آینه جم- یکی از ناهنجاریهای اجتماعی دامنگیر جامعه بشری، خودکشی است که همیشه ناشی از نوعی درد و رنج روانی است که بشدت فرد را تحت تاثیر قرار می دهد و مانع از ارضای روانی اش می شود.

به گزارش آینه جم ،حیات آدمی نخستین و عظیم ترین نعمتی است که خداوند آن را برای رسیدن به تکامل و صعود به قله های رفیع و عالی معنوی به انسان عطا فرموده است و نه تنها دیگران نمی توانند صدمه ای به این نعمت الهی وارد سازند،بلکه خود شخص نیز به هیچ عنوان حق ندارد آن را از بین ببرد و بر وی واجب است پیوسته از جان خویش پاسداری و محافظت کند.
مالک اصلی انسان خداوند متعال است و نفس انسانی امانت الهی است و باید از این امانت خوب محافظت کرد و از بین بردن آن خیانت در امانت الهی است.
خودکشی در فرهنگ اسلامی به معنای عقب نشینی از نیل به غایت کمال و سقوط به وادی حسرت و ناکامی و حرامی پلید و گناهی کبیره است که عاقبت آن پناه گرفتن ابدی در دوزخ است.
با رشد و توسعه اقتصادی واجتماعی، هرچه بر پیچیدگی روابط اجتماعی افزوده می شود، فاصله طبقاتی و سرخوردگی ها از هم بیشتر و در پایان به افزایش تعداد خودکشی منجر می شود.
از هم گسیختگی پیوندهای سنتی، همبستگی های اجتماعی و نیز بیگانه شدن با ارزشها و هنجارهای جامعه خودی، باعث فزونی نرخ خودکشی در جامعه بویژه در جامعه های صنعتی شده است.
رشد و گسترش آسیب های اجتماعی و روانی در جوامعی که حالت انتقالی را طی می کنند امری گریز ناپذیر است و شکی نیست که جامعه ایران امروز در حال طی دوران گذار است.
این گذار که از مرحله سنت به مدرنیته است با مسائل و مشکلات خاص اجتماعی و فرهنگی همراه است.
طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی خودکشی اقدامی است آگاهانه با سرانجام مرگبار که به وسیله خود فرد و با آگاهی از این سرانجام رخ می دهد.
بر پایه گزارش سازمان بهداشت جهانی نرخ متوسط خودکشی در جهان 15 در 100 هزار نفر است که 4 تا 6 درصد مرگ و میر را به خود اختصاص می دهد.
در سطح جهان روزانه یکهزار نفر بر اثر خودکشی فوت می کنند و اقدام به خودکشی یا شبه خودکشی هشت تا 10 برابر شایع تر از موارد خودکشی است.
یک روان شناس گفت: خودکشی از آسیب های مهم فردی و اجتماعی است که به طور میانگین در میان معتادان و بیماران روانی بیشتر است.
زلیخا کمالی افزود: فرد خودکش بر این باور است که در زندگی به هدفها و میل های خود نرسیده و زندگی مفهوم خود را از دست داده و مرگ بهتر از آن قلمداد می شود.
وی با بیان اینکه ایران در زمینه خودکشی در جهان رتبه 58 را دارد ادامه داد: در سال 1390 حدود سه هزار خودکشی موفق (کامل) در کشور گزارش شد که حدود 65 درصد آن توسط مردان و 35 درصد از سوی زنان انجام شده است و 1 درصد از کل مرگ و میرها را شامل شده است.
کمالی بیان کرد: بیشترین خودکشی منجر به فوت به روش حلق آویز کردن با 42.5 درصد، خودسوزی حدود 30 درصد و مسمومیت با دارو و سموم است که 13.5 درصد موارد را شامل می شود.
وی یادآورشد: بیشترین اقدام به خودکشی استفاده از قرص و سم است.
کمالی اظهارکرد: در دنیا به طور معمول زنان سه برابر مردان دست به خودکشی می زنند اما مردان سه برابر در خودکشی موفق می شوند.
وی با بیان اینکه در ایران مردان به طور معمول دو برابر زنان خودکشی کامل دارند گفت: در استانهای ایلام، بوشهر، خوزستان، کهگیلویه بویراحمد، فارس و کرمان نرخ خودکشی زنان بالاتر از مردان است.
کمالی افزود: در ایران بیشترین موارد خودکشی مربوط به سن 14 تا 25 سالگی است و برخلاف کشورهای دیگر خودکشی در میان سالمندان بسیار کم است.
وی بیان کرد: در تحقیق های جهانی مشخص شده حدود 70 درصد کسانی که خودکشی می کنند پیش از اقدام دیگران را از قصد خود آگاه می سازند.
وی مهم ترین علت های خودکشی را احتیاج به جلب توجه و کسب شهرت، تنبیه دیگران، فرار از مشکلات در زندگی فردی و اجتماعی، شک در ارزش وجودی یا به عبارت دیگر احساس بی ارزش کردن عنوان کرد.
