به گزارش اینه جم:دو نوشته های زیر مربوط به روستای های محروم جم می باشد که هنوز با مشکلات( تلفن)مواجه هستند
یقینا اگر نور چشمی یکی از مسئولین، مریض می شد و نمی توانست با کسی تماس بگیرد تا به یاری اش بشتابد، اکنون حال و روز 10 روستای شهرستان جم چنین نبود!
مصطفی ارجمند: سال های مدیدی است که 10 روستای شهرستان جم از ساده ترین امکانات دنیای مدرن بی بهره اند. امکاناتی که وجودش در یک روستا، نه ارج و قرب مسئولی را می افزاید و نه می توان برای بودن آن، منتی بر روستاییان نهاد اما نبودش بی گمان برگی است تیره و تار در کارنامه ی متولیان خدمت به مردم.
شاید باور انکه روستایی در یک منطقه ی محروم از نعمت اینترنت پرسرعت! بی بهره باشد چندان عجیب نباشد اما اینکه 10 روستای یک شهرستان صنعتی با جمعیت چند هزار نفری و گذشت بیش از سه دهه از انقلاب اسلامی، هنوز روی مبارک تلفن خانگی، تلفن همراه و اینترنت را ندیده باشند، بسیار اسفناک است.
روستاهایی چون کوری حیاتی،آبگرمک، باریکان، چم دره، بندانو، چم چشمه، دره چاه و کوهچر و ... از هیچ گونه سیستم ارتباطی برخوردار نیستند به طوری که در روستایی چون آبگرمک علاوه بر تلفن های خانگی، پوشش همراه اول و ایرنسل نیز وجود ندارد. هر چند سیستم 70ir مرحمتی مخابرات به روستاهای بخش مرکزی نیز، بیشتر به تمسخر مردم می ماند تا سیستم ارتباطی. سیستمی که اکثر اوقات خراب است و اصولا، شماره هایی چون 118، 110،115، 125، تلفن بانک ها و بسیاری موارد دیگر را هم پوشش نمی دهد.
این نوشتار اگر تلخ است و تند، نه از سر خامی قلم، که از سر ظلمی است که متولیان روا داشته و می دارند،بدان سان که فریاد چند هزار مظلوم، چندین سال است بی پاسخ مانده و حال، به این سنت الهی عمل کرده ایم که" لا یحب الله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم".
بارها نوشته ایم و تقلا کرده ایم که زیبا نیست چند هزار نفر در مجاورت غول های نفت و گاز جهان، و در دنیایی مدرن ، از کمترین امکانات ارتباطی برخوردار نباشند اما گویا به مصداق آیه ی " و فی آذانهم وقر" قرار نیست فریادی شنیده شود.
آری؛ سهم مردمان 10 روستای بخش مرکزی شهرستان جم از خدمات سی و چند ساله ی انقلاب، در برق ، گاز واندکی آسفالت در برخی روستاها، خلاصه شده است. روستاهایی که همه گونه محرومیت را متحمل شده اند.
دو هفته قبل شاهد دربدری چند خانواده در روستای آبگرمک بودم. خانواده هایی که با قطعی کامل سیستم مضحک موبایلی ir70 کوری و آبگرمک ، نزدیک بود جان کودک شان را از دست دهند. شاید اگر پدر خانواده اندکی دیرتر می رسید، معلوم نبود چه بر سر کودک بیچاره می آمد...
این فقط یک گوشه ی ماجراست به این قصه می توان، موارد بسیاری را اضافه کرد: طی کردن مسافتی نیم ساعته برای رسیدن به شهر و دسترسی به یک کافینت جهت ثبت نام، انتخاب واحد و هزار و یک دغدغه ی الکترونیک دیگر.
گرفتاری یک مدیر مدرسه که قرار است از طریق تکنولوژی های نوین، بخشنامه ها را دریافت کند و از همین تکنولوژی نوین نیز برای ثبت دانش اموزان مدرسه ی خود، استمداد نماید و خلاصه دولت الکترونیک را به منصه ی ظهور برساند اما حتی یک خط تلفن ثابت هم ندارد.
