وضعیت درد آور یک مادر شهید/جشن های بخش ریز ،شهر جم و بهارستان در نیمه شعبان+تصاویر

وقتی برای عرض ادب و احترام وارد خانه اش شدیم ، با زندگی محقر و ساده اما با روحیه ای معنوی و بلندش روبرو شدیم. مادر شهید رستمی گر چه پیر و فرتوت شده بود اما هنوز همچنان استوار و محکم با ایمان و اعتقاد به خدا حرف می زد و هرگز ناشکری نمی کرد.

شنیدن درد و دلِ یک مادر شهید سخت است و سخت تر اینکه که بشنوی امروز به خاطر تمام مجاهدت ها و فداکاری های دیروزش شماتت شود.

باورمان نمیى‏شد این‏حال و روز خانه‌ ی مادر شهیدی باشد که بی هیچ چشم داشتی فرزند برومندش را فدای مملکت نموده است!

مادر شهید رستمی با بغضی که در گلو داشت گفت: 3 سال است بر اثر نشتی لوله آب که از کوچه پشت خانه ام ایجاد شده ، تمام دیوار و کف اتاقم خیس است به طوری که رطوبت این نشتی باعت سست شدن پایه ی خانه شده است.

این مادر شهید می گوید به کمک فرزندم با حفر کانالی یک متری دور تا دور خانه را با پلاستیک و سیمان پر کرده ایم ولی باز این رطوبت و نشتی برطرف نشده است ، او میگوید: حتی مجبور شدم تمامی پشت خانه را پلاستر کنم که آن هم بی فایده بود.

این مادر دلسوخته با ناراحتی فرش کف اتاقش را کنار میزند و قاب دوربینمان دیگر جای هیچ حرفی باقی نمی گذارد.

او به قاب عکس گوشه اتاق که محمد از آن لبخند می‌زند، نگاهی می‌اندازد و ادامه می‌دهد:

هیچ‌وقت توقعی نداشته‌ام. شهید داده‌ام اما از مردم توقعی ندارم. ولی از زخم زبانها و کنایه ها دلم می شکند، می گویند خیلی به خانواده های شهدا می رسند ، اینقدر پول به شما می دهند که حد ندارد.در حالی که هیچ گاه چنین نبوده است.

چندین بار مشکلم را با بخشدار و شوراهها در میان گذاشته ام ولی متاسفانه هیچ اقدامی انجام نداده اند.

وی می گوید :در اینجا فقط برای نام مادر شهید احترام قائل می باشند و در واقعیت به آنها هیچ ارزشی نمیگذارند.

من که از مسئولان توقع کمک مالی ندارم یا اینکه بیایند برای من خانه بزنند. ولی حداقل انتظار دارم نه به عنوان مادر شهید بلکه به عنوان یک مسلمان ، یک شهروند به من نگاه کنند .

آنچه دیدید، وضع خانه ی مادرشهیدی است که در سایه ی غفلت و بی توجهی مسئولان روزهای سختی را سپری می کند .

جای بسی تأمل و تاسف است که این مادر شهید 3 سال است در جلوی چشم بسیاری از مسئولان بخش ریز با چنین مشکلی روبروست و هنوز کسی به داد آن نرسیده است.

خواندن این چند سطر و دیدن عکس ها کافی است تا مسئولان دست به کار شوند.

لازم است که مسئولان محترم وظیفه خود را فراموش نکنند تا که خدای ناکرده رفتار و اعمالشان، تبدیل به اهانت به مردم رنج دیده و به خصوص خانواده های معظم شهدا نگردد. حواسمان باشد، دل کسانی را می‌سوزانیم که گنج هستند در شهرمان، گنج‌هایی که هرگز نباید فراموش شوند.

مواظب باشیم نگذاریم دل مادر شهیدی با بی توجهی،با نگاهها و زخم زبانهایمان بشکند .چرا که دل مادران شهید چون چینی بند خورده ایست که با یک تلنگر خواهد شکست و ای کاش نباشیم از شامیانی که به خانواده شهدای کربلا سنگ زدند و دل‌هایشان را شکستند.