آینه جم ؛ سیف الله حسنی پور: شهرستان جم، شهرستانی است که از نظر وجود باغات و مراتع در بین شهرستانهای استان همچون دشتستان جایگاه ویژه ای دارد که به نگین سبز جنوب نیز معروف است. این در حالی است که در هفته های پیش شاهد چندین آتش سوزی مهیب در دامن باغات و مراتع این شهرستان بودیم. آتش سوزی که با اعلام برخی از مسئولین چندین هکتار از بهترین باغ های مرکبات و نخیلات و مراتع به خاکستر تبدیل شد. شاید با خاموش شدن لهیب آتش در میان این بوستان های سرسبز و همزمانی ارائه آمار و خسارت های وارده از سوی مسئولین در میان هیاهوی امورات روزمره شعله های جراحت این حادثه خاموش شود ولی آیا یاد و خاطره خاکستر شدن این نعمت های خدادادی که با هزاران رنج و صرف هزینه های گزاف به اینجا رسیده بودند نیز خاموش و فراموش می شود؟ آیا یاد آن مراتعی که در آتش سوخت و امید دامدارانی که پس از سالیان سال رنج از خشکسالی امسال را به امید آن در پی کسب روزی حلال بودند نیز خاموش می شود؟

در این بین شاید شعله های آتش که این باغات و مراتع که سال هاست با مشکلات کمبود آب نیز مواجه بودند به چشم ها دیده شد اما در این بین تعداد زیادی گونه های جانوری نیز وجود داشتند که توان فرار از مهلکه را نداشته و در لهیب آتش سوختند هر چند که به چشم هم نیامدند.

سوالی که ذهن نگارنده را مشغول کرده است اینکه آیا نیروهای محلی و امدادی شهرستان آمادگی رویارویی با این چنین اتفاق ها را داشتند یا خیر؟ هرچند که قصد نداریم زحمات آنان را به بوته فراموشی سپرده و کورکورانه انتقاد کنیم که تلاش آنها را ارج نهاده و لازم است به صورت آماده باش منتظر دیگر حادثه ای این چنین باشیم. زیرا که حادثه در کمین است و از غفلت ما گاها" بهره برده و خسارت های جبران ناپذیری را بر بدنه محیط زیست و زیست گاه ما وارد می کند.

این فقط در مورد چنین اتفاقاتی صدق نمی کند که باید گوش به زنگ بود زیرا حوادثی چون سیل، زلزله و طوفان و دیگر بلایای طبیعی و غیر طبیعی نیز در کمین هستند.

در سطح کلان نیز می طلبد نماینده محترم مجلس با نگاه ویژه و جدی به موضوع آتش سوزی و حوادث غیر مترقبه داشته و در تلاش باشد تا در قانون برنامه ششم توسعه و بودجه سال آینده، این موضوع را به عنوان یک مسئله مهم در برنامه داشته و با توجه به مبانی قانونی و حقوقی نسبت به تخصیص اعتبارات و وضع قوانین اقدام نماید.

در این بین بحث هماهنگی دستگاه ها نیز در زمان وقوع بحران نیز از جمله مواردی است که باید بدان توجه کرد، به طوری که تمامی دستگاه های متولی باید به صورت هماهنگ اقدامات لازم را با همکاری نهادهای محلی، مردم و تشکل ها انجام دهند تا آتش در نقطه شروع پایان پذیرد. هر چند که در قانون تمامی دستگاه های نظامی، انتظامی و دولتی مکلف به ورود در مدیریت بحران هستند، اما آیا در عمل نیز همین طور خواهد بود؟

در ادامه از نقش شهروندان نبایست غافل شد و در این خصوص هر کس باید خود حافظ منابع عمومی دانسته و با اقدامات تعمدی برخورد جدی صورت گیرد تا انگیزه هر گونه اقدام خصمانه ای خنثی گردد.

اینک آتش فرو نشست. آتشی که گر چه خسارات سنگینی از خود بر جای گذاشت اما یکبار دیگر جرقه هشدار را روشن کرد و آن هم لزوم آمادگی و هماهنگی بین مدیریت بحران و نیروهای امدادی شهرستان است.

شهرستانی که روزی آلودگی های زیست محیطی، دیگر روز نعره ماشین آلات راهسازی و ساختمانی و روزهاست که بی آبی آرامش سبز باغات و مراتعش را به یک هیاهو تبدیل کرده است!

آیا مسئولین جوابی برای آیندگان خواهند داشت؟

**مهندس حسنی پور- سردبیر دوهفته نامه نسیم جم

نوشتن دیدگاه