حسن محدث زاده | معلم از شهر آبدان
آینه جم؛ سازمان سنجش، نفرات برتر و حائزین رتبه های تک رقمی بزرگترین ماراتن علمی کشور در سال 94 را معرفی کرد که باز هم نامی از بوشهر در این لیست به چشم نمی خورد.
در این خصوص، چند نکته قابل تامل است:
1 با نگاهی گذرا به آمار پنج سال اخیر کنکور سراسری در می یابیم که داوطلبانی از استان های تهران، آذربایجان شرقی و غربی، اردبیل، مازنداران، گیلان، فارس، یزد، خراسان رضوی، جنوبی و شمالی، لرستان، قم، خوزستان، کردستان، کرمان و سیستان و بلوچستان توانسته اند بر بام کنکور ایران بایستند. 16 استان یعنی نیمی از کشور.
اگر دوره زمانی فوق را افزایش دهیم و به طور مثال به آمار ده سال اخیر نظری بیفکنیم، در حالی که در لیست، تعداد استانهای حائز رتبه برتر افزایش می یابد اما باز هم به نامی از بوشهر بر نخواهیم خورد.
تاسف بارتر اینکه در نیمه غایبین نیز بوشهر در جایگاه نامطلوبی قرار دارد و به اذعان معاون پیشین متوسطه آموزش و پرورش استان (که مدیرکل فعلی آموزش و پرورش استان است)، دانش آموزان بوشهری در سال 93 نتوانستند جایگاهی بهتر از رتبه 27 در کنکور سراسری کسب کنند. در حالی بوشهر به این وضعیت مبتلا شده که خود روزگاری مهد دانش بوده و به خود می بالید که مدرسه سعادت به عنوان مادر مدارس جنوب کشور را در دل خود جای داده است.
2 چرایی این ضعف را بیش از آنکه در مسائل آموزشی بیابیم، می بایست در حوزه فرهنگی جست و جو کرد. جامعه ما دچار روزمرگی شده و تلاش و تکاپویی برای تغییر و حرکت به جلو نمی کند. به حداقل ها قانعیم و همین که روز به شب رسیده، خدا را شاکریم بی آنکه بدانیم امروز گذشته ی ما با دیروز چه تفاوتی داشته یا برای فردای نیامده تدبیر کنیم؟ این روزمرگی را به وضوح در همه قشرها می توان یافت حتی آن کس که عنوان پرطمطراق دکتر و مهندس و... را یدک می کشد.
به خاطر دارم یکی از فرمانداران پیشین مرکز استان نقل می کرد:" تمامی مراجعینی که به منظور یافتن شغل به دفترم مراجعه می کنند،همگی خواستار نگهبانی و حراست هستند و اگر کل ادارات و شرکت های شهرستان را هر متر یک نگهبان بگذاریم،باز هم امکان استخدام متقاضیان شغل حراست وجود نمی داشت".
این سبک و نگاه به زندگی برای جامعه ای که بخواهد پیشرفت کند، سم است. طبیعی است که فرزندان این آب و خاک که با این نگاه رشد کرده اند، به کمتر از کنکور یا حداقلی از آن قانعند.
همچنین تا مادامی که به آموزش و پرورش نگاهی مصرفی در بین افراد خاصه مدیران دولتی حاکم باشد، نباید و نباید شاهد گشایش دریچه های خوشبختی و سعادت بر خود باشیم. امروزه در تمامی کشورها مزیت دسترسی به منابع طبیعی در امکان بهره مندی از شاخصهای توسعه، جای خود را به مزیت بهره مندی از نیروی انسانی مبتکر، خلاق و متخصص داده است.
این مهم در کشور ما مغفول مانده و این غفلت در استان بوشهر، شدت و حدت بیشتری دارد. مدیری که نگاهی مصرفی به آموزش و پرورش دارد، طبیعی است که به کنکور نیز آن اعتقاد و بینشی که باید داشته باشد ،ندارد. این نگاه مختص مدیران دولتی نیست بلکه می توان رگه هایی از آن را در بین معلمین نیز یافت. نگارنده که خود در کسوت معلمی مشغول فعالیت است، بارها شاهد بوده که همکاران فرهنگی، دانش آموزان را نه تنها به حضور پرقدرت در کنکور تشویق نمی کنند بلکه از بی فایده بودن حضور در دانشگاهی معتبر سخن می رانند! دانش آموز هم می پذیرد که مدرک دانشگاه تهران یا صنعتی شریف با مدرک فلان دانشگاه خصوصی در شهر کوچکشان تفاوتی ندارد. پس حاضر نیست خود را به زحمت وادارد و با چند قطعه عکس و کپی به راحتی هر چه تمام تر، دانشجوی دانشگاه شهرشان شده و به سهولت و آسانی بیشتری فارغ التحصیل می شود و منتظر است در پست حداقلی مانند حراست شاغل گردد.