بازماندن از مصاحبه ها، بی خبری از استخدام ها، شرمندگی در هنگام پر کردن گزینه ی تلفن منزل در فرم ها و بسیاری موارد دیگر که نشان از آن دارد که مسئولین امر اعتقادی به عدالت ارتباطی و رسانه ای ندارند.
البته وضعیت ما در مقایسه با بزرگان مسئول، بسان پیاده و سواره است. یقینا اگر نورچشمی یکی از مسئولین ، مریض می شد و نمی توانست با کسی تماس بگیرد تا به یاری اش بشتابد، اکنون حال و روز 10 روستای شهرستان جم، چنین نبود!
به هر حال؛ از استاندار بوشهر به عنوان نماینده ی عالی دولت در استان درخواست می کنیم با اهتمام جدی و برخواسته از باور قلبی، موضوع را تا حصول نتیجه پیگیری نمایند.
پس از نگارش:
امیدواریم دوستان دولتی در سال های گذشته و تصادفا در هفته های دولت!، آمار این ده روستا را به عنوان روستاهای الکترونیک و دارای سیستم های پیشرفته ی ارتباطی به بالادستی ها ارسال نکرده باشند!!! که آخر الامر به کذب نویسی متهم شویم!
*********
پرویز میرزاپور /گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من آنچه هرگز به جایی نرسد فریاد است
واجب است به آگاهی عموم برسانم،
گریه بی دلیلم از چیست؟
سالهاست، اداره مخابرات وزین و گران سنگ شهرستان جم همتی فرمودند پل دهکده ی جهانی روستاهای ما را برداشته، عنایتی بر الطاف پیدا و پنهان خویش در حق مردم این شهرستان افزوده است؛ خدای تبارک و تعالی اجرشان دهد!
کاری سترگ و عظیم، خلاقیتی چون اختراع گراهام بل، فیلترینگ از نوع قطع تلفن؛ غافل از اینکه روستاهای (حسین آباد، گچو خرزهره، بندانو، نیلاب، علی صالحی، چم دره، چم چشمه، دره چاه، باریکان، چم خان، قصاب، تل قلعه و ....) اصلا و ابدا به اینترنت دسترسی نداشتند!
اما پیش از وقوع سیل، سیلاب گیر، چه امر نکوییست که مخابرات انجام داده تا همگان چون دکتر جواد ظریف در وسط مذاکرات هسته ای چیزی آپ لود نکنند!
صد البته مدیران نگران آن دنیای ما بوده اند که تلفن های ثابت بی سیم را که سال ها پیش در دولت های قبلی واگذار شده، همچنان در دولت عدالت محور قطع فرموده و می فرمایند.
قدیم ترها با بلندگوی دستی ساعات قطع و وصل برق را اعلام می کردند؛ جدیدا در جاهایی که از ما بهتران هستند با انواع دیگر (پیامک، زیرنویس تلفیزیون، روزنامه و ....) اطلاع رسانی می نمایند.
اما در شهر ما قطع تلفن خودش خبر است و این هم نوبری است که احتمالا موضوع رساله ی دکترای اینجانب خواهد شد؛ البته اگر مخابرات قبل از بنده به نام خودش در جایی ثبتش نفرماید!
اما به راستی قطع تلفن صدها خانوار روستایی بدون دلیل و با دلیل شایسته است ؟
آیا هزینه ی اشتراک معنایی دیگر پیدا کرده است؟
خدمت رسانی یعنی چه؟
اطلاع رسانی و پاسخ گویی چه معنایی دارد؟
چرا اداره مخابرات شهرستان نسبت به اقداماتی که احیانا برای جایگزینی صورت گرفته با مردم چیزی در میان نگذاشته است؟
می خواهم عرض کنم تعهدها وقتی فراموش شوند، تخصص ها بلای جان هر جامعه می شوند.
پیروز و کامروا باشید
منابع:آوای جم و چگاسه
[کد خبر:AJ2471]
