آینه جم ؛ علی کمالی : چند بازی از بازی های جام جهانی 2002 کره و ژاپن نگذشته بود که پیام های تشکر کاربران کشورهای حاشیه خلیج فارس از شبکه زنده ایرانی(شبکه سه) مسئولین وقت رسانه ملی را برآن داشت تا گزینه دیگری در انتخاب کنند، واز آن جایی که همیشه بهترین راه کم کردن قدرت امواج با اندکی غنای محرومیت برای هم وطنان حاشیه نشین است، این ترفند شکل مثبتی به خود گرفت و کارساز واقع شد و کاربران حاشیه نشین همزمان با هم وداع تلخی با جام چشم بادامی داشتند تا دیگر خبری از پخش زنده ایرانی نبود.

با گذشت 14سال ازآن زمان، و سرعت خیره کننده تکنولوژی این استدلال وجود دارد و منطق علمی حکم می کند که پیشرفت رو به جلو باشد و همیشه همین شرط در طول تاریخ علمی جاری بوده است.

اما داستان در مناطق ساحلی خلیج فارس و جنوب استان بوشهر همیشه رنگ بوی خاصی داشته است، از جام جهانی 2002 از شبکه زنده ایرانی با آن داستان های پر فراز و فرودش گرفته تا جام ملت های اورپا 2016 سرزمین خروس نشان ها، که باید در طول مسابقات فیلم های جذاب و تکراری سیما را از نظر بگذرانند!.

تنها لطف این دوره از مسابقات این است که از یک طرف بازار داغ کاسبان فروش ماهواره و....سکه شده است و از طرف دیگر بقیه هم باید دنبال حل کردن معادلات سخت پیدا کردن کانال مورد نظر از سوی ریاضیدانان باشند.

در محدوده جغرافیایی که گرمای بودنش تمام ایران و حتی فراتر از آن را گرم کرده است، حال باید دید قدرت امواج صدا وسیما چگونه دراین محدوده تنور بازی ها را گرم نگه می دارد.

موضوعی که در هر دو مورد پیش آمده است، نشان می هد زیان شونده مردمی هستند که تنها عذر آنان هم زیستی در نوار مرزی است و باید چاره ای خاص جهت حل آن انجام شود، یا باید منفعت را قبول کرد و یا باید مصلحت را انتخاب نمود.

نوشتن دیدگاه