آینه جم/ ️سجاد بهزادی: یک نماینده مجلس انقلابی در انتقاد از دولت می گوید «تا کی قرار است ارابه‌های نعش‌کش را در جاده‌ها داشته باشیم، باید طبق مصوبه کمیسیون تلفیق واردات خودرو صورت گیرد تا رقابت در این بازار شکل گیرد.»
خودروهایی که این نماینده مجلس آنها را «ارابه‌های نعش‌کش» می خواند در نوروز امسال بیش از ۶۰۰ نفر از ایرانیان را در جاده ها کشت! رقمی معادل دوبرابر کشته های غیر نظامی شهر «بوچا» در اکراین توسط روسیه، که جهانیان آن را جنایت جنگی می خوانند.
اگر کشته شدن ۳۰۰ نفر غیر نظامی طی یک ماه محاصره در یک گوشه از جهان جنایت جنگی توصیف می شود، پس به کشته شدن نزدیک به ۷۰۰ نفر انسان در جاده ها طی دو هفته چه می توان گفت.آیا این جنایتی هولناک تر نیست؟ کشته شدن ۳۰۰ غیر نظامی در اکراین و توصیف جنایت جنگی برای آن، در حالی است که یک جنگ تمام عیار در آن منطقه در حال انجام است؛ اما کشته شدن نزدیک به ۷۰۰ ایرانی در جاده ها در زمان صلح رخ داده است.
البته بسیاری از ما ایرانیان نیز به نوعی در جنگی تمام عیار و نابرابر در زندگی خود مواجه هستیم.
برخی از ما به ناچار، سالها در صف های انتظار برای به آغوش کشیدن یکی از همین ارابه های مرگ منتظر می مانیم و برای تفریح و یا امرار معاش با این ارابه ها لحظه ای آرام وقرار نداریم. در حالی که مجموع تولید خودروسازان داخلی در سال گذشته به یک میلیون دستگاه هم نرسید، روز گذشته برای پیش فروش ۱۱ هزار خودروی ایران‌خودرو ۵ میلیون واجد شرایط ثبت‌نام کردند.
ما در صف ثبت نام ارابه های مرگ ، شانس خود را برای دریافت یکی از این ارابه ها امتحان می کنیم و هر روز و هر سال تعداد زیادی از ما سوار بر همین ارابه های مرگ می میریم و گویی مردن در کشورما چندان هم مسئله مهمی نیست و به قول آن نماینده مجلس برای آن «کَک کسی هم نمی گزد.»
بهرام پارسایی نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی با اشاره به آمار مرگ و میر در تصادفات جاده‌ای به تازگی گفته است»در مورد آماری که مرکز پلیس در خصوص کشته‌های نوروزی اعلام می‌کند به شخصه باور دارم که به ایمن نبودن و کیفیت پایین خودروها بازمی‌گردد، اما هیچکسی اصلا کَکَش برای کشته شدن ۶۰۰ الی ۷۰۰ هموطن در ایام نوروز که معادل سقوط ۴ الی ۵ هواپیما است، نمی‌گزد! هیچ صدایی از مجلس بلند نمی‌شود، قطعا این‌گونه عمل کردن بیشتر باعث بریده شدن و یأس مردم نسبت به مجلس و مشارکت‌شان در رأی و انتخاب می‌شود.
آنکه سوار بر ارابه های مرگ می شود واز جان شیرین خود عبور می کند؛ حالا بریدن از مجلس و انتخابات و این قصه ها دیگر چه اهمیتی دارد.تا زمانی که کیفیت زندگی و»نمردن» در جامعه مسئله چندان حساس وبا اهمیتی نیست و اراده ای جدی برای زندگی بهتر مردم یک جامعه وجود ندارد، ارابه‌های مرگ و نعش‌کش هم چندان مسئله ضروری کشور نخواهد بود.
کشور گرفتار مافیاست و مافیای خودرو سالهاست که می تازد.
مافیای خودرو، ارابه مرگی را به خانواده های ایرانی تحویل می دهدکه در باز شدن یک کیسه هوای محدودی که در خودرو در نظر گرفته شده ناتوان است.سال گذشته تصادف زنجیره ای ماشین های ایرانی در کشور رخ داد و معاون اجتماعی و فرهنگ ترافیک پلیس راهور ناجا گفت « از میان ۲۷ خودرو ایرانی که در تصادف چند روز بهبهان بودند، کیسه هوای هیچکدام از آنها عمل نکرده بود».
این تنها یک سر قصه است.رئیس جمهور به تازگی گفته است بالاتر از مافیای خودرو مافیای داروست.»مافیایی که در تجهیزات پزشکی و دارویی وجود دارد قوی‌ترین مافیاست اما دولت سیزدهم دست عناصر مافیایی را از این حوزه کوتاه خواهد کرد.»
هر روز و هر شب، تعداد زیادی از ما قربانی مافیا می شویم. یکی قربانی مافیای خودرو و دیگری قربانی مافیای دارو و افعی های سیری ناپذیری که «مردن» را برای جامعه عادی کرده اند.
زمانی مشکل ارابه های نعش کش و یا مافیای دارو و خودرو برطرف می شود که کیفیت حیات انسان ها مسئله اول کشور باشد.کشوری که در شاخص فلاکت صاحب رکورد است و نرخ تورم رسمی نزدیک به ۵۰ درصد را تجربه می کند و شاخص فلاکت آن از ۳۳ درصد در پایان سال ۹۰ به ۵۰ درصد در پایان سال ۱۴۰۰ رسیده است، نمی تواند با شعار به جنگ با مافیا برود و یا ملت خود را از ارابه های نعش کش نجات دهد.
* روزنامه اخبار صنعت
[کد خبر:AJ38610]
