آینه جم؛ احمد حیدری
شوراها از ارکان تصمیمگیری و اداره امور یک کشورند. اعطای این حق به مردم یک سرزمین بهمعنای مداخله در اعمال حق حاکمیت ملی از طریق نهادهای محلی است، که از شاخصهای یک نظام مردم سالار مدرن میباشد. در ایران فرمان تشکیل شوراها در سال ۵۸ صادر، و با یک تاخیر بیست ساله، بر پایه همان شعارهای صد من یک غاز اصلاح طلبان، در دولت اصلاحات اجرایی شد.
اکنون که انتخابات دیگری از شوراها در حال برگزاری است، بیش از دو دهه از عمر پارلمانهای محلی میگذرد. در این خصوص، مسالهی نتایج عملی احیاء شوراها مطرح میشود؛ عملکرد بیست ساله چه میگوید! میگوید که ای کاش فعلا احیاء نمیشدند، یا ای کاش زودتر احیاء میشدند؟ برای پاسخگویی راهی جز مقایسه اثرات خوب و بد شوراها وجود ندارد.