اینه جم/ محمد جعفری

در عصر حاضر بسیاری از کشورهای محصور در خشکی آرزوی داشتن اندک ساحلی با دریاهای آزاد را دارند. این موهبت طبیعی و جغرافیایی در بسیاری مواقع تبدیل به اهرمی برای پیشبرد اهداف سیاسی و اقتصادی و حتی فرهنگی در دنیای پرچالش امروز شده است.

نمونه بارز این کشورها را می توان در آسیای میانه یافت که حاضرند به هر قیمتی کریدوری از خطوط ریلی و جاده ای خود به کشورهای ساحلی متصل نمایند. روایت شده در زمان روسیه تزاری یکی از آرزوهای تزارها اتصال به آب های گرم جنوبی بوده است.

اگر بخواهیم این خواسته را به روزتر و ملموس تر حس کنیم، حتی در یک کشور نیز استان ها و ایالات ساحلی در صورت وجود زیرساخت های مناسب، موفق تر از محصورین در خشکی هستند. آمارها نشان می دهد که تراز تجاری این گونه مناطق به طرز معناداری بهتر از سایر مناطق بوده است.

تصویری از روستای لاور ساحلی در شهرستان دشتی

در کشور برخی استان ها برای رسیدن به دریا به هر ترفند و سیاستی دست می زنند تا مفری برای خود یافته و اندک راهی به دریا بیابند. این در حالیست که همه آن ها در سرزمین واحدی قرارگرفته اند و محدودیتی برای فعالیت شهروندان آن ها در کرانه ها قابل تصور نیست.

مثال بارز این تلاش ها، تصویب اتصال استان فارس به خلیج فارس در دوره های پیشین بوده است‌‌.

در استان بوشهر از ده شهرستان فعلی، فقط دوشهرستان دشتستان و جم فاقد ساحل هستند و مابقی کم و بیش از این موهبت الهی برخوردارند. حتی همان دو شهرستان نیز از آرزوی خود برای دریادار شدن سخن گفته اند.

فارغ از مسائل کارشناسی و مقوله هایی همچون ژئومورفولوژی، توپوگرافی و هیدروگرافی که نیازمند بررسی های علمی دارد، آیا رواست ایده ایجاد و توسعه بندر مدرن در ساحل شهرستان دشتی به دیده تساهل و توجیه نداشتن شرایط یا عمق مناسب به بوته فراموشی سپرده شود و از این فرصت و مزیت اقتصادی مهم و استراتژیک صرف نظر نمود؟

آیا اگر همین سواحل به ظاهر نامرغوب در تیول استانی دیگر بود باز هم با همین تفکرات این فرصت خدادادی را از دست می دادند؟

شاید یکی دیگر از دلایل توسعه نیافتگی بندری خطه ساحلی دشتی، خط ساحلی نسبتا طولانی استان بوشهر و تعدد بنادر فعال در استان یاشد.

باید این نکته را در نظرداشت که در همه اعصار، رمز توسعه اقتصادی هر سرزمینی داشتن بنادر پویا و فعال و جاری بودن مراودات مرتبط با آن بوده است.

در عصر کنونی با توجه به رونق، اهمیت و امنیت تجارت دریایی، ضرورت  این ایجاد دو چندان شده است.

کاش در حال حاضر ایجاد بندری مدرن و مطابق با استانداردهای روز دنیا در اولویت فکری و کاری حکمرانان کنونی دشتی قرار می گرفت.

چه بسا اگر درصدی از این ساحل را محرومین از این موهبت که همیشه عطش خود را برای داشتن این زمین راهبردی و ارزشمند نشان داده اند، داشتند، با بهره برداری حداکثری از این مزیت، تحولی عظیم در اقتصاد منطقه خود رقم می زدند.

خلیج فارس

نوشتن دیدگاه