آینه جم : پیمان زنده بودی گوینده صداوسیمای بوشهر در صفحه ایسنتاگرام خود نوشت: یزله ها و هلهله‌های مردمان این کهن بندر فوتبالی بروی سکوهای سیمانی استادیوم شهید بهشتی، دیشب کار خودش را در آزادی تهران تمام کرد.

صدای خَش دار و مردانه علی و یا علی گویان دلو درویشی (محمد علی درویشی) و مرحوم مح خال (محمد صالحی زاده) دیشب آسمان فوتبالی بوشهر را به رخ مرکز نشینان کشید، صدای تشویق‌های بی امان جاشوان و ناخدایان عاشق فوتبال بوشهر از سکوهای استادیوم شهید بهشتی، سُر خورد و اومد بیرون و رفت به سمت فلکه امام و زد به خیابان برج مقام و پیچید تو دشت ارژن و مستقیم رفت تا اصفهان و رسید به تهران و ایستگاه مترو آزادی و پرکشید تو استادیوم آزادی،

فریادی که پر از نداریها و نداشته های مردمان این بندر به ظاهر ثروتمند بود. فریادی از دل خستهه پیرزن ماهی فروش بوشهری که برای برد تیم محبوبش حلوی انگشت پیچ نذر می‌کند و یاشاید فریادی از اعماق وجود پیرمرد عصا زنی که نای آمدن به استادیوم را ندارد ولی گوشش را از پشت بام خانه‌اش تیز می‌کند تا صدای هلهله‌ی تماشاچیان حاضر در استادیوم را بشنود و لبخندی بزند که بی گمان تیم محبوبش گل زده است.

باد همهه اینها را در بغضی عمیق پیچانه پیچ کرده و در گوش همه لوژ نشینان ورزشگاه آزادی ورار کرد و باز صدای در گلو ماندهه مردم بوشهر رفت و رفت تا دقیقاً توی رختکن تیم ملی و یواشکی تو گوش مهدی طارمی و دانیال ماهینی گفت: بوآ علی بگین، ی استانی دست به دعاتونن، نیم نگاهی هم به کی روش انداخت و باز گفت: آقای محترم چشم رنگی، بوشهر از نسل محمود ابراهیم زاده و رضا ملاح زاده و شهید امید نسترن و اصغر کامیاب و سهراب ایرانزاد و حسین ماهینی و هزاران جوان فوتبال بلد بوشهری که همین الان جایشان توی تیم‌های طراز اول ایران خالیه، هست و دیشب، ای دو عزیز کرده بوشهریها را تقدیم به تیم ملی کردیم، پس حواستون خوب جمع کنید، تازه عزت پورقاز هم از همین استادیوم بوشهر رشد کرده و به تیم ملی رسیده، کی روش جان دیشب نه تنها دو بوشهری که سه بوشهری و از فوتبال بوشهر برای اولین بار تو ترکیب تیم ملی قرار گرفتند.

کی روش هم لبخندی زد و کلاهش را به حرمت فوتبال بوشهر برداشت و به زبون پرتغالی گفت: گل به گلستان آمد... بوشهر به میدان آمد...

خلیج فارس

نوشتن دیدگاه