نگرانی در مورد وضعیت کرخه
در قسمت‌های مختلف شهر تجمع افراد سه و چهار نفره بیش از هر چیزی توجه تو را جلب می‌کرد  و تو از زبان بدن آنها متوجه می‌شوی که از اوضاع کرخه نگران هستند.
«عجله کردن» فصل مشترک شهر است گاهی با قدم برداشتن، گاهی با تردد با ماشین و گاهی برای گرفتن خبری که دل آنها راقرص کند و بگوید «خطر سیل» تکذیب شد.
پس از بالا آمدن رودخانه کرخه، ایستادن مردم کنار سواحل رودخانه و حاشیه کانال‌ها بیشتردیده می‌شود که ناشی از نگرانی مردم برای ساعت‌ها و روزهای آینده است ؛ ساکنان حاشیه‌ها رودخانه اما می‌گویند: شب‌ها را با اضطراب به صبح می‌رسانیم و هر روز امیدوار هستیم تا آب رودخانه پایین بیاید.
پُل شریعتی و نخل‌های شناور در آب
بر روی رودخانه کرخه، پُلی به فاصله حدود 100 متر حمیدیه را از روستای شریعتی جدا می‌کند؛ قبل از اینکه بر روی جاده پُل روستای شریعتی قدم برداری در ابتدای پُل و در قسمت راست دیوار محوطه کوشک حمیدیه دیده می‌شود که حدود دو متر پایین‌تر از جاده است، حد فاصل دیوار کوشک و رودخانه  فاصله زیادی است اما رودخانه کم کم می‌رود تا فاصله خود را به تنها اثر تاریخی حمیدیه نزدیک کند.
از نخل‌های پشت دیوار کوشک فقط سر آنها بیرون مانده و دیگر اثری از سایه درختان کهور نیست؛ سمت راست پُل خانه‌های زیادی به فاصله چند متری رودخانه قرار دارند که با وجود دستور تخلیه توسط مدیریت ستاد بحران شهرستان حاضر به تخلیه منازل خود نیستند؛ روی سیل‌بند خالی چند ردیف گونی خاکی گذاشته بودند تا ارتفاع سیل بند را بالا ببرند تا بلکه آب وارد خانه‌هایشان نشود اما فاصله آب تا انتهای ارتفاع سیل‌بند شاید یک متر باشد.

«ام رضا» تمام وسایل برقی خود و عروسش را در قسمتی از خانه که حالت سکو مانندی داشت چیده بود؛ او می‌گوید: خیال من راحت است زیرا بعید می‌دانم تا این حد بالا بیاید.
نمی‌توان  این همه وسیله را با خود این ور و آن ور بُرد
اما «زایر سبحان» دقیقا در جایی که تابلو خطر غرق شدگی نصب شده ایستاده و حجم آب را با تجربه چندین ساله خود می‌سنجد؛ به نظر زایر سبحان مقاومت بی‌فایده است و تا اتفاقی برای خانواده نیفتاده باید شهر را ترک کرد اما معتقد است کسی باید در خانه بماند و نمی‌شود این همه وسیله را با خود این ور و آن ور بُرد.
ساکنان حاشیه رودخانه  از سمت روستای شریعتی در دو طرف پُل اغلب وسایل خود را جمع کرده‌اند و به پادگان ثامن الائمه منتقل کردند اما بودند خانواده‌هایی که به فاصله سه، چهار متری رودخانه از ترس سرقت منزل، حاضر نبودند به اردوگاه‌ها بروند.

جابه‌جایی این همه وسیله سخت است
خانواده جمال در حاشیه رودخانه زندگی می‌کنند فاصله خانه آنها تا رودخانه، پارک ساحلی است اما دیگر اثری از پارک نیست و رودخانه تا در خانه آنها آماده است.
از جمال سوال می‌کنم چرا تا آب رودخانه بیشتر نشده و اتفاقی نیفتاده، خانه را تخلیه نمی کنند که وی پاسخ می‌دهد: خانه‌های اینجا ویلایی و بزرگ است؛ وسیله زیاد دارند جمع کردن  و جابه‌جا کردن آنها سخت است.
اهالی روستا با تکیه زدن بر روی نرده‌های حفاظتی پُل از بالا آمدن رودخانه فیلم و عکس تهیه می‌کردند.
کمی از سواحل رودخانه دور شدم و در خیابان اصلی شریعتی قدم زدم؛ سکوتی خاصی در شهر حکم فرما شده است؛ حیدر پیش از جمع کردن وسایل خانه، خانواده‌اش را به اردوگاه برده و به اتفاق دوستانش وسایل خانه را بار وانت کرده و در حال ترک شهر است.
منتظر بود دخترش بیاید تا راهی اردوگاه  شود؛ کمی نگه‌اش می‌دارم تا جواب سوال‌هایم را بدهد حیدر می‌گوید: در اردوگاه به هر خانواده‌ای غذای 4 نفر را می‌دهند اما خانواده ما 7 نفری است.
پدرم در اینجا آرمیده است
اگر چه فاصله روستای شریعتی و حمیدیه به اندازه طول یک پُل است اما روستای شریعتی جزء حوزه دشت‌آزادگان به شمار می‌رود؛ در این روستا مقبره مردم شهر حمیدیه به نام «مقبره سید محسن» هم قرار دارد و از آنجایی که روستای ابوصیاد در ضلع جنوبی مقبره و کنار رودخانه قرار دارد حدس می‌زدم که شکست سیل بند این روستا احتمال دارد مقبره را نیز زیر آب ببرد.
کم کم هوا رو به تاریک شدن بود که برای اطمینان از این قسمت روستا مجبور شدم وارد خانه اموات شوم؛ از فرزند خانواده‌ای که شاید بیش از 60 سال در کنار مقبره زندگی می‌کنند سوال کردم که آیا آب وارد مقبره می‌شود؟ پاسخ داد «ما تمام وسایل خانه را نزد یکی از آشنایان در اهواز منتقل کردیم.»
او ادامه می‌دهد: «سیل بند روستای ابوصیاد یکبار شکست و این بار اگر بشکند مقبره را آب می‌برد»؛ تا این را گفت، من با تمام وجود در عصری که به غروب منتهی می‌شد دعا کردم سیل بند این روستا نشکند و سیل آرام گیرد زیرا که در این مقبره پدرم آرمیده است.
 
تخلیه بخشی از شهر حمیدیه
مناطق کوی کارگران و کوی انقلاب نیز با وجود مقاومت‌های زیادی که کردند در نهایت بعد از شکسته شدن سیل بند، منازل، معابر و اغلب مزارع کشاورزی به زیر آب رفت که شب گذشته پس از هشدار جدی مدیریت بحران شهرستان بیش از 90 درصد این دو منطقه تخلیه شد.
با وجود سیلابی شدن بخش‌هایی از شهر اما هنوز به نظر می‌رسد برخی از مردم آن چنان که باید، بحران را جدی نگرفته‌ و اقدام به تخلیه نکرده‌اند.
تخلیه 15 روستای حمیدیه
شاهین هاشمی سرپرست فرمانداری حمیدیه با بیان اینکه بحران سیل در شهرستان حمیدیه جدی است، اظهار کرد: از مردم این منطقه درخواست می شود که هرچه سریعتر شهر را ترک کنند.
وی افزود: از روز گذشته اخطارهای مربوط به تخلیه شهر به مردم اطلاع داده شده اما بسیاری از شهروندان تا کنون به آن توجهی نکرده اند.
هاشمی در رابطه با تعداد روستاهای تخلیه شده، عنوان کرد: تا کنون 15 روستا با جمعیتی بالغ بر 15 هزار نفر در این شهرستان تخلیه شد.
به گزارش خبرگزاری فارس، بنا بر اعلام ستاد مدیریت بحران شهرستان‌حمیدیه، پادگان شهید محلاتی، فرجوانی، ثامن‌الائمه، ‌جواد الائمه و اردوگاه شهید غلامی محل اسکان سیل‌زدگان اهالی شهرستان حمیدیه و روستاهای اطراف مشخص شد.
تاکنون حدود ۱۷۴ روستا در استان خوزستان در حاشیه رودخانه‌های دز، کرخه و کارون به‌صورت جزئی و یا کلی تخلیه شده و 30 هزار نفر اسکان اضطراری شدند که این تعداد در پی صدور دستور تخلیه 6 شهر دیگر استان، افزایش چشم‌گیری خواهد داشت.

نوشتن دیدگاه