به گزارش آینه جم: رضا محمدی معلم ورزش سال۷۰ مدارس بردخون پس از ۲۵ سال دوری از دانش آموزان با شور و شعف فراوان پا در بردخون گذاشت و در میان شاگردان ۲۵ سال پیش خود حاضر شد.
وی اهل اصفهان است و اکنون ساکن کشور هلند است، در سال ۷۰ که بردخون روستایی دورافتاده و محروم بود برای تدریس وارد این منطقه شد و در مدارس ابتدایی، راهنمایی و متوسطه آن زمان به دانش آموزان خدمت می کرد.
محمدی که آن زمان حقوق ۶۰۰۰ تومانی داشت با توجه به حس مسئولیت پذیری و با اینکه زندگی را به سختی اداره می‌کرد اما به فکر دانش‌آموزان فقیر خود بود و برای آنان گوشت و میوه می‌خرید تا بتوانند با آمادگی کامل در مسابقات ورزشی حاضر شوند.
وی از تغییر و تحولات شهری بردخون اظهار رضایت داشت و گفت: منزلی که ۲۵ سال پیش در آن ساکن بوده‌ام همچنان دست نخورده و بدون تغییر مانده و هیچ کسی ساکن آن نیست که خاطرات روزهای گذشته را برایم یادآوری می‌کند.
این معلم ورزش که وابستگی و دلبستگی زیادی به بردخون دارد بیان می کند که بردخون ۲۵ سال پیش فاقد هرگونه زیرساخت امروزی بوده اما به دلیل شوق کار و تدریس مسافت طولانی اصفهان تا بردخون را با همه سختی و دشواری طی می‌کرده و در محل کارش حضور می‌یافته است.
وی در این سفر با حضور در گلزار شهدا بر سر قبور شاگردان قدیمی خود حاضر شد و با یادآوری خاطرات آن زمان به روح این دانش آموزان مرحوم درود و فاتحه فرستاد.
محمدی با اینکه اکنون در کشور دیگری سکونت دارد اما هرگز بردخون را فراموش نکرده و از هر فرصتی برای ارتباط با این شهر کوچک در جنوب کشور استفاده کرده است.
بسیاری از دانش آموزان این معلم ورزش الان در رده مسئولان منطقه یا استان و برخی به عنوان استاد دانشگاه یا مبلغان برجسته دینی و فرهنگیان تلاشگر به شمار می‌روند که این موجب خوشحالی و رضایتمندی معلم ورزش ۲۵ سال پیش بردخون شده است.
رضا محمدی پس از انتقال به اصفهان با مدرک کارشناسی ارشد اولین کلینیک درمان بیماری پاهای گازانبری و پرانتزی و قوز کمر را در ایران راه‌اندازی می‌کند که هدفش شناسایی و مداوای این بیماران بوده و پس از تهیه فیلمی مستند و حرفه‌ای و ارسال به سراسر ایران از سوی مسئولان بلندپایه تشویق می‌شود.
وی برای ادامه تحصیل و تکمیل تخصص خود به کشور هلند سفر می‌کند و پس از زبان‌آموزی و آموزش‌های تکمیلی کلینیک فیزیوتراپی را در این کشور راه‌اندازی می‌کند و به تیم‌های ورزشی مشاوره می‌دهد.
محمدی با ذکر خاطره‌ای از دوران معلمی خود در بردخون گفت: در آن سال‌ها سه نفر از دانش آموزان ابتدایی در مسابقات تنیس روی میز منطقه شرکت کردند و پس از کسب مقام در مسابقات شهرستان و استان برای حضور در مسابقات کشوری برگزیده شدند اما پس از برگشت به اصفهان یکی از این افراد به سختی با من تماس گرفت و خبر حذف خود در استان را داد.
وی افزود: این دانش آموز خبر را با گریه به من رساند که بدون توقف اصفهان را به مقصد شهرستان دیر ترک کردم اما در این شهرستان به نتیجه‌ای نرسیدم و به ناچار عازم مرکز استان بوشهر شدم و در آنجا با رایزنی و دلایل مستدل حق این دانش‌آموز را گرفتم و پس از اخذ مجوز حضورش و تحویل به او به اصفهان برگشتم.
این سرگذشت کوتاهی از معلم ۲۵ سال پیش بردخون است که به دانش آموزان خود عشق می ورزید و باز آنان را فراموش نکرده است و دانش آموزانش چون پروانه گرد وجودش بودند و طاقت دوری او را نداشتند.