کمالی گفت: اختلافهای زناشویی، عشق، تمایل های شدید عاطفی و علل ناموسی، ناراحتی های روانی، شکست در عشق و اختلالات روانی و شخصیتی، مشکلات ناشی از شکست های تحصیلی، استرس ها، فشار های روانی و روحی ناشی از آنها، احساس پوچی، بی هدفی وافسردگی، فقر و تنگدستی، بیکاری، اخراج از کار و شرایط نامساعد اقتصادی را از دیگر عوامل خودکشی است.
کمالی افزود: همچنین مسائل و معضلات زندگی شهری و وضعیت نا بسامان زندگی، ازهم پاشیدگی گروه های اجتماعی اعتیاد به مواد مخدر، الکل و داروهای توهم زا، ضعف اعتقادهای مذهبی، نبود استقلال واجبار در پیروی از مقررات سنتی، بر ملا شدن اسرار و حقایق خصوصی زندگی فرد از دیگر عوامل موثر در خودکشی به شمار می آید.
این کارشناس گفت: فکرهای خودکشی، احساس درماندگی، ناتوانی در کنترل خشم، ابتلا به یک بیماری جدی، سابقه مشکلات روانی، ازدست دادن عزیزان، شکست های عاطفی، سابقه اقدام به خودکشی در نزدیکان، ناتوانی در سازگاری در محیط های جدید، احساس نا امیدی، عصبانیت شدید، سستی اعتقادهای مذهبی، مشکلات مالی و یا ورشکستگی از جمله عوامل خودکشی است.
وی یادآور شد: گروه های در معرض خطر شامل افراد 45 سال و بالاتر، نوجوانان 19 سال و پایین تر و 10 تا 20 درصد از بیماران با تشخیص افسردگی خودکشی می کنند.
کمالی گفت: همچنین بیمارانی که در گذشته اقدام به خودکشی کرده اند نیز نسبت به جمعیت عادی 64 برابر احتمال اقدام به خودکشی مجدد دارند و این افزایش خطر مادام العمر بوده و در طول زمان خطر آن کم نمی شود.
وی بیان کرد: از دست دادن تفکر منطقی و حمایت، فوت وابستگان، انزوای اجتماعی از دوستان و وجود سایکوز احتمال خودکشی را در جامعه افزایش می دهد.
کمالی، در باره نشانه های هشدار دهنده خودکشی اظهار کرد: تغییر در عادتهای خواب و خوراک، کناره گیری از دوستان، اطرافیان و کارهای روزمره، رفتارهای خشونت آمیز و طغیان گرانه یا فرار کردن از منزل، مصرف مواد مخدر و الکل، بی توجهی غیرعادی به سر و وضع خود، تغییرات شخصیتی، بی حالی همیشگی، دشواری در تمرکز کردن، شاد شدن ناگهانی پس از یک دوره طولانی افسردگی از جمله نشانه های هشداردهنده خودکشی است.
کمالی افزود: منظور از مداخله در بحران، شیوه هایی برای کمک سریع و کوتاه مدت به افرادی است که رویدادها را تجربه و پریشانی و مشکلات عاطفی، روانی، جسمانی و رفتاری برایشان ایجاد می کند.
کارشناس مسئول دفتر آسیب های اجتماعی بهزیستی استان بوشهر گفت: خودکشی بعنوان مرگی که خود فرد انجام می دهد و یک مشکل و مساله بزرگ بهداشتی عمومی در تمام دنیا مطرح است.
معصومه خلیقی نسب افزود: در اقدام به خودکشی فرد بیشتر خواهان مرگ نیست و می خواهد احساسات خود را بیان و رفتار دیگران را نسبت به خود تغییر دهد.
وی اضافه کرد: سالانه در جهان آمار خودکشی زیاد است و یک میلیون نفر در اثر اقدام به خودکشی فوت می کنند و 20 برابر این میزان اقدام به خودکشی می کنند که 65درصد مردان و 35 درصد زنان خودکشی موفق دارند.
خلیقی نسب گفت: آمار خودکشی در ایران رقم ناچیزی است ولی عواقب روحی، روانی اجتماعی و فرهنگی برای بازماندگان در جامعه به دنبال دارد و همیشه مورد توجه پژوهشگران و متخصصان است.
وی یادآور شد: در استان بوشهر خودکشی بعنوان یک آسیب اجتماعی روبه افزایش و در حال پررنگ تر شدن و حساسیت جامعه را بیشتر به خود جلب کرده ولی هنوز به نقطه بحران نرسیده و در روند جامعه اختلالی ایجاد نکرده است.
خلیقی نسب گفت: خشونت،غمگینی و اختلال روانی نشان می دهد که مدارا و تعامل در بین افراد کاهش یافته و این عوامل منجر به عوارض اجتماعی از جمله خودکشی شده است.
وی علل خودکشی را شامل عوامل زمینه ساز از جمله بی ثباتی و مشکلات کلان در خانواده، اختلالات روانی، مشکلات شناختی، مهارتهای مقابله و عوامل آشکار نیز شامل مشکلات و بحرانهای تربیتی، تعارض در روابط بین فردی، درگیری با والدین یا همسالان، طرد شدن، مشکلات تحصیلی، از دست دادن عزیزان، درگیریهای عاطفی، جداشدن از عزیزان یا افراد مورد علاقه ذکر کرد.

نوشتن دیدگاه