آینه جم : مدیریت سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس پس از کنار گذاشتن احمد جمی دومین مدیرعامل این سازمان از بدو تأسیس، و اولین مدیر بومی این مجموعه در دوران وزارت اولیه زنگنه در نفت، محل اختلاف مدیران این وزارتخانه، و مسئولین و نمایندگان استان بوشهر بوده است. اختلافی که در دورانی حتی به مجلس شورای اسلامی و کمیسیون انرژی آن نیز رسید. سابقه این اختلاف نظر به موضع به حقی است که مردم استان بوشهر از صنعت نفت دارند. صنعتی که بزرگترین پروژه های آن در بوشهر واقع شده است، اما سهم اندک مدیریتی بوشهری ها، حداقل خواسته های مردم را از این صنعت اجابت نکرده است.

از طرفی این سازمان نفتی که متولی امور نفت در منطقه پارس جنوبی است، بـه نمایندگـی از وزارت نـفت و شـرکت ملی نفت ایـران وظیـفه اداره و راهبری حـوزه عملیاتی پشتیبانی پـارس جنوبی، پارس کنگان و پارس شمالی را برعهده دارد؛ که فعالیت های اصـلی شامل تعریف، تصویب، ایجاد و احداث زیر ساخت های عمومی مانند راه، راه آهن، بندر، فرودگاه، برق، آب و مدیریت و راهبری منطقه جزء وظایف و مأموریت های اصلی آن است. همچنین تعامل و کمک به محیط پیرامونی منطقه پارس جنوبی نیز از مأموریت های این سازمان است.

از ابتدای تأسیس این سازمان در سال 1377 تا کنون، چهار مدیر بوشهری مسئولیت هدایت و مدیریت این مجموعه را بر عهده داشته اند، که انصافاً عملکرد خوب و قابل قبولی از خود بر جای گذاشته اند. مدیریتی که هم نفت از امتیاز بومی بودن آنان بهره مند شده است، و هم استان بوشهر با این مدیریت بیشتر به تعامل رسیده است. اقدام مطلوبی که از هر دو سر، سود است و تعامل و خدمت! با این حال و علیرغم موجه بودن این موضوع، تلاش برخی برای گرفتن این مدیریت از بوشهری ها، گاه گاهی فضای استان بوشهر را به سمت نگرانی و دغدغه از بی توجهی نفت به این استان سوق می دهد، که این جریان نه به تدبیر است و نه به امیدی که مردم به آن دل بسته اند.

اخیراً اما خبر می رسد که برخی افراد در تلاشند تا مدیریت این مجموعه نفتی را از بوشهری ها گرفته، و به جای آن یکی از دو گزینه ی فارسی ها را به نفت و زنگنه تحمیل نمایند. حیدر اسکندرپور اهل کازرون فارس، و شهردار سال های 76 و 77 بوشهر که با حکم سید عبدالواحد موسوی لاری وزیر دوران اصلاحات بر این مسئولیت نشسته بود، و سید محمدتقی علوی مدیر منابع انسانی این سازمان و مدیرعامل پیشین شرکت پخش فراورده های نفتی استان بوشهر، که اهل لامرد استان فارس می باشد، دو گزینه معرفی شده به بیژن نامدار زنگنه می باشند.

مهندس حیدر اسکندرپور در سال 76 و در سن 32 سالگی با امضای وزیر کشور وقت، شهردار بوشهر می شود، و پس از دو سال با حکم مجدد موسوی لاری راهی شیراز می شود تا سکان فرمانداری این شهر را به مدت 4 سال و در دوران استانداری ابراهیم انصاری لاری، در دست گیرد. وی پس از رفتن از فرمانداری شیراز، مقطعی به عنوان مشاور استاندار فارس و در ثبت احوال مشغول به خدمت شد، و بعد از آن در هیچ مسئولیت اجرایی دولتی نبوده، و ترجیح می دهد در یک شرکت خصوصی فعالیت خود را از سر گیرد. از سال 92 و با روی کار آمدن دوباره بیژن زنگنه، نام حیدر اسکندرپور به عنوان جایگزین مسعود نصوری در رسانه های استان منتشر، و بر اساس خبرهایی که همان زمان از وزارت نفت می رسید، حکم وی نیز توسط زنگنه آماده امضاء شدن بود، که با موضع گیری مسئولین، ائمه جمعه و نمایندگان استان، این موضوع منتفی گردید. از آن زمان و بعد از انتصاب مهدی یوسفی، نام حیدر اسکندرپور در دو مرحله دوباره مطرح، و نمایان شد که حکم امضا نشده وی همچنان در کارتابل وزیر نفت، جا مانده است. از سیدعبدالواحد موسوی لاری به عنوان معرف اسکندرپور که عملکرد خوبی در شهرداری بوشهر داشته است، به بیژن زنگنه نام برده می شود.

