جریان سیاست در جم شبیه همیشه‌ی تاریخ است، لزومی ندارد به کوفه و شام برگردیم اگر همین زلزله کرمانشاه را ببینید یا هر مسئله‌ی دیگر مثل لباس پوشیدن فرماندار در بازدید از فلان منطقه یا شرکت نکردن فلانی در فلان جلسه یا حتی رنگ لباس فلانی در ... حکایت‌گر سیاست این روزهای جم است. سیاست به جایگاه بحث و تصمیم مبتذل بدل شده است که بازیگران نازلی دارد. با مسئله‌ی شهر شدن بهارستان و انتخاب شهردار جم همراه شوید!

می‌گویند بهارستان چند سال به امید شهر شدن مانده است. ولی وقتی مسئله را بهتر می‌بینیم انتظاری همگانی برای این اتفاق دیده نمی‌شود. حتی برخی می‌گویند شهر شدن مصیبت دارد، عوارض دارد و هزار مشکل به همراه می‌آورد. بعد از گذشت چند سال کدام عضو شورای بهارستان می‌تواند از شهر شدن آن دفاع کند؟ مگر وظیفه‌ی آنها همین نیست، اگر عزمی در درون وجود داشت، بهارستان باید تاکنون دهیار خود را می‌شناخت و دهیار سابق حسابرسی می‌شد، ولی چه اتفاقی افتاده است؟! کار در دست نااهلان است!

شورای جم با تمام ادعایش در کاربلدی و سیاست دانی! پس از چند ماه جستجو شهردار انتخاب کرده است! دستمریزاد، احسنت! آقای حیدری که در مجموعه شهرداری بوشهر تمام افتخارشان حصارکشی ساحل بوشهر و تفکیک جنسیتی ساحل بوده است. حال به شهرداری شهری رسیده است که فرهنگ عنصر محوری آن است!  توسعه خدانگهدار! اینجا کسانی تصمیم می گیرند که مشورت کردن را مثل دشنام می‌دانند. عقیده‌ی آنها این است که اگر به حرفِ فضای عمومی  و دانشگاهیان گوش دهند بازی را باخته‌اند و باید از گود خارج شوند!

در گذشته جو عمومی، نهادهای اجتماعی، سنت و عقاید موانعی در راه سیاست‌مداران برای عمل کردن و بازخواست آنان بودند ولی امروزه هیچ مانعی برای عمل کردن نیست، هیچ منطق و حقیقتی نیست که اشتباه را اعلام کند و مثلا شورا را بازخواست کند. رسانه قرار بود نماینده‌ی عموم باشد و سیاست را محدود کند ولی حداقل در جم رسانه خود در دل سیاست و برای  سیاست است. دریغ از یک کنش مثبت و آینده نگر و ژرف اندیش! در این بازی جامعه یعنی همین ما وامانده‌ایم و بازی را پیش از آغاز واگذار کردیم. سیاست تا کجا جولان خواهد داد خدا می داند، احتمالا تا مغز استخوانمان!/شهرنامه

نوشتن دیدگاه