آينه جم؛ در هفته های اخیر با ورود همزمان و بیش از اندازه محصول گوجه فرنگی خارج از فصل کشاورزان جنوبی به بازار سیر نزولی قیمت این محصول شیب تند و بی سابقه ای را تجربه کرد.

این وضعیت در حالی اتفاق افتاد که افزایش سطح کشت از ۱۲ هزار هکتار به ۵۰ هزار هکتار و همرسی این محصول در بسیاری از استان ها و نیز استفاده بی رویه برخی از کشاورزان از انواع سموم و کاتالیست های مصنوعی خطرناک، امکان صادرات این محصول به دیگر کشورها را از فعالان این بخش سلب نموده است.

وضعیت کشاورزان گوجه کار به حدی بغرنج شده که کمیسیون کشاورزی مجلس نیز قول سفر به استان و بررسی وضعیت فعالین در این بخش از کشاورزی استان را داد.

این فاجعه کشاورزی در حالی اتفاق افتاد که اکثر صاحب نظران، کشاورزان را به دلیل افزایش بی رویه سطح کشت و استفاده از سموم، مورد حمله قرار دادند و خود را مبرا در رخ دادن این وضعیت عنوان نمودند، غافل از این که کشاورز آموزش ندیده و فقط در سودای سود بیشتر قسمتی از مساله است و تنها گناه کشاورز نداشتن دانش و به تبع آن، بی خبری از پیامدهای کشت غیراقتصادی و غیرارگانیک و غیرمتعارف است.

کارشناسان باید از خود بپرسند در کجای استان آموزش های کاربردی و ترویجی متناسب با معلومات کشاورز به وی داده شده است؟

کشاورزی که فقط به فکر روانه نمودن محصول در اولین فرصت و به هر ترفندی است، از کجا بداند با این کار اولین ضربه را از خود متحمل شده است؟

در چنین مواقعی از دید مسئولان همیشه فقط جوالدوز در دست، بدون تجربه ی حتی یک سوزن بقیه متهم می شوند.

در حال حاضر اتفاق هولناک به وقوع پیوسته است و کشاورزان بسیاری به خاک سیاه نشسته اند.

راهکار خروج از این بحران چیست؟

تنها راه علاج را باید در صنایع تبدیلی جست.

اولین فکری که در مقوله صنایع تبدیلی گوجه فرنگی به ذهن خطور می کند تبدیل به رب یا کنسانتره است.

بنا به دلایل متعدد که شاید در حوصله این نوشته نگنجد این راه حل بهترین نیست. به عنوان مثال استفاده از نگهدارنده ها جهت جلوگیری از فساد محصول یکی از دلایل رد این موضوع می باشد. بگذریم از نیاز به سرمایه گذاری کلان برای ایجاد چنین صنعت تبدیلی پرهزینه ای.

به نظر می رسد تبدیل گوجه فرنگی به پودر با توجه به دلایل زیر راه حل بهتری نسبت به بقیه موارد باشد.

۱- ارزش افزوده بالای محصول نهایی نسبت به ماده اولیه( تقریباً پنج برابر)

۲- امکان راه اندازی این صنعت تبدیلی در مساحت بسیار کم

۳- بهداشتی و ایزوله بودن فرایند تبدیل

۴- مقرون به صرفه شدن برداشت برای کشاورز با توجه به ارزش افزوده نهایی

۵- کم حجم بودن محصول نهایی

۶- امکان بازاریابی برای محصول در سایر کشورها

۷- فساد پذیری کمتر محصول نسبت به سایر فراورده های تولیدی

در شرایط کنونی شاید بهترین راه، همسویی دستگاه های اجرایی جهت چاره اندیشی و  استقرار سریع این صنعت و نیز تشویق بخش خصوصی جهت تشریک مساعی، با در اختیار قرار دادن مشوق هایی مانند تسهیلات کم بهره یا حتی بدون سود در کنار تحقیقات همه جانبه از سوی متولیان بخش کشاورزی استان، جهت نجات و راهبری این بخش از کشاورزی استان باشد.

نوشتن دیدگاه