در دیگر سوی استان فارس و در شهرستان های لامرد و مُهر، این سید محمدتقی علوی، مدیرعامل شرکت پخش فراورده های نفتی استان بوشهر در دولت احمدی نژاد است که خود را برای مدیریت سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس آماده می کند. فردی که چندی پیش و با حکم مهدی یوسفی، مدیریت منابع انسانی این سازمان را بر عهده گرفت. بر پایه این گزارش، سید محمدتقی علوی این روزها رفت و آمدهایی به پایتخت سیاسی کشور برای متقاعد کردن مدیران نفتی برای مسئولیت مدیرعاملی این سازمان نفتی در پایتخت انرژی ایران داشته است. وی حتی در روزهای اخیر با برخی افراد صاحب نفوذ شهرستان عسلویه برای اجماع از حمایت وی، نشست داشته است. هرچند که احتمال انتخاب علوی برای این پست با توجه به بازنشستگی وی، و عدم موافقت وزیر نفت با تمدید ادامه به خدمت وی، کم رنگ به نظر می رسد، اما شنیده ها حاکی از آن است که وی برای این مسئولیت رفت و آمدهایی به وزارت نفت با حمایت برخی از مدیران فارسی دولت داشته است.

استان بوشهر سال هاست که مدیران توانمندی را به صنعت نفت کشور معرفی کرده است، اما نداشتن لابی های قوی در حوزه ستادی وزارت نفت، تعداد اندک نمایندگان آن در مجلس به نسبت تعداد نمایندگان استان های همجواری چون خوزستان و فارس برای یک پیگیری قاطع، و مهم تر از آن خالی بودن بدنه دولت از نیروهای بومی استان بوشهر، نتوانسته است آنطور که شایسته و به حق است، نیروهای انسانی نفتی خود را در مسند مدیریتی این صنعت بگمارد. با این حال اما حمایت و ورود مسئولین استانی، ائمه جمعه و نمایندگان مردم در مجلس به پشتوانه مواضع و حمایت های مردمی، راه را بر تضییع این حق برای کسانی که سعی در نادیده انگاشتن بوشهر و بوشهری ها در صنعت نفت دارند، سد نموده است.

بی شک شیخ الوزرای دولت تدبیر و امید سابقه تلاش و پیگیری فارسی ها برای دستیابی به دریا با الحاق عسلویه به استان فارس و موضع مردم استان بوشهر را به این موضوع در خاطر دارد، و وی باتدبیر تر از آن است که بخواهد مدیریت سازمان عریض و طویل خود را در پارس جنوبی با حاشیه هایی اینچنینی مواجه کند. آن طور که شنیده ایم، وزیر نفت به دکتر روحانی قول داده است، که در مسائلی از این دست حساسیت های مردمی را مورد توجه قرار دهد، و نگذارد که حاشیه ها بر متن غلبه کند، و توسعه صنعتی تحت الشعاع مسائلی قرار گیرد، که راه آسان تری برای حل و انجام آن هموار است.

برادران فارسی ما نیز باید این موضوع که عسلویه و پارس جنوبی محل جولان و فعالیت آنان است، و بوشهر، میزبان خوب و وفاداری برای آنان است، مدنظر داشته باشند، و از خیز برای رسیدن به مسئولیت هایی که نیروهای توانمند بوشهری در مدیریتش برای رسیدن به اهداف آن، مؤثرترند، منصرف شوند. چرا که دولت تدبیر و امید، تلاشش حاشیه زدایی است، و نه حاشیه سازی!

منبع: پیام عسلویه

نوشتن دیدگاه