آینه جم=- "یوسف مهنا" فکر می کرد جنگ به سرعت به پایان می رسد اما پس از مجروح شدن و ویرانی خانه اش، مجبور شده "25 روز بدون هیچ چیزی" زندگی کند. او سرانجام تصمیم گرفت با خانواده اش مانند ده ها هزار نفر از فلسطینی ، شمال منطقه غزه را به سمت جنوب ترک کند.
به گزارش آینه جم ، خبرگزاری فرانسه به وضعیت آوارگان در منطقه غزه همزمان با ادامه حملات ارتش اسرائیل علیه این منطقه پرداخت. در این گزاش می خوانیم:
هزاران فلسطینی در حال فرار از بمباران شدید اسرائیل در شمال غزه، تلاش می کنند از طریق جاده منتهی به جنوب حرکت کنند. آنجا کامیون‌ها، ماشین‌ها و گاری‌های الاغ به عبور و مرور ادامه می‌دهند. در حالی که دیگرانی با پای پیاده از شمال به جنوب در حرکت هستند.
یوسف مهنا به خبرگزاری فرانسه گفت: "همسرم مریض است. من به همراه دخترم در اثر بمباران خانه همسایه و ویران شدن خانه ما مجروح شدیم. ما 25 روز است بدون خوردن و آشامیدن و بدون هیچ چیزی در محاصره هستیم."
مردم در حال ترک شهرهای خود در شمال و حرکت به سمت جنوب منطقه غزه هستند
وی افزود: این یک مرگ سرخ است. ما هر ثانیه زیر بمباران بودیم. گلوله ها قطع نمی شد. آتش ما را محاصره می کرد. می ترسیدیم از شدت بمباران، بقایای خانه روی ما بیفتد. بنابراین تصمیم گرفتیم به جنوب بیاییم."
مهنا به همراه همسر و 6 فرزندش از خانه خود در اردوگاه جبالیا خارج شد. او امیدوار بود به شهر مرزی رفح با مصر برسد اما سفر طاقت فرسا پس از گذراندن 8 ساعت و مسافت 25 کیلومتری در ورودی شهر خان یونس متوقف شد.
"هیچ نانی وجود ندارد"
او گفت: سفر من از جبالیا ، 500 شیکل (واحد پول اسرائیل معادل 120 یورو) برایم هزینه داشت. دیگر پولی برای رفتن به رفح ندارم.
وی توضیح داد باید برای سوار شدن به «گاری الاغ، ماشین و کامیون» هر بار برای مسافت بسیار کوتاه پول بپردازید زیرا اکثر رانندگان به دلیل کمبود سوخت مسافت های طولانی را طی نمی کنند.
او همچنین گفت همسرش از ویلچر استفاده می کند زیرا "نمی تواند راه برود. ما راه می رفتیم و من او را هل می دادم. او 14 سال است از فشار خون پایین و لوپوس رنج می برد که باعث پوکی استخوان می شود. ما مجبور شدیم به جنوب نقل مکان کنیم زیرا هیچ دارویی در دسترس نبود. این باعث می شود او از درد بمیرد."
مردم در حال ترک شهرهای خود در شمال و حرکت به سمت جنوب منطقه غزه هستند
در خیابان صلاح الدین در شرق شهر خان یونس (جنوب منطقه غزه ) در پیاده‌رو در کنار فرزندانش نشسته است. نشانه‌هایی از خستگی در آنها دیده می شود. آنان جز پتو هیچ چیز نداشتند.
صدها خانواده در دو طرف جاده نشسته اند و خسته اند. از برخی قطرات عرق می چکد. کودکان روی زمین خوابیده اند و برخی دیگر به مادران خود تکیه داده اند.
ارتش اسرائیل تأیید می‌کند این منطقه نسبتاً امن است اما صبح یکشنبه بار دیگر هدف بمباران قرار گرفت. جنگنده اسرائیلی چهار حمله انجام داد و حدود 10 خانه را در منطقه بنی سهیله هدف قرار داد. "محمد زقوت" مدیر بیمارستان های منطقه غزه به خبرگزاری فرانسه گفت "10 نفر از جمله زن و کودک شهید شدند."
به گفته سازمان ملل متحد، پس از هشدار ارتش اسرائیل به ساکنان منطقه شمالی غزه برای رفتن به جنوب، حدود نیمی از خانه‌های منطقه غزه ویران یا آسیب دیده‌اند. در حال حاضر بیش از 1.5 میلیون نفر در منطقه 2.3 میلیون نفری غزه، آواره شده اند.
