آینه جم : اولین سری از معلمان فارغ التحصیل دانشگاه فرهنگیان استان بوشهر از طرح تقسیم بندی و تعیین محل خدمت خود به شیوه فعلی گلایه مند می باشند.

به گزارش آینه جم ؛ تقسیم بندی اولین فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان اولین مواجهه آنان با فضای واقعی کار و خدمت فرهنگی است. معلمان جوان استان در گام اول با شیوه ای از تقسیم بندی روبرو هستند که علی رغم کسب امتیازات علمی اما به دلیل مجرد بودن باید به شهرستانهای دور دست برای خدمت بروند.
اینان که شیوه نامه امتیازی خاصی را به عنوان ملاک تقسیم بندی خود پذیرفته بودند در روز آخر با مولفه های دیگری در بین مناطق گوناگون آموزش و پرورش استان تقسیم شدند.
قریب به ۲۵۰ نفر از دانشجویان به منظور وارد شدن به مقطع ابتدایی در این هفته بین مناطق آموزش و پرورش استان تقسیم بندی شدند اما نوع تقسیم بندی باعث شد موجی از ناراحتی ها حاصل شود چرا که به گفته اینان آموزش و پرورش برخلاف مقررات از پیش تعیین شده عمل کرد.

محمدی یکی از این دانشجو معلمان در گفتگو با خبرنگار ما گفت: دانشجو از روزی که وارد دانشگاه می شود این فرصت را دارد به مدت چهار سال با توجه به آیتم هایی که در امور فرهنگی و آموزشی وجود دارد و به فرد امتیاز می دهد حضوری فعال داشته باشد و امتیاز خود را همراه با رقابت سالم افزایش دهد. کسانی که بتوانند امتیازهای بالایی کسب کنند بعد از اتمام دانشگاه و قبل از تقسیم بندی طبق مقررات آموزش و پرورش به ترتیب رتبه امتیاز می تواند دانشجو را در انتخاب مناطق پیش رو مختار کند اما حال پس از چهار سال مسولین تقسیم بندی در اداره کل چوب حراج به تمام قوانین وضع شده زدند و سلیقه ی خودشان را فراتر از قانون دانستند. با توجه به اینکه دانشجویان متاهل در آیین نامه امتیاز بندی مقدار امتیاز ثابتی برای آنان در نظر گرفته شده بود و دانشجویان مجرد از این بند نمی توانستند بهرمند شوند باز به هنگام تقسیم بندی که معلوم نیست با چه استنادی بود متاهل ها را فارغ از مقدار امتیاز به مناطق نزدیک خانه مادریشان فرستادند و مجردهایی که در طول چهار سال زحمت کشیدند و امتیاز خود را به امید داشتن حق انتخاب بالا بردند در مناطقی مانند عسلویه تقسیم کردند. این تصمیم آموزش و پرورش باعث گردید دانشجویان از همین ابتدای کار نسبت به وظایف خود سرد و بی انگیزه شوند.

به گفته برخی از این معلمان جوان٬ متاهلان علی رغم کسب امتیازات علمی پایین اما امتیاز اختیار تعیین محل خدمت خود را کسب کرده و بدین صورت سایر معلمانی که با سختکوشی در این سالها تحصیل نمودند را وادار به خدمت در مناطق دوردست استان کردند.
این در حالی است که شرط تاهل برای معلمان مرد ملاک عمل قرار نگرفته است و تنها معلمان زن توانستند از این امتیاز بهره ببرند.

پرویز که از این کار آموزش و پرورش استان به شدت گلایه دارد گفت: من نمی توانم با توجه به شرایطم به محل خدمتم بروم و اگر هم ناچار شوم و بروم در آموزش هیچگونه انگیزه ای ندارم.

وی می گوید: این شیوه تقسیم بندی بزرگترین لطمه را به آموزش و پرورش می زند چون با این بی عدالتی و عدم مراعات حقوق بچه ها، انگیزه ای برای شور و شوق در ابتدای سال تحصیلی در ما نمی ماند.

ما با وجود علم به مشکلات عدیده معلمی اما همه این مشکلات را از روز اول پذیرفتیم ولی اینکه دارند حق کشی می کنند و ما را بدون توجیه مشخص و مستند به مناطق دوردست می فرستند اصلا جالب نیست.

در تقسیم بندی طبق قانون شرط تاهل وجود ندارد که بخواهیم آن را ملاک قرار دهیم اما با توجه به اینکه دوستان در اداره کل خارج از گود قانون شرط تاهل را پیش کشیدند و آن را ملاک قرار دادند پسران معترض هستند با این حال چرا این شرط مختص خانم هاست و شامل آن ها نمی شود.
یکی از معلمان دختر که نخواست نامش در این گزارش بیاید گفت: امتیازت بالا باشد و منطقه ات نیرو بخواهد و تو را به عسلویه بفرستند واقعا درد آور نیست؟ آن هم برای یک دختر؟

خانمی که خود را شعبانی معرفی می کند می گوید: این عدالت در حق خانم ها نیز رعایت نشد. من خودم بومی شهرستان کنگان هستم؛ سهمیه قرار داده شده برای خانم ها در شهرستانم اگر اشتباه نکنم حدود ۳۰ تا ۳۴ نفر بود، در حالی که تعداد خانم های بومی شهرستانم ۴ نفر بیشتر نبود ؛ ۲ نفر از آن ها به دلیل شرط تاهل در شهرستان خودمان افتادند، اما ۲ نفر دیگرمان با اینکه امتیازمان بالاتر از بیشتر متاهلینی بود که از بعضی از شهرستان های مختلف استان ؛در منطقه ی خودمان کنگان افتادند، به عسلویه فرستاده شدیم.

برای من این جای سوال است که شورای برنامه‌ریزی نیروی انسانی اداره کل بوشهر، در لحظه ی آخر بر اساس چه معیار و منطقی، علی رغم تاکید آموزش و پرورش شهرستانم به اداره کل بوشهر مبنی بر اختیار نیروی بومی خود شهرستان؛ در منطقه خودمان، دست به این اقدام می زند که با توجه به اینکه آخرین نقطه ی روستای منطقه ام تا شهرستان عسلویه ۲۰ دقیقه بیشتر فاصله ندارد ؛برای اینکه ۲۰ دقیقه راه خانم متاهلی که از شهرستانی دیگر که فاصله اش تا شهر من دو تا سه ساعت است، من خانم بومی خود شهرستان کنگان را فقط به دلیل نداشتن شرط تاهل؛ علی رغم بالا بودن امتیازم نسبت به متاهلین افتاده در شهرستانم، باید در منطقه ی خودم خدمت نکنم و به شهرستان عسلویه که یک ساعت تا شهر من فاصله دارد، فرستاده شوم. آیا این عدالت است؟

وی به شوخی می گوید: هرچند که می توان درباره ی بی برنامه گی این تقسیم بندی ها مقاله ای بلند بالا نوشت، اما آن مقاله نیز بی فایده است و ۳ امتیاز بیشتر ندارد./مند

نوشتن دیدگاه