مهدی بکران :

مطلب" ۱۰۰۰میلیاردی تومان کجاست؟" نوشته آقای مبین کرباسی را در آستانه انتخاب شهردار جدید بندر خواندم و برآن شدم تا اعضای شورای شهر را دسته جمعی دعوت کنم بروند به قبرستان.

جسارت و بی ادبی قلمداد نشود. گورستان مکان مطالعه تاریخ  و آموختن است.
جمع اضداد از نوزاد چند ساعتی  تا پیرمرد صدساله، کارگر تا مدیرکل،  فقیر و غنی، زن و مرد در آن جا در کمال سکوت و آرامش خفته اند.
و به ما می آموزد که با همه اختلاف سلیقه و تفکرات میتوان ضمن زندگی کنار هم، تصمیمات درست هم اتخاذ کرد.

غبار روی سنگ سیاه گرانیت قبر که می شویی انعکاس حرم آسمان و درختان در سنگ دیدنی ست و می گوید وقتی قلبتان را از  غبار کدورت و تنفر از یکدیگر  شستشو دهید، انعکاس زببای   امید، شادی و رضایت شهروندان در آسمان شهر می بینید.

سیره افراد که روی قبرها  می خوانی به درک فرهنگی و ریشه های مردم این دیار  بیشتر ایمان می آورید. این تلنگری ست   تا تصمیم سبک  برای آینده  کهن دیاری که خاکش از نام  این نیکان و بزرگان عزت یافته، نگیرید.

ارتفاع برخی  سنگ قبرها بزرگتر، دارای سایه بان و نیکمت اطراف است  و برخی صاف و هم سطح زمین و جالبتر اینکه هیچ یک از این تجملات  باعث ارتقا جایگاه و شان ابدی صاحبان آنها نمی شود جز اعمال آنها. و این درس بزرگ را تکرار می کند  که تحت تاثیر زرق و برق اتاق و مبلمان و جایگاه افراد هیچ نهادی برای انتخاب شهردار قرار نگیرید  و فقط اعمال، سابقه،  تخصص و تعهد آنها را ملاک قرار دهید.


در گورستان  هیچ دیواری بین همسایه ها و فامیل های متنوع و فراوان نیست و قدری تامل در این بی دیواری درس همدلی و هم آوایی می دهد و نهی می کند ما را از هرگونه دیوارکشی و خودی و غیرخودی کردن  و همچنین بر حذر میدارد از تصمیمات محفلی.

بروید به قبرستان که محل مطالعه تاریخ است و درس هایی که در هیچ دانشگاهی تدریس نمی شود را فرا بگیرید.

اتحاد خبر 

نوشتن دیدگاه