آینه جم؛ مهرداد سایه وند: پانزدهم فروردین ماه طرح استیضاح وزیر آموزش و پرورش تقدیم مجلس شد، اما طرح استیضاح تا خرداد ماه مسکوت ماند و حالا دوباره به جریان افتاده است، استیضاحی که کارکنان آموزش و پرورش از آن خوشحالند و شاید حتی دولت هم خیلی از آن بدش نمی آید.
مجلسی ها که عمدتا برای رای عدم اعتماد به آقای دکتر نجفی مورد انتقاد شدید معلمان کشور قرار دارند حالا و در آستانه اتتخابات مجلس شورای اسلامی اولا می خواهند از رهگذر این استیضاح کمی از بار گناه خود بکاهند و ثانیا چنین وانمود نمایند که آنها طرفداران اصلی رفع مشکلات معیشتی معلمان هستند و این دولت است که کم کاری می کند.
از طرفی دولت نیز که به نظر می رسد قید دکتر فانی را زده است ناراحت استیضاح نیست و دفاع چندانی از وزیر خود نمی کند. زیرا با این استیضاح معلمان کشور مدتی مشغولیت فکری پیدا می کنند و در صورتی که استیضاح رای بیاورد تا حدود سه ماه دولت درگیر انتخاب وزیر خواهد بود و بعد از انتخاب وزیر جدید او مدتی وقت می خواهد تا لایحه ای را آماده نماید و خلاصه ما را مشغول کرده اند و سال تمام شده است.
آیا بهتر نیست معلمان کشور به جای آنکه انرژی و تمرکز خود را روی استیضاح وزیر قرار دهند اول از مجلس و سپس از دولت بخواهد با تدوین راهکار های قانونی شرایط رفع تبعیض دریافتی بین کارکنان آموزش و پرورش و سایر ادارات را فراهم نمایند، و دوم با دادن کمک فکری به همین وزیر و مجموعه تابعه او، ایشان را برای تهیه و تدوین یک برنامه عملیاتی که در نهایت منجر به تامین نظر معلمان کشور شود یاری نمایند و با استیضاح و وعده آمدن وزیری قوی تر و ... کارکنان خدوم آموزش و پرورش را سرگرم نکنند.
از طرفی به همکارانم عرض می کنم هوشیار باشیم و در دام فعالیت های تبلیغی چه از طرف تعدادی از مجلسی ها و چه از طرف دولت نیفتیم و از آنها بخواهیم به جای سرگرم نمودن همکاران ما با این گونه طرح های زمان بر، دست به کار عملی بزنند و از رفتار شعاری و احساسی بپرهیزند. مشکل امروز آموزش و پرورش با تغییر وزیر حل نخواهد شد و فقط شاید مدت دیگری ما را با لفاظی ها و وعده و وعید سرگرم نماید بلکه نیاز به تدبیر دارد که اراده واقعی آن نه در مجلس وجود دارد و نه در دولت دیده شده است.