ارتش اسرائیل، شمال منطقه غزه را محاصره کرده و از ساکنان آنجا می خواهد منطقه را ترک کنند.
در سه روز حدود 200 هزار نفر از شمال به جنوب غزه فرار کردند. حملات اسرائیل به غزه منجر به افزایش قیمت اجاره خانه در مناطق جنوبی غزه از حدود 150 دلار در ماه به 500 تا 1000 دلار شده است.
"گرد و غبار و هوای سرد"
ام یعقوب ابوجراد (42 ساله) با فریاد گفت: " فرزندانم مریض شده اند. من حتی یک قطعه نان برای آنها پیدا نمی کنم. از کجا می توانم برای آنها غذا بیاورم؟ من از 6 صبح تلاش می کنم تا برای آنها نان پیدا کنم".
ام یعقوب 3 روز پیش به همراه 7 فرزند و همسرش از محله الشجاعیه (شرق شهر غزه) به ساختمان یک مدرسه در شهر خان یونس گریخت.
سازمان ملل گفته است تهیه نان در جنوب غزه دشوار شده زیرا تنها آسیاب آرد در نوار غزه به دلیل کمبود برق و سوخت دیگر کار نمی‌کند.
قیمت یک کیسه آرد (50 کیلوگرمی) از 40 به حداقل 150 شیکل (واحد پول اسرائیل) افزایش یافته است.
در 7 اکتبر / 15 مهر گذشته، حماس حمله بی‌سابقه‌ای را علیه اسرائیل آغاز کرد که در آن حدود 1200 نفر کشته و بیش از 200 اسرائیلی هم به گروگان گرفته شدند. به دنبال آن ارتش اسرائیل حملات علیه منطقه غزه را آغاز کرد. تاکنون بیش از 11 هزار نفر درحملات اسرائیل کشته شده اند. بیش از 4500 نفر از آنها کودک هستند.
بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، قبل از شروع این جنگ، بیش از 80 درصد از جمعیت غزه از فقر رنج می بردند و تقریباً دو سوم آنها به کمک های بین المللی وابسته بودند.
گرسنگی تنها عامل نگرانی ام یعقوب نیست. او می گوید: "شوهرم از مشکلات قلبی رنج می برد و دخترم به تشک طبی نیاز دارد. همه ما روی زمین و خاک می خوابیم. هوا سرد است. "
"یک وعده برنج برای هفت نفر"
شوهرش عاطف (47 ساله) و فرزندانش در کنار درب ورودی کلاس درس در طبقه اول مدرسه ای مملو از آوارگان نشسته بودند.
او گفت: من با بچه هایم از شجاعیه پیاده به اینجا آمدیم. اوضاع فاجعه بار است. من پدر یک خانواده هستم اما یک شیکل هم ندارم که برای بچه هایم غذا بخرم.
فروشگاه ها نیز خالی از کالاهای اساسی مثل آب معدنی، شیر خشک، پوشک و ماکارونی هستند.
وی افزود: به ازای هر هفت نفر یک وعده برنج برای ما می آورند. من وانمود می کنم با خانواده غذا می خورم. یک قاشق برنج می خورم و به آنها می گویم سیر هستم تا آنها بخورند.
او ادامه داد: "آب نیست، صف طولانی و ازدحام شدید (جلوی شیر آب) است. جمعیت به هم فشار می آورند. وضعیت سلامتی من اجازه نمی دهد در ازدحام باشم. یک روز اینجا معادل یک سال است. نمی توانیم حرکت کنیم. از شدت خستگی راه رفتن، دیگر هیچ زور و قدرتی نداریم."
دخترش، ریم (20ساله) هم گفت که از زمان تولد، از شکستگی در ستون فقرات و کتف رنج می برد. او گفت: الان روی زمین و در سرما می خوابم. رختخواب و بالشت طبی خودم را رها کردم.
او ادامه داد: نمی توانم برای مسافت های طولانی راه بروم. وقتی رسیدیم نمی توانستم پایم را احساس کنم. از شدت درد نمی توانم بخوابم. پولی برای خرید قرص مسکن نداریم.
برادران کوچکترش از کم خونی رنج می برند. ریم افزود: گرسنگی را تحمل می کنم تا غذا به آنها برسد. همه ما وزن کم کردیم.
