آینه جم؛ حسن محدث زاده: با اتمام مهلت ثبت نام از متقاضیان نامزدی انتخابات مجلسین خبرگان و شورای اسلامی، همگان به انتظار لیست خروجی مورد تایید هیئت های اجرایی و نظارت خواهند نشست تا نفرات نهایی احراز صلاحیت شده، رونمایی شود. استان بوشهر نیز به تبع اتمسفر ناشی از انتخابات خرداد 92، با اعلام نامزدی بیش از 110 نفر در حوزه های چهارگانه انتخابات مجلس و 5 نفر در انتخابات خبرگان، هفته ای داغ و پرحرارت را در ایام ثبت نام را پشت سر گذاشت.

رشد 150 و 144 درصدی اعلام نامزدی به ترتیب در انتخابات خبرگان و مجلس، کاهش 8درصدی سن و افزایش 5درصدی تحصیلات آکادمیک نامزدها نسبت به دور پیشین، حکایت از انتخاباتی پرشور در 7 اسفند دارد، هرچند باز هم تاکید می شود که باید منتظر لیست نهایی کاندیداهای تایید صلاحیت شده ماند.

کاندیداتوری تنی چند از شخصیت های مطرح استان در سایر استان ها را نیز می توان یک ویژگی متفاوت و کم سابقه در عرصه فضای سیاسی بوشهر قلمداد نمود.

در مجلس خبرگان می توان به آیه الله غلامعلی صفایی بوشهری (حوزه استان فارس)، آیه الله شیخ عبدالنبی نمازی (حوزه استان اصفهان) و در مجلس شورای اسلامی علی افراشته، حجت الاسلام عبدالله حاجیانی و محمدجواد حق شناس (حوزه تهران)، جوانشیر کدخداپور (حوزه شیراز)، عسکرجلالیان (حوزه دماوند) و غلامحسین زارعی (حوزه بندر لنگه) چهره های سرشناس و ذی نفوذی هستند که ترجیح داده، شانس خود را در خارج از استان به بوته آزمون و قضاوت هموطنان بگذرانند. هر چند که آیه الله نمازی در دوره پیشین نیز توانسته بود به وکالت از مردم تهران بر کرسی خبرگان جلوس کند.

هماره یکی از نقدهای وارده و عوامل توسعه نیافتگی استان را در فقدان نیروی بومی در بدنه دولت و سطوح عالیه حکومتی شمرده ایم که اتفاقا نقدی بجاست. بی شک نامزدی شخصیت های بوشهری در خارج از استان، نشان از گشایش فصلی نوین در سپهر سیاست این کهن سرزمین دارد که می تواند ضعف مذکور را در بستری از زمان، مرتفع سازد. شاید پیش تر نیز این اتفاق رخ داده باشد، اما قطعا در این سطح کمی و کیفی نبوده است.

افزایش قدرت چانه زنی در نهادهای تصمیم گیر و تصمیم ساز حاکمیتی به منظور جذب اعتبارات و توسعه سرزمین تفتیده مان از مسیر و معبر رشد شخصیت های توانمند و دلسوز بومی می گذرذ که انتخابات می تواند دریچه ورودی این افراد به دایره تصمیم سازی ها باشد. افرادی که به منصبی وابسته نبوده و بدون آن نیز اعتبار و اشتهار داشته باشند.

این اعلام آمادگی، مبین و مظهر نیل به درجه ای از خودباوری و اعتماد به نفس در چهره های سیاسی- اجرایی استان هست که می توان امیدوار بود مسیر آینده را با گام های استوار و بلندتری بردارند. هر چند شاید برخی از این چهره ها بیش از اینکه محصول شخصیت سازی، شخصیت پروری و کادرسازی درون استانی باشند، ارتقا آنها ناشی از توانمندی فردی و ارتباطات سیاسی خویش بوده اما از قَبِلِ آن می توان جوانانی لایق و جویای نامی را دید که در آینده ای دور و نزدیک، در عرصه های مدیریت ملی سر برآورند.

در این فصل جدید سیاسی،بیش از آن که جوالدوزی را نثار دیگران کنیم، سوزنی را به خود زنیم تا بیش از پیش، قدر داشته های بالفعل و بالقوه استانی را بدانیم. با غریب نوازی و خودی گریزی، آنها را مجبور به ترک موطن نکنیم که اگر خواهان استانی آباد هستیم، می بایست پرورش دهنده رجال سیاسی ابتدا در مقیاس استانی و سپس در رتبه و طراز ملی باشیم./خلیج فارس

نوشتن دیدگاه