شعر مي گويد: شعر ،فقط شعر است و ديگر هيچ ؛بهتر است براي آشنا شدن با او پاي صحبت هاي خودش بنشينيم و گفتگويي را كه با آینه جم انجام داده، بخوانيم...

1)فیروزه محمدزاده شاعره خوبمان از خودش می گوید؟

فیروزه محمدزاده سراینده مجموعه شعر نوک زبان هستم.

2) صحبتی در مورد آخرین چاپ کتاب تان بگویید. و همینطور در مورد رونمایی آن؟

شعر را به صورت جدی از سال 1379 شروع کردم و مجموعه ای که از من به چاپ رسیده شامل اشعار کوتاه من می باشند که ماحصل اشعار دهه هشتاد می باشند و مجموعه ای دیگر در دست انتشار دارم که شامل اشعار بلند بنده هستند.  

3) اولین شعری که سرودید هنوز در خاطرتان نقش دارد( بنظر خودم اولین باید خاطره انگیز باشد)

مجموعه شعر نوک زبان با استقبال خوبی از سوی دوستداران شعر روبرو شد و در چند شهر کشور مراسم رونمایی و معرفی انجام گرفت و در پایتخت ادبی کشور (شهر کرج) این رونمایی با حضور و صحبت های شاعران عزیزی همچون هرمز علیپور و رحیم رسولی و شاعران و نویسندگان و اعضا کانون نویسندگان برپا شد که جا دارد از حضور و استقبال گرم تک تک دوستانی که در کتاب خانه امیرکبیر کرج گرد هم آمدند و برای نوک زبان نوشتند و گفتند و شنیدند سپاس ویژه ای داشته باشم .

4- شعر از دیدگاه شما ، اگر بخواهید تشبیه کنید چه چیزی زود نقش می بند در افکار شعر گونه تان؟

شعر برای من چیزی ورای شعر است ناشنیده هایی هست که به صدا در می آیند، نا گفته هایی است که مکتوب می شوند، دردی است که التیام می بخشد، وجودی است که موجود نیست و چاره ای است که به آن دچار شده ام .

بنابراین هر چه از من باقی می ماند شعر است که مرا باقی نگه می دارد .

5-اگر بخواهید شعر هایتان را دسته بندی کنید کدام شعرتان را در دسته آخر می گذارید؟

من درشعر با غزل شروع کردم ولی وقتی شعر را به صورت حرفه ای دنبال کردم به سپید سرایی روی آوردم.

بنابراین اولین اشعارم غزل هستند و سپس یک منظومه بلند به "نام بانو چنار" سروده ام که هنوز به مرحله چاپ نرسیده است و در سپید از اولین شعرهایم می توانم به این شعر اشاره کنم.

وقتی که از مزرعه فلفل بر می گردم

دستهایم را نمی شویم

تا به مزاج خیابان خوش نیایم .

         
6)اگر بخواهید شعر هایتان را دسته بندی کنید کدام شعرتان را در دسته آخر می گذارید؟

همه اشعارم برای من عزیز هستند چون از دل و جانم بر آمده اند، دسته بندی اشعارم برایم سخت است اما اشعاری که مضامین اجتماعی دارند را ترجیح می دهم.

7) چند درصد از مخاطبان شما با شعر ارتباط بر قرار کردند؟

مخاطبان زیادی شعرهایم می خوانند و با من دیدار دارند، تاکنون مخاطبی را سراغ ندارم که گفته باشد : با شعرم ارتباط برقرار نکرده است اما اگر این اتفاق هم بیافتد طبیعی است و به طبع و سلیقه و ذوق افراد بر می گردد.

8) اگر استاد شعر بودید؟ اولین درس شما به شاگردانتان چه بود؟

- به نظر من هنر نمی تواند استاد داشته باشد بلکه هنر از جمله شعر خود استاد شاعر و بسیار سخت گیر است.

اما شاعران نوآموزی بوده اند که از من پرسیده اند و راهنمایی خواسته اند اولین حرفم به همه شاعران تازه کار این است که هرگز از مطالعه کردن  دست نکشند و در وهله اول از تجربه شاعران بزرگ استفاده کنند.

9) اگر بخواهید صادقانه بگویید انجمن شعر برای تازه وارد ها مکان خوبی است؟

به نظر من حضور در انجمن های شعر کمک بسیاری به شاعران تازه کار می کند و یک تجربه متفاوت است بنابراین توصیه می کنم حتما در انجمن های شعر حضور داشته باشند .

10) اگر از شما بپرسم فیروزه محمدزاده را می شناسید چه می گویید؟ یک نقد کوبنده هم از خودتان بگویید؟( حالا ).

- تصویری که از فیروزه محمدزاده دارم تصویری نگران است؛ نگران از ایستایی، نگران از رخوت و نگران از تمام شدن است.

اما تمام تلاشش را کرده است که روی پای خود بایستد بدون اینکه وارد جریان خاصی شود، بدون اینکه رقابت کند و مسابقه بدهد فقط می خواند و می نویسد بدون توجه به حواشی، بدون توجه به آدمهایی که نقش دیگری جز نقش خود دارند، فیروزه آمده است که بماند و می ماند اگر سهل انگار نباشد.

11) انگیزه تان از شعرهای یتان، در این شعرها  چقدر وسواس بکار بردید؟ بگویید؟

انگیزه من در شعر فقط خود شعر است، اینکه بنویسم آنقدر که بتوانم نقطه کوچکی در ادبیات باشم و می توانم بگویم دقت و وسواس بزرگ زندگی من شعر است، تا می توانم تلاش می کنم هر روز بهتر از دیروز بنویسم .

12)سخن آخر شما؟

امیدوارم مخاطبان از خواندن اشعارم لذت ببرند .


13)یک شعر انتخابی از خودتان بگذارید؟

داشتم از لبخند شما به دنیا می آمدم

با لبهایی که مال خودم نبودند و مدام می گفتند

لبخند بزنید شما مقابل دوربین مخفی هستید

خانواده ام این موضوع را پنهان کرده اند

که چشمهایم دور را خوب نمی بینند

اما تجربه ثابت کرده است کسی که از دور دست تکان می دهد

می تواند برف پاک کن ماشینی باشد بعد از تصادف عمدی

حالا هر چقدر کنار جاده بایستم

و برای کمک به آسیب دیدگان

به سمت کسانی که با سرعت از کنارم می گذرند دست تکان بدهم

آنها فقط لبخند خواهند زد

انگار مقابل دوربین مخفی هستند

نوشتن دیدگاه