌کشد. به نظر ایدهای تک، خاص و نو می‌آید. اما چند ماه نمی‌گذرد که در همان حوالی دختری دیگر با رادیویی بر دوش نظر شما را جلب می‌کند.
همین‌طور که چشمان‌تان به ذهن‌تان فشار می‌آورد که باید تغییر کاربری رادیو قدیمی به کیف را بپذیرید، دختر خانم دیگری را می‌بینید که با یک کیف به شکل کلاکت به سوی متفاوتبودن، البته از نوع ظاهری آن پیش می‌رود. آوانگاردپوشیدن هم برای خود هنری است که در ایران مد شده است.
