آينه جم؛ مرتضي درويشي

عملکرد نامزدهای انتخابات در مدت طی شده از تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری، بیان گر این نکته است که رقبای حسن روحانی حاضرند با حمله به برج و باروهای فهم مردم، حریم حرمت را شکسته و محیطی آکنده از هیاهو را مهیا کنند.
در فضایی این چنین که نوعی آزادی معطوف به اباحیت حکمفرماست، چندان عجیب نیست اگر شعارهای پوپولیستی مانند وعده چند برابری کردن یارانه نقدی و ایجاد اشتغال میلیونی مسوولیت جلب آرا را به عهده بگیرد.
انتخابات اگر چه میدانی برای مبارزه سیاسی است اما معیار محکمی برای پایبندی به اخلاق نیز هست. از این رو دکتر روحانی که به خوبی می داند مردم نکته سنج اند و بر استدلال حکیمانه تکیه خواهند زد نه بر تهمت بستن و بیرون زدن رگ گردن، در واکنش به نقل قولی توسط یکی از اعضای ستاد خود که از آقای قالیباف خواهان توضیح در خصوص فعالیت های اقتصادی فرزندش شده بود او و سایر نزدیکان را از هرگونه تجسس در زندگی خصوصی افراد منع کرد.
سوال اینجاست؛ گروهی که امروز از هر وسیله ای سود می برند تا میدان رقابت را بر رقیب تنگ کنند فردا در صورت پیروزی رقیب چگونه ادبیات تهاجمی و مخرب خود را کنترل خواهند کرد و اصولا در چه جایگاهی خواهند ایستاد؟
بدیهی است از میان نامزدهای ریاست جمهوری سرانجام یک نفر بار این مسوولیت خطیر را به عهده خواهد گرفت، اما عملکرد نامزدها و جریان حامی آن ها در ارتباط با این گزینش، پدیده ای است ماندگار که کانون داوری های مهمی از سوی هم عصران و آیندگان قرار خواهد گرفت.
مناقشاتی که آقایان قالیباف در مناظره اول و رئیسی در مناظره دوم آغازگر آن بودند دستاوردی جز آموزش کلام غیرمتعارف به فرزندان جامعه را دنبال نمی کند. کسی که در مناظره از مواجهه زیبا و خردمدار گریزان می شود و به رقیب افترا می بندد- مانند تهمت به وزیر آموزش و پرورش در مورد اتهامی که پیش تر حکم برائت آن توسط دستگاه قضایی صادر  شده بود- از تنگ مایگی خود می هراسد و بر انبان خالی خود می کوبد که "در گنبد ز بی مغزی صدا بسیار می پیچد"
سرانجام عقربه ها خواهد چرخید و کمتر از چند روز دیگر رأی مردم میزان محکمه خواهد شد. این روزها و در شهر ما این شب های پرشور و تب و تاب نیز خواهد گذشت و آن چه از گرد و خاک عرصه این هماوردی بر جای خواهد ماند جوهر جوانمردی و رعایت کلام مبتنی بر صداقت است.