یکی از مدیران مدارس که چندین سال قبل از مدارس شهر یزد- که از استان های موفق در کنکور بوده و تقریبا هر سال دارای تک رقمی است- بازدید گروهی داشته، نقل می کرد: "وقتی وارد مدرسه شدیم، فقط کلاس فوق برنامه در حال برگزاری بود. از دختر خانمی که دانش آموز کلاس اول دبیرستان بود، سوال گرفتم که برای شرکت در این کلاس ها چقدر شهریه پرداخت کرده اید؟ مبلغ را که گفت،متعجب شدم زیرا مبلغ پرداختی به نسبت سایر کلاس های فوق برنامه کمی زیاد جلوه می کرد. گفتم شغل پدرتان چیست؟ گفت: کارگر کوره آجرپزی. وقتی دخترخانم تعجب مرا دید: گفت ما به جای اینکه شهریه کمر شکن دانشگاه آزاد را تقبل کنیم، کمتر از آن را به مرور در دوران تحصیلی به مدرسه مان می پردازیم و در عوض تحصیل در دانشگاه آزاد، در دانشگاهی معتبر درس می خوانیم."
این نگاه دانش آموز بزدی و پدر کارگرش را ببینید اما قضیه در استان بوشهر دقیقا وارونه است. خانواده ها در دوران تحصیل، دانش آموز را به حال خود رها کرده و معتقدند که دولت باید تمامی هزینه های مدارس را بپردازد، اما همین که فرزندشان به دانشگاه رسید، به هر جان کندنی که هم باشد، شهریه دانشگاه آزاد او را تهیه می کنند. برای خروج از وضعیت موجود، تمامی رسانه ها خصوصا صداو سیمای استان می بایست به میدان آمده تا شاهد درخشش دانش آموزان بوشهری در عرصه های علمی باشیم.
3 باید از توان و ظرفیت بخش خصوصی نهایت بهره و استفاده را برد. همچنان که به گفته معاون پیشین آموزش و پرورش استان، به مدد زبانسراها و آموزش های ارائه شده توسط آنها، وضعیت استان در رشته زبان انگلیسی کنکور سال 93 مطلوب بوده است . پس می توان تجربه نسبتا موفق وجود زبانسراها را به دیگر موسسات آموزشی مجرب و معتبر کشوری نیز تسری داد و طلب همکاری نمود. در این راستا آموزش و پرورش نیز برای حضور موثرتر این موسسات با در اختیار قرار دادن مدارس و سایر امکانات موجود، همکاری لازم را مبذول دارد.حتی می توان بخشی از شهریه دانش آموزان نیز با شریک کردن منطقه ویژه پارس، شرکت های نفتی و نهادهایی حمایتی همچون کمیته امداد و بهزیستی (برای مشمولین خود) متقبل شد مشروط بر اینکه:
- از اساتید برجسته و صاحب ایده و فن در دوره های آموزشی خود بهره ببرند.
- از محتوای آموزشی به روز برخوردار باشند.
- دوره های آموزشی فقط مختص سال پایانی دبیرستان نباشد و همه مقاطع و پایه های درسی مشمول این آموزش گردند.
4 راه اندازی کمپ های مطالعه و آموزش ویژه کنکور که داوطلبان دو سه ماه آخر را در آنجا سپری کنند، راهکاری است که می توان با کمک بخش خصوصی به آن نائل شد. این کمپ ها که چندین سال است در شهرهای بزرگ راه اندازی شده، در فضایی علمی و بانشاط به دانش آموزان خدمات آموزشی، مشاوره ای، امتحان و تغذیه ای ارائه می گردد. با فراهم کردن شرایط و تسهیلات لازم باید بخش خصوصی را به ورود به این بخش ترغیب نمود.
5 مادامی که میان معلم کوشایی که دانش آموزانش کارنامه موفقی در کنکور سراسری دارند با دبیری که فقط به دنبال رفع مسئولیت است، تفاوتی از نظر حقوقی و امتیازی نباشد، شاهد این وضعیت خواهیم بود. اگر تفاوتی هم باشد آنچنان انگیزه بخش نیست که معلم را به کار و تلاش اضافی وادارد. شاید این نکته مطرح شود که در تمامی مدارس کشور این شرایط حاکم است اما نباید فراموش کنیم که استان ما اگر بخواهد از این وضعیت رهایی پیدا کند، باید از متفاوت از دیگران باشیم.
منبع:خلیج فارس
[کد خبر:AJ6